onverbeterlijk

Dan heb ik het over mezelf ja! Ik ging even groente halen in Delft, had er niet aan gedacht dat er zaterdag géén markt was i.v.m. Koningsdag en bij mij in de buurt is geen groenteman meer.
Als ik uit de tram stap loop ik via het poortje van museum “Prinsenhof” . Hun vaste tentoonstelling over Willem van Oranje, compleet met het kogelgat in de muur van de trap, ken ik wel maar ik zie dat er ook een andere tijdelijk tentoonstelling is, “Pioniers in keramiek”

Dat is het leuke van de museumjaarkaart, dan stap je gewoon onder het boodschappen doen even binnen. Al zou het maar zijn omdat je er toiletten hebt , maar dat was dit keer niet nodig.
Geen grote tentoonstelling en zeker niet alleen Delfts blauw. Ik zie o.a. een pilskratje waar geen stipje blauw aan te vinden is. En heel veel andere kunstig gemaakte dingen, ja óók blauw maar dat toch in mindere mate. Knap gemaakt allemaal maar ik vind iets mooiers. Zeker nét zo druk als Delfts blauw beschilderd kan zijn, maar waar ik Delfts blauw bewonder om het vakmanschap, vind ik dit zwarte keramiek prachtig. Hier word ik hebberig van, van de blauwe versie nóóit.

O ja, dat onverbeterlijke, ik ben natuurlijk weer afgeleid van waar het om gaat. De “tafels” waarop alle kunstwerken staan zijn helemaal geen tafels. Het zijn gestapelde (bakkers) kratten die met elkaar verbonden zijn met riemen. Kunstig gemaakt, dat wel maar ja, geen kunst natuurlijk.
Als ik een bordje lees leun ik onbewust op de rand van zo’n tafel en uit het niets komt er in de verder heel stille zaal een suppoost langszij (het zal weer niet waar zijn)!
Of ik niet op die stellage wil leunen want het zijn maar kratten. Hij is ook meteen weer weg, nog voordat ik hem kan vragen of de krukken mijn gewicht dan wél zouden kunnen dragen. Ze zijn van minder lagen kratten gestapeld en staan vaak opgesteld voor de info beeldschermen……. Ik zal het wel verkeerd begrepen hebben, het zijn vast tóch kunstwerken.