onverbeterlijk

Dan heb ik het over mezelf ja! Ik ging even groente halen in Delft, had er niet aan gedacht dat er zaterdag géén markt was i.v.m. Koningsdag en bij mij in de buurt is geen groenteman meer.
Als ik uit de tram stap loop ik via het poortje van museum “Prinsenhof” . Hun vaste tentoonstelling over Willem van Oranje, compleet met het kogelgat in de muur van de trap, ken ik wel maar ik zie dat er ook een andere tijdelijk tentoonstelling is, “Pioniers in keramiek”

Dat is het leuke van de museumjaarkaart, dan stap je gewoon onder het boodschappen doen even binnen. Al zou het maar zijn omdat je er toiletten hebt , maar dat was dit keer niet nodig.
Geen grote tentoonstelling en zeker niet alleen Delfts blauw. Ik zie o.a. een pilskratje waar geen stipje blauw aan te vinden is. En heel veel andere kunstig gemaakte dingen, ja óók blauw maar dat toch in mindere mate. Knap gemaakt allemaal maar ik vind iets mooiers. Zeker nét zo druk als Delfts blauw beschilderd kan zijn, maar waar ik Delfts blauw bewonder om het vakmanschap, vind ik dit zwarte keramiek prachtig. Hier word ik hebberig van, van de blauwe versie nóóit.

O ja, dat onverbeterlijke, ik ben natuurlijk weer afgeleid van waar het om gaat. De “tafels” waarop alle kunstwerken staan zijn helemaal geen tafels. Het zijn gestapelde (bakkers) kratten die met elkaar verbonden zijn met riemen. Kunstig gemaakt, dat wel maar ja, geen kunst natuurlijk.
Als ik een bordje lees leun ik onbewust op de rand van zo’n tafel en uit het niets komt er in de verder heel stille zaal een suppoost langszij (het zal weer niet waar zijn)!
Of ik niet op die stellage wil leunen want het zijn maar kratten. Hij is ook meteen weer weg, nog voordat ik hem kan vragen of de krukken mijn gewicht dan wél zouden kunnen dragen. Ze zijn van minder lagen kratten gestapeld en staan vaak opgesteld voor de info beeldschermen……. Ik zal het wel verkeerd begrepen hebben, het zijn vast tóch kunstwerken.

plakkertje

Een plakkertje in logland is meestal een korte mededeling die je overal “plakt’ op momenten dat je even geen tijd kunt steken in een goede reactie.
Geen zorgen, dit logje wordt géén plakkertje maar gaat óver wat op mij als een “plakkertje” over komt.
En dan nog wel een plakkertje dat zeker niet uit tijdgebrek ontstaan is maar met de beste bedoelingen. (naar ik aanneem) . Loop even mee naar de Haagse, kleine, winkelpassage “Haagse bluf”.

Een klein winkelgebied met Engels aandoende winkeltjes uit het “wat duurdere segment” en wat horeca.

Het is al een heel oud gebied en was altijd al een “passage” waardoor je van de Venestraat naar de Groenmarkt kunt komen via een binnen gebiedje waar vroeger ook nog huisjes stonden.
En dáár hebben we dan de plakkertjes.

Op het middenplein, waar ondertussen veel horeca is, heeft men de oude huisjes een plaats willen geven.
De mooie oude geveltjes werden gespaard en tegen de nieuw gebouwde, lichtblauwe, blokkendozen aan geplakt. Tja ik wéét niet wat ik ervan moet vinden, maar kijk zelf.

Eén van de passagemuren is opgetrokken als een soort kloostermuur, een beter geslaagde poging wat mij betreft dan de “plakgeveltjes”. Laatst zag ik op een andere site (ik weet niet meer bij wie) een beter geslaagde poging om zo’n oude gevel te bewaren. Daar had men, de boven de nieuwbouw uitstekende punt van het gevel dak, voorzien van een “zolder etage”. Een mooi schuin pannendak wekt dan de indruk dat er inderdaad nog een oud huisje tussen staat. Naar mijn idee een veel betere oplossing dan deze plakgeveltjes. Het is nog niet te laat zou ik zeggen, zo’n ” zolderetage” er op bouwen moet nog wel kunnen volgens mij, Maar ja, wie ben ik hé!

opletten hé

Nog maar eens ten overvloeden een waarschuwing tegen onze digitale criminele medemens.
Gistermiddag ging m’n mobile telefoon, een onbekend nummer, 31651578184, neem ik meestal niet op maar soms wint de nieuwsgierigheid het van m’n gezonde verstand.
Ik neem op zonder m’n naam te zeggen en hoor “Er is geprobeerd €1,200 van Uw rekening af te schrijven, als U dat niét zelf was toets dan 1 ”
Razendsnel denk ik na, er wordt niet gezegd wélke bank zich met dit bericht meldt, bovendien is mijn mobile nummer voor zover ik weer niet bekend bij de bank én ik bankier niet digitaal.

Heel even denk ik na of ik de 1 zal toetsen. Waarschijnlijk krijg ik dán een (bijna echte) bankmedewerker aan de lijn die gaat proberen m’n bankgegevens te ontfutselen. En waarschijnlijk ook de bankpas zal proberen te bemachtigen. Héél even denk ik ….. Zal ik het bijna seniele oudje spelen? Kan ik een smoes bedenken waardoor ik ze op een later tijdstip iets kan beloven? Bijvoorbeeld; “sorry, mijn dochter regelt mijn bankzaken, maar over een uur is ze thuis en leg ik de pas voor U klaar” , ondertussen vooral het nerveuze angstige oudje spelen dat bang is dat haar rekening geplunderd wordt. En dan natuurlijk de politie inschakelen om de fraudeur die de pas op komt halen in z’n nekvel te grijpen.

Tja, ik mag dan niet helemaal kierewiet zijn, dat is zo’n fraudeur zeker óók niet, die zou vast lont ruiken. En bovendien, wie weet wat ik voor ellende activeer wanneer ik de 1 toets, het lijkt niet waarschijnlijk maar je kunt niets uitsluiten bij onze criminele medemens. Wat vandaag nog niet mogelijk is hebben ze morgen uitgedokterd of achterhaald. Dus nee, ik verbreek de verbinding en blokkeer meteen het nummer.

Dan maar een belletje naar de bank om door te geven wat er gaande is. De dame aan de telefoon (ik bespaar je de lange weg naar een mens) is er niet heel erg bezorgd over, “we moeten altijd héél voorzichtig zijn en de bank vraagt nóóit om geld over te maken” zegt ze, kortom ze heeft niet eens goed geluisterd.
De boodschap was “dat iemand probeerde om €1.200 van m’n rekening af te schrijven en dat ik de 1 moest toetsen als ik dat niet zélf was.
En natuurlijk was ik dat niet zelf.
Zóu het dus echt een melding van de bank zijn geef ik indirect aan dat de overschrijving oke is als ik niét op die 1 druk…… (ben je er nog?) en dus zullen juist de minder wantrouwende mensen de 1 intoetsen en in handen vallen van mensen met snode plannetjes.
In het kader van een gewaarschuwd mens telt voor twee dus dit nummer niét opnemen 31651578184 , maar waarschijnlijk werken ze met veel meer nummers, ik had de laatste tijd wel meer onbekende nummer oproepen die ik niét opgenomen heb.

mannengek

Met een béétje pech sta ik sinds gisteren als “mannengek” te boek. “Laat ze maar schuiven die ouwe wijfies” zag ik de buurman die uit z’n auto stapte denken toen ik nét maar liefst twee mannen uitliet.
Nou zal ik de laatste zijn om te ontkennen dat ik mannen een prettige toevoeging vind aan het leven, ik vind het nét mensen.
Maar deze twee mannen waren bridgepartners uit het groepje les-bridgers waarmee we om en om bij elkaar thuis spelen in wisselende samenstelling. Soms 2 vrouwen 2 mannen, soms 3 vrouwen één man en één vrouw en drie mannen is ook niet uitgesloten.

En zeker, ik vind het een fijne bijkomstigheid dat de groep tijdens de lessen aardig gemengd is. Dat komt omdat de leeftijd varieert van achter in de 40 tot 80+. Zet een groep van uitsluitend 80 plussers neer en er zijn nog nauwelijks mannen aanwezig. Domweg omdat vrouwen gemiddeld ouder worden dan mannen.| Ondanks alle #me too affaires horen mannen er wat mij betreft gewoon bij met al hun “hebbelijkheden” net als de vrouwen. (die ook niet altijd alleen maar lieve schatjes zijn)
Ze kijken gewoon net even anders naar het leven dan vrouwen doen, en dat vind ik een verrijking. Inderdaad, ook op m’n blog zijn de mannen aardig vertegenwoordigd en dat vind ik leuk.

Néé, dat wil helemaal niet zeggen dat ik op mannenjacht ben, ik ben al bijna 4 jaar alleen en totaal ongeschikt geworden om nog met iemand samen te leven, téveel slechte (lees egoïstische) gewoontes aangeleerd die ik niet zomaar weer ga afleren.
Maar dat wil niet zeggen dat ik met een boogje om alle mannen heen ga lopen om geen verkeerde indruk te wekken, no way! Ik laat m’n oren niet hangen naar “wat de buren ervan zullen denken”, er hangt al genoeg bij de ouder worden mens. Bovendien kennen m’n buren me al zó lang, het zal wel loslopen met eventuele roddelpraatjes.

overdreven….

Oke, het lijkt erop dat ik wat overdreven heb toen ik in het vorige logje schreef alsof ik er als een dood vogeltje bij zat.
Toen ik m’n bed ging verschonen zag ik, niks niet dood vogeltje ik was gewoon in de rui …

Nou ja overdreven…. ik heb toch wél een veer moeten laten dat is duidelijk,

en wel meer dan één bleek toen ik ook de molton onderslopen wilde vervangen,

Maar gelukkig ben ik helemaal goed door de rui gekomen!

glazen muiltjes

Tjongejonge, zo’n koperen huwelijksfeest van een kleindochter gaat je niet in de koude kleren zitten.
Maar ja, het is bijzonder genoeg om dat als oma mee te mogen maken en dus kwam het niet in m’n hoofd op om af te zeggen.
Natuurlijk is de gemiddeldeleeftijd van de aanwezigen “jong tot jonger” en dat is aan het muziekvolume wel te merken. Maar goed, je bent (niet) jong en je wilt wat hé, en gek genoeg kan ik het dan op die avond best nog aardig bolwerken en kom zelfs nog op de dansvloer…..

Zeker weten, dat had ik niet willen missen, het werd een onwijs leuke avond met een stralend koperen bruidspaar. Er was een leuke en toepasselijke pubquiz in elkaar gezet die, hoe kan het anders, door het bruidspaar gewonnen werd. Het was te donker om met de telefoon veel te kunnen doen aan foto’s of filmen en eigenlijk gunde ook niemand zich er de tijd voor. Maar ik heb een klein stukje film van het stel mét hun kinderen, tijdens de quiz. Uiteraard met ” versierselen voor de gelegenheid” uit de feestwinkel. Krijg je toch een stukje van de stemming mee.

Maar aan alles komt en eind en dan stap in een taxi naar huis alwaar de superfijne schoenen uit gaan en ik op nog even met iets te drinken op de bank neerplof.
Als ik na een tijdje op wil staan vertoon ik een treffende overeenkomst met Assepoester. Zonder mijn op maat gemaakte muiltjes verander ik van een stralende mede feestganger in een strompelende oude vrouw met zeer pijnlijke voeten.
En natuurlijk nérgens een prins te bekennen die even die voeten in zijn handen neemt om de pijn weg te masseren. Ik kom nog net op eigen kracht boven al hád ik de traplift kunnen gebruiken. Dat geldt óók voor de andere morgen als ik op eieren lopend de trap weer af kom.
Alles stram en stijf en dus doe ik meteen m’n wonderschoenen aan en dat helpt direct voor de voeten, De rest van lichaam en geest moet ik in de loop van de dag nog een beetje bij elkaar rapen. Maar ik klaag niet hoor, had het niet willen missen.

wat is wijsheid..

Een best veel gebruikt zinnetje al is het meestal een retorische vraag die men zichzelf stelt. Tja, wat is wijsheid, laat ik mijn licht hier schijnen over wijsheid? Dan zou het lijken alsof ik de wijsheid in pacht heb en dat is natuurlijk niet zo. Hoewel… komt verstand niet met de jaren? En ik loop al genoeg jaren over deze aardbol om me veel wijsheid/verstand “eigen gemaakt te kunnen hebben” maar gek genoeg staat die “eigen wijsheid” toch altijd een beetje negatief te boek.


Mocht ik soms een wijze indruk maken is dat meestal meer geluk dan wijsheid denk ik eigenlijk. Of misschien heb ik dan geen wijn gedronken want, als de wijn is in de man is de wijsheid in de kan!
Een oude zegswijze, van geen kant inclusieve omdat het heus niet alleen mannen zijn die te diep in het glaasje kijken. Dat moeten we maar meteen even veranderen, eh….. als de wijn is in de mens wordt gezond verstand een vrome wens.

Wat mij betreft wordt kennis te vaak verward met wijsheid en wordt tegenwoordig scholing ( boven een goede basisscholing) behoorlijk overschat. Pythagoras, toch niet de eerste de beste “boerendinges”, zou dat zeker met me eens zijn, hij beweerde destijds al; “Een vat vol geleerdheid is nog geen druppel wijsheid waard”.
Met de Romeinse filosoof Epictetus zou ik dikke vrienden kunnen zijn ware het niet dat hij toch wel een tikkie van vóór mijn tijd is, maar hij zei; “Geef me de moed te accepteren wat niet in mijn vermogen ligt, de kracht om alles te doen wat in mijn vermogen ligt en de wijsheid tussen die twee onderscheid te maken.“

En je hoeft niet perse een geleerde of filosoof te zijn om op dit gebied iets zinnigs te zeggen, een artiest als Jimi Hendriks zei ooit; ” Kennis spreekt, maar wijsheid luistert”. Nou ja, misschien is het geen kunst wanneer je zoveel geestverruimende middelen hebt gebruikt om iets moois te zeggen , óf juist niet zo makkelijk, ik heb daar m’n twijfels over.
Maar oke, dan ik ben misschien wel op de goede weg naar wijsheid, immers…. ; “Twijfel is het begin van wijsheid” zegt weer een andere zegswijze!

bloembollen

Inderdaad hélemaal de tijd voor de bloembollenvelden. Ze moeten er weer prachtig bij staan hoorde ik uit betrouwbare bron. Inge kwam tot de ontdekking dat in het gezin van Jennifer nog niet iedereen langs de bloeiende bollenvelden was geweest. En dat kán gewoon niet als je binnenkort in Zweden gaat wonen, dan moet je toch uit de eerste hand, en mét foto’s, kunnen vertellen over één van onze toeristische hoogstandjes. Dat kon nog snel even goedgemaakt worden……
Alsof ze er dágelijks langsfietsen hé!

Maar dat bedoelde ik helemaal met bloembollen want er zijn meer hondjes die Fikkie ( of tulp) heten als we het over bloembollen hebben. Deze foto is bloemig genoeg maar in eerste instantie is er weinig “bol” op te zien.
Mijn schuld natuurlijk omdat ik de rest van de foto deskundig weggewerkt heb.

Als ik de hele foto laat zien komen de bollen tevoorschijn, je weet wel , die waar ik al eens eerder over schreef. Voor het geval ik ooit nog twijfels gehad zou hebben over de echtheid van de bloemen in de bollen die in de zomer in de dorpse straatjes hangen…. ’t zijn echte neppers maar kleurig zijn ze wél
Bloembollen zonder velden zal ‘k maar zeggen, komt nog best wat voor kijken eer alles er weer netjes bij hangt want neppers groeien niet vanzelf natuurlijk.
Ik dacht er net te laat aan om even op de auto te klauteren en tussen de bloembollen te gaan zitten zoals Amber en Jennifer deden. Ach je kan niet álles hebben hé!

goed uitgepakt

O ja, ik had dus een afspraak om, tegen heug en meug, een slimme energie meter te plaatsen omdat de oude kapot zou zijn!
Tussen 10 en 12 uur, maar al om 9 uur stond een monteur van stedin voor de deur… dié had er zin in zou je zeggen!
Ik laat zien waar de stroommeter zit in het (nog niet leeg geruimde want hij is te vroeg) kastje met een spiegeltje ervoor. En op zijn vraag waar de gasmeter zit wijs ik naar de andere kant van de gang naar boven, in de spiegel is de gasmeter nog net te zien……..

Dan doe ik m’n verhaal, dat ik helemaal geen slimme meter wil, deze meter is me slim genoeg, hij begint immers gewoon opnieuw te tellen als de nummertjes op zijn, maar dat de mensen aan de service balie snappen dat niet. En dat terwijl ik dat aan de hand van vorige standen duidelijk kon laten zien.
De man laat zijn blik omhoog gaan en weer terug naar het meterkastje, en ik lees ik op zijn gezicht “dat gaat een rotklusje worden, meer werk dan voorzien , daar gaat m’n vroege start” maar misschien verbeeld ik me dat.

In ieder geval verzekert hij me dat niemand mij die slimme meter op gaat dringen (dat wist de balie medewerker goed te verbergen) Omdat de slimme meters óók het gasverbruik door geven zouden dus beide meters vervangen moeten worden anders werk dat natuurlijk niet. De meters moeten na 40 jaar sowieso vervangen worden maar deze zijn nog niet zo oud, ik woon hier 36 jaar en in die tijd zijn ze nog een keer vervangen.

De man begrijpt me best, hij heeft ook een oude vader die niet graag veranderingen heeft en wil mij, (maar volgens mij vooral zichzelf) wel ter wille zijn. Het is maar de vraag of het kastje de juiste maten heeft en hoe dat met die gasmeter tegen het plafond moet. De man neemt de standen op en zegt dat als ik liever alles laat zoals het is hij dat gaat regelen…. eigenlijk precies wat ik gevraagd had aan een servicemedewerker volgens wie dat nou juist niét kon. Ik kan de man wel zoenen, maar dat dóe ik natuurlijk niet, vóór je het weet heb je een naam in straat.
Maar toch, mijn dag kon niet meer stuk, ik ga lekker verder met mijn domme meters al vind misschien niet iederéén dat slim van me.

nogmaals ’t hooft

Ja precies, het restaurant in hartje Den Haag waar ik het hier over had. Ik schreef dat ik daar wel eens iets op het terras genuttigd had en dat klopt. Er is een groot terras voor waar het, naar de winkelende mierenhoop kijkend, gezellig toeven is. De oplettende lezer concludeert uit het voorgaande dat ik dus nog nooit een stap over de drempel van het restaurant gezet had, en ook dát klopt. Geen idee waarom, misschien omdat het restaurant toch best een luxe uitstraling heeft.

Bovendien hoef ik nooit zo nodig buiten de deur iets te eten of drinken, nou ja, ik hoef niet zo nodig als ik niet “nodig hoef”! Ik neem aan dat de nuance in “nodig hoeven” hier wel duidelijk is. En gezellig gezelschap trekt me ook wel eerder over de streep om het “nuttige(n) met het aangename te verenigen.
Dat gebeurde dus gisteren toen Inge me “alle hoeken van de Haagse binnenstad liet zien” op zoek naar iets feestelijks voor het 12,5 jarig huwelijksfeest van haar dochter Jennifer. Ach voor je kind doe je álles láát je je winkel in ,winkel uit slepen tot echt de áller tofste out fit bij elkaar gekocht is.

Voor de gezelligheid paste ik zelf ook het één en ander maar het was duidelijk ‘Inge-dag”, wat ik ook aantrok, ik zag er uit als verlepte, fletse oude muts die in de verkleedkist gedoken was. Gelukkig maar dat ik niets nodig had want er was werkelijk niéts waarin ik de prachtige jonge blom zou kunnen lijken die ik (gevoelsmatig soms nog) ben! Inge dag dus, zij liep tegen van alles aan dat haar prachtig staat en wel mee naar huis móest! Prima reden om voor een lunch naar het Goude Hooft te gaan.

Vanwege het sombere weer kwam het terras nu niet in aanmerking, het was er door de dichte overkapping donker en somber en dus stapte ik dit keer over drempel en werd verrast door de sfeervolle grote ruimte. Veel aparte hoekjes, mooi houten balkenplafond, gezellige open haard hoek , mooie glas in lood ramen en alles bij elkaar, ondanks de grote ruimte knus. Ze werken er nog met een “gastheer” om je een plaatsje te wijzen, (waarschijnlijk om te voorkomen dat de obers zich platvoeten lopen) en omdat wij al platvoeten hebben van het winkelen zijn we blij een tafeltje dichtbij toegewezen te krijgen.
We hebben het ons laten smaken, het restaurant mag dan best wel bijzonder zijn, de rekening was dat niet. Niet héél goedkoop maar ook niet duurder dan gemiddeld, en ik had niets gekocht, het kon er wel vanaf.