TV feestje

De “televisie uitzending” in Nederland viert dit weekend haar 70ste verjaardag. Mijn eerste kinderjaren t/m 9 jaar waren dus geheel televisieloos.
Nog aardig waren jaren daarna trouwen óók want dat het apparaat te koop was wilde nog niet zeggen dat iedereen meteen naar de winkel snelde om zo apparaat te kopen. Ze kostten meer dan FL 1.000,– , ja Guldens hé, in een tijd dat een werknemer een groot gezin moest onderhouden van een jaarsalaris van ongeveer 5.000 gulden.
De toestellen waren ook nog grote bakbeesten, aanvankelijk met een piep kleine beeldbuis. Dat herinner ik van de buren die blijkbaar wél kapitaalkrachtig genoeg waren en waar ik wel eens naar een kinderprogramma mocht kijken, volgens mij naar “ijsco de ijsbeer “!

Er moest een antenne voor op dak komen om de zender te kunnen ontvangen want inderdaad, er was maar één zender beschikbaar terwijl er niet eens dagelijks uitzendingen waren. Dat veranderde natuurlijk vrij snel en het was vooral de oudere garde die zich een toestel kon permitteren. Kinderen de deur uit en de salarissen gingen vrij snel omhoog in die tijd.
Zowel bij de ouders van Henk, (die ik toen nog net niet kende) als mijn ouders deed rond 1958 de TV z’n intrede. O wacht, ik herinner me dat Henk daar een foto van had ….. hebbes… kijk, Henk staat met één van z’n vrienden in de startblokken om het toestel te bedienen, néé, natuurlijk nog geen afstandbediening.
De foto’s zijn goed te vergelijken met de toenmalige beeldkwaliteit, sorry.

Pas rond 1972 kochten Henk en ik zelf een tweedehands televisie, die waren er genoeg want iedereen die al een TV had wilde al snel vernieuwen omdat de ontwikkelingen snel gingen. Er kwamen meer zenders, en kwam kleur, afstandbediening enz.
Voor die 70ste verjaardag is aandacht op TV, een uurtje flarden 70 jaar kinderprogramma’s , idem dito wereldnieuws en consumentenprogramma’s om het te vieren. Veel terug kijken wat op zich best leuk is.
Maar ik mis toch een beetje het terug kijken naar de grote amusementsprogramma’s van toen.
De programma’s waar men voor thuis bleef en die er voor zorgde dat het uitgaanspatroon van de jeugd naar een later tijdstip verschoof. Voor één van de acht bleef je thuis, of ging je bij anderen kijken als je zelf geen TV had. Mies Bouman, Jos Brink, Willem Ruis , Willen Duijs enz. enz, en niet te vergeten de spelshows “spel zonder grenzen ” , wie kent ze/het nog?

Zodra de videorecorder z’n intrede deed nam je op wat je wilde zien en bleef je niet meer thuis voor een programma, maar ook dát is alweer achterhaald.
Wat is het allemaal hard gegaan in die 70 jaar, maar wat waren er veel leuke programma’s waar soms flauwe afspiegelingen van terug komen, zo’n “wie van de drie” bijv. Het moet allemaal sneller, en met figuren die niet om hun vakmanschap gekozen zijn maar omdat ze vreemde maniertjes hebben. (dan kun je ze zo leuk afzeiken) en voorgebakken vragen.
Waarschijnlijk zijn veel van de leukste oude programma’s niet meer beschikbaar en helaas is amusement ook een beetje “not done” geworden, best wel jammer vind ik!

belasting ontduiker?

Soms zie ik ergens weer een leuke kreet op een sticker, ik weet alleen dan nooit de juiste plek om de sticker op te plakken. Hier dan maar?

Tja er zit een grond van waarheid in want als niet roker draag ik niets bij aan de accijns die over sigaretten geheven wordt. Ik draag wél iets bij aan de andere twee accijnsheffingen, maar geen zorgen, nooit tegelijkertijd.
Dit soort accijns heffingen worden geheven op zaken die schadelijk voor onze gezondheid zijn, althans dat is de onderbouwing om iedere verhoging goed te praten, ontmoedigingsbeleid ja!
Er wordt natuurlijk een groep vreselijk gediscrimineerd, de mensen met veel meer dan modale inkomens hoeven geen veer te laten om zowel te roken als te drinken én een dikke auto te besturen, heel sneu dat de gezondheid van deze groep bij de overheid geen enkele prioriteit heeft. Maar dit terzijde.

Volgens het IMF is ook de ” eigen huis bezitter” een belastingontduiker, zij pleiten ervoor om het eigen huis in belasting box 3 onder te brengen als “vermogen”, die verrekte bejaarden leven er maar lekker op los met een paar ton huis onder hun gat dat ze maar niet willen verzilveren, waarna het wél in box 3 terecht zal komen. Ja hoor, ik ben een schurk , zit inderdaad met heel kleine restschuld voor héél lage woonlasten maar eh…. hebben we daar niet altijd zelf hard voor gewerkt?

Klopt, er wás de aftrek voor de hypotheekrente al werd die behoorlijk afgeroomd door het huurwaarde forfait. (een percentage dat verrekend wordt met vergelijkbare huurkosten)
En ook de afschrijving voor groot onderhoud verdween, en dan hebben we het niet over “peanuts”.
We hebben het dak moeten vervangen, ramen en een serre laten vervangen. En niet te vergeten m’n mooie deur. Dan hebben we het alles bij elkaar niet over een paar honderd Euries natuurlijk.
Evengoed vind ik dat die hypotheekaftrek er alleen moet zijn voor starters/huizen tot een bepaald bedrag. Daar wordt al een paar jaar aan gewerkt en afgebouwd.
Het is nou ook weer niet nodig dat de overheid je gaat steunen als je duurder wilt gaan wonen.

Er zijn echt wel jaren geweest dat we het alleen maar op konden brengen omdat we geen dure levensstijl hadden en bereid waren de eindjes aan elkaar te knopen. Ons inkomen was in die tijd zeker niet op, of boven, modaal.
Stel dat we in die tijd een huis gehuurd hadden, misschien hadden we dan wel jarenlang huursubsidie kunnen krijgen. Want voor wie een laag inkomen heeft is er gelukkig de optie van huursubsidie, zeker nu de huurprijzen krankzinnig hoog zijn door de schaarste maken heel wat mensen daar aanspraak op.

Komt nog bij dat mijn huis voor 1 derde deel nu van de kinderen is, daarover is al erfbelasting betaald maar voor het huurwaarde forfait blijft de WOZ waarde gelijk. Het IMF vindt het dus ongelijkheid dat ik nu van onze spaarzaamheid in het verleden geniet.
En dan héb ik het nog niet eens over het afromen van ons zelf gespaarde pensioen!
Tja, ik zal de sticker dan maar vast aanpassen…….

bikinilijn….

Niet gniffelen mannen, het gaat niet over mijn bikinilijn, dus raak maar niet opgewonden. Ik schreef al eerder een logje over de HTM tramlijn 1 die naar het Noorderstrand in Scheveningen rijdt.
De een of andere vrolijke noot bij de HTM had die tram deze zomer de bikinilijn gedoopt en dat vond een vrouwelijk gemeenteraadslid seksistisch! Ze associeerde dat met de vrouwelijke schaamstreek.
O hemel, vraag ik me nu ineens af…. gemeenteraadslid kán dat nog wel of krijgt mevr. Varvier dan een associatie met de manlijke schaamstreek……. nou ik gok het erop en laat het “lid” staan. Er zijn trouwens wel manlijke raadsleden waarbij die associatie helemaal zo verkeerd niet is maar dat weet je niet van mij.

Maar daar wou ik het niet over hebben, vorige maand wilde ik even met lijn 1 naar het centrum van Den Haag en reed toevallig de bikinilijn voor. Ik zei in het oudere logje al dat ik de humor wel inzag van die naam en blijkbaar barst het bij de HTM van de mensen met humor want ook aan de binnenkant was er gestoeid met het strandgebeuren, al dan niet in combinatie met de HTM. De ballen rollen er over de grond en de meeuwen vlogen (net buiten beeld) langs het plafond.
Briljant gevonden dat plastic strandemmertje net als die flip floppende slippers op de grond. Ik schaamde me eigenlijk dat ik met stevige stappers de tram instapte.

terug naar (ka)toen

Als jullie het goed vinden duiken we even samen tussen de lakens. Eh….. ja klopt, als jullie het niét goed vinden ga ik evengoed gewoon m’n gang en gaan we het over lakens hebben al wil ik niet direct “de lakens uitdelen”hoor. Vrijheid blijheid, ook onder lakens. Maar toch, ik erger me groen en geel aan de huidige hoeslakens. Mijn jongste aanschaf is een katoenen onderlaken in een Lits Jumeaux formaat zodat ik het ruim rondom in kan stoppen. Een duidelijk daad van opstandigheid om de rek eruit te krijgen bij de hoeslakens.

Toen jaren geleden het hoeslaken “uitgevonden” werd was dat een laken met in de vier hoeken elastiek genaaid. Pracht uitvinding, het bed altijd glad opgemaakt en het blééf ook glad liggen.
Met steeds twee hoeken in elkaar geschoven viel het ook nog redelijk makkelijk te strijken want ja, dit oudje strijkt nog alles zolang het maar niet het vaantje is.

Maar ja, de hoeken met elastiek werden groter, daarna werden de boven en onderkant geheel van elastiek gezien en bij het laatste hoeslaken dat ik kocht zat er helemaal rondom elastiek. Probeer dát nog maar eens op je strijkplank glad te krijgen. Bovendien zijn die randen met elastiek nog heel lang nat als de rest van het laken allang droog is.
Het geheel een beetje hebbelijk opvouwen is zelfs voor een puzzelliefhebber als ik ondoenlijk.

De verkoopster hád niets anders meer in haar voorraad en begreep mijn probleem niet, Bij het uitspreken van het woord “strijken” keek ze me aan alsof ik een heel vies woord had gezegd. Ze zei nog net niet dat ik m’n mond moest gaan spoelen!
Bovendien blijken de meeste mensen het hoeslaken na een rondje was-en droogmachine weer meteen over het matras te trekken dus is opvouwen gewoon niet aan de orde.
Wat is er toch gebeurd met (minimaal) één in gebruik, één in de was en één in de kast dat zoveel beter voor textiel is, al snap ik wel dat niet ieder stelletje nog begint met een uitzet met van alles 6 stuks. Of heb jij dat nog wel? En wie slaapt er nog tussen gestreken beddengoed? Of herken je het probleem!

gáán we weer….

Dit is ‘m, de tramlijn 1 die in Den Haag naar het Scheveningse strand rijdt met haltes bij parkeergelegenheden waar je “voor weinig” de auto kunt achterlaten. Bedoelt om de auto te weren uit de badplaats.

Het Haagse GL-raadslid Marielle Vavier vindt de naam van de beachtram ’seksistisch’. “Het is een vieze, oude mannen grap”. Een tramlijn vernoemen naar de schaamstreek van een vrouw. Die associatie krijg ik erbij en anderen ook”, zegt Vavier.
De naam is NB door een vrouw bedacht en ik zie er de humor wel van in. Maar goed, Vavier mag dat vinden hoor, ik vind ook wel eens iets toch? Bijv; ik vind ” Vavier EEN ZUURPRUIM “, zucht…. dat zal ze óók wel met de vrouwelijke schaamstreek associëren vrees ik.

en dóór…!

Ja natuurlijk gaat het leven door en gelukkig zijn er ook leuke dingen te doen. Zoals de bruiloft van kleinzoon Makel met zijn Rose. De kaarten zijn binnen, mét een “dresscode”, eh…. Bohemian Summer Chique. Ik vind het een geweldig mode beeld dat ik graag droeg maar toen (40 jaar geleden) hoorde ik nog bij “de jongeren”. Nu ben ik ongemerkt toch wel ingetreden bij de “nóg oudere jongeren” zal ‘k maar zeggen. Natuurlijk zou ik in wat minder Bohemian niet op het feest geweigerd worden maar heel stiekem vind ik het wel sport om er iets van te maken.

Zodra er gewinkeld mocht worden stortten de bruiloftsgasten zich in wisselende samenstellingen of alleen met deze opdracht op de “klerenwinkels”. En wonder boven wonder hing er in de éne winkel een rok, in een andere in een bijpassend kleurtje een bloesje, helaas geheel zonder mouwen, TJa zomer of niet, ik huldig het standpunt; “oud vlees moet je niet in de etalage leggen en dus moest er ook nog een jasje komen voor de mouwen. Dochter en kleindochters geven hun goedkeuring, geheel in de juiste stijl en toch nog redelijk “draagbaar” voor een oma…. is dit Bohemian Summer Chique of niet! (excuses voor m’n “verwinkelde” snuit)

• 

• 

• 

De hoed gaat wél mee, maar alleen op als het heel warm weer is, het feest is geheel op één lokatie en overwegend buiten, flauwvallende oma’s kunnen we natuurlijk niet hebben op zo’n dag. Uiteraard ook schoenen in stijl wat weer andere problemen oplevert, ik kan niet op hoge hakken lopen en bij een zwierige rok staat een hoge hak gewoon het leukst. Gezichtsbedrog moet me redden, deze touw sleehak lijkt een hoge hak maar omdat de zool óók flink dik is kom ik er vanaf met een hoogteverschil tussen teen en hiel van 2 centimeter, moet kunnen!

Nu nog erop kunnen lopen want door de dikke zool voelt het aan als klompen, en zo klinken ze ook al ik loop.
Zowel Melody als Staartje doen mee aan de duizend vragen en hadden dit keer de vraag : “Wat is het laatste risico dat je genomen hebt?”
Nou voor mij is dat op deze schoenen gaan lopen, het is zeker niet uitgesloten dat ik op de bruiloft tot aan de knie in het gips zit. Ik kan alleen maar hopen dat ze een bijpassend kleurtje hebben.
Een gelukje is dat de gewrichten van de grote tenen vast zitten door de hallux valges, ik ben dus al gewend dat de voet niet goed afgewikkeld kan worden en de keiharde drie centimeter dikke zool is minder probleem dan ik verwacht had.
Ook m’n “hallusje”s voelen zich thuis, hun kopjes passen precies tussen de kruisende banden vanwaar ze alles in de gaten kunnen houden.
Bij Staartje las nog ik een tip, lak de teennagels en niemand zal over die rare bulten vallen, hooguit ik zelf misschien.
Volgens mij is de outfit compleet.
Rok ✔ jasje✔ bloesje ✔schoenen✔ hoed✔ tasje✔ !

was te verw88

Zal niet héél lastig te raden zijn…….

Was wel te verwachten hé dat ik zon, zand en zee opzocht. Sorry, de foto’s en filmpjes zijn best wel voorspelbaar, dat hóeft niet heel erg te zijn als ze “plaatjes kwaliteit”hebben….zucht, dat hebben ze zelden bij mij (soms per ongeluk) dan moet je bij Matroos Beek zijn die vaak de prachtigste strand foto’s heeft.

Dan moet ik het maar zoeken in andere uitgangspunten zoals het jongst gerenoveerde deel van de boulevard dat nu eindelijk ook in gebruik is.
Eén van de strandpaviljoen houders had z’n best gedaan om de boel levendig te laten lijken, zijn terras zat behoorlijk vol. Pas toen ik dichterbij kwam zag ik het niet om mensen ging maar om “dummies” zoals er ook bij de ingang zaten, alleen was er blijkbaar geen tijd geweest die twee aan te kleden. De toiletten waren prima aangegeven, niet heel subtiel, wél heel duidelijk, best grappig gedaan allemaal.

Er is ook heel vaak een “wensambulance” te zien, zo ook gisteren. Het ontroert me altijd dat er zoveel moeite gedaan wordt om het mogelijk te maken wanneer iemand de zee nog eens wil zien. Dit keer had ik er gemengde gevoelen bij.
De mensen die met de patiënt mee waren stonden druk te praten met de ambulance medewerkers, de patiënt stond met het gezicht naar zee op de brancard op het strand, en ik had ze vrij lang in beeld. Ik moest mezelf overtuigen dat de man of vrouw het misschien zelf graag helemaal alleen wilde beleven en geen behoefte aan contact had.
Dat lukt me niet, wáárom pakt niemand zijn of haar hand om het dan toch in stilte samen te beleven.
Het ziet er zo troosteloos en eenzaam uit terwijl er zoveel moeite is gedaan om dit mogelijk te maken.
Ik werd er verdrietig van.

• 

• 

Ik kan me dan weer wél goed inleven in de vier politiemensen die ik te paard de boulevard op zie draaien. Het zijn prachtige dieren en ik snap het helemaal. De paarden moeten hun beweging hebben en waarom zou je daarvoor niét een prettige omgeving uitzoeken, ja toch!
Ze zitten maar al te vaak in benarde situaties met de dieren, mogen ze dan ook een keer voor het strand kiezen voor de broodnodige beweging van de beestjes, het is tenslotte eindelijk mooi weer.
Ze zijn al snel uit het zicht, zowel links als rechts zijn er op de foto nog twee paarden stipjes te herkennen. Fijn dat de paarden én de bereiders even “los kunnen “, ik gun het ze hoor!

• 

• 

toch preuts?

We gaan nog even terug naar mijn toyboy uit het vorige logje. Mrs. Brubeck dacht al de kledingzaak “Suit Supply” te herkennen en dat klopt. Het is wel echt een zaak voor jonge mensen, knotjes in het haar verkopers enz , je kent dat wel..
Als we van de parkeer garage naar de winkel lopen hebben we toch nog even de paraplu nodig voor wat flinke spetters.
De winkel barst van de spiegels (zonder barsten) zodat we onszelf nogal eens tegenkomen, allemaal leuk hoor én handig bij het passen.
Maar dan staan we bij de kassa en stoot Inge me aan, of ik haar paraplu wil lenen om eventuele spetters te trotseren en ze wijst daarbij naar boven. De muur is minstens een meter of 7 breed en over die héle breedte is de muur bedekt met deze foto poster.

Nú snap ik de spetters die Inge verwacht en er ontsnapt me een hartgrondig “gatverdammen”! Ik voel eigenlijk de spetters van de speekseluitwisseling al in m’n haar druipen.
En dan heb ik het nog niet eens over het ontbreken van een mondkapje!
O ik weet best hoe prettig “tongen” kan zijn maar in mijn gevoel is dat nog steeds iets tussen twee mensen zonder dat je daarbij ánderen “het achterste van je tong laat zien” (zie je , zo’n spreekwoord glipt er vanzelf tussen). In ieder geval vind ik het op z’n minst onsmakelijk om te zien en van het bedrijf niet van goede smaak getuigen.

Ook een beetje dom, misschien zullen jongelui er niet zo zwaar aan tillen maar wie trouwkostuums verkoopt moet niet vergeten dat de a.s. bruidegom vaak in gezelschap is van een moeder die de rekening wel wil betalen. ( in ons geval zelfs 2 moeders en een oma).
Achteraf nog een geluk dat mijn toy boy zich wél keurig gedroeg, ik hoefde zijn huig niet te inspecteren en hij bleef overal vanaf.
Verhip…. misschien ging het dáárom wel mis, als ik die “dame”op de poster bezig zie had hij misschien wel meer actie van mij verwacht en vond hij me te preuts.
Nee ik maak geen reclame voor het bedrijf, ik geef ze alleen een goede raad; ” kleer schoenmaker houd je bij je leest en laat softporno over aan de geëigende branche.”

typisch….

Leuke serie van de E.O dat “typisch…..” en dan de naam van een stad. Leiden kwam al voorbij en nu is het “typisch Harderwijk”.
Het gaat vaak over mensen die eigenlijk wel overál hadden kunnen wonen maar ze wónen nou eenmaal in de stad waar het over gaat en zijn toch met net even andere dingen bezig dan de gemiddelde bewoner.
In deze afleveringen zien we een metaalkunstenaar aan het werk met zijn “junk art”.
Je kent me, als kunstbarbaar tot in het puntje van m’n tenen vind ik kunst soms gewoon rommel.
Maar deze kunstenaar draait de zaak gewoon om en maakt van “rommel” kunst! Hij maakt de meest práchtige dieren van metaal afval, Hoefijzers, fietskettingen, raderwerken, strips en noem maar op wat je bij de “oud ijzerboer” kunt vinden. Je ziet waarschijnlijk urenlang steeds weer nieuwe dingen als je zoiets in het echt zou kunnen bekijken.

Kijk nou naar de wilde zwijn, prachtig lijntje tot aan zijn kittige hoefjes en pas als je in gaat zoomen zie dat het uit héél veel verschillende onderdeeltjes “oud ijzer” opgebouwd is. In de serie maakt hij in opdracht (als ik me goed herinner) een tijger (of was het nou een ander verscheurend dier) in ieder geval plak ik er met alle soorten van genoegen het etiket “kunst” op! Helaas heb ik er gaan foto van maar geloof me, het is prachtig.
Vandaag hadden ze het over zijn website, die hééft hij n.l. wel maar is een beetje verwaarloosd, Na 2019 niets meer aangedaan en niet heel erg logisch ingericht, best wel jammer.
Volgens het programma gaat hij daar nu hulp bij krijgen.
Maar ook zoals de site nu is valt er genoeg te zien aan foto’s en filmpjes (al moet je een beetje zoeken) van deze “metaalkunstenaar” voor de liefhebbers onder ons (we zijn niet allemaal kunstbarbaar) heb ik de site gelinkt voor als je even niets te doen hebt.
En eh…… toen kwam er een olifant met een grote snuit… en die blies het hele verhaaltje uit.

dor hout

Het kille weer van de laatste dagen nodigt niet echt uit om naar buiten te gaan. Gelukkig had ik van de mooie dagen ervoor goed gebruik gemaakt. De waterleiding duinen liggen aardig in de buurt van de bloembollenvelden dus die namen we ook even mee. Enorme duingebieden,maar ook veel bosachtig gebied waar het genieten is .

Tussen die takken zat een specht zich schreeuwende koppijn te tikken, met mijn automaatje krijg ik dat niet in beeld natuurlijk hij zit ( iets uit het midden naar onder en naar links). Ik hoorde laatst op TV iemand vertellen dat spechten een derde vlies over hun hebben ogen, van dat vlies hebben wij in de ooghoeken ook nog een reststukje. De specht heeft dat vlies broodnodig omdat anders door de kracht van zijn getik z’n ogen uit de kassen ploppen!I k zie het voor me, Loop je in het bos en denk je dat er een besje voor je voeten valt….ieks!

Wat ons opviel is dat er érg veel dor hout in het bosgedeelte ligt. Ja wéét ik, bosbeheer laat tegenwoordig vaak omgezaagde stammetjes liggen als leefomgeving voor insecten en ander bos gespuis, maar zóveel?
We komen echt overál boomstammetjes en takken tegen, sommige vers maar ook heel veel al duidelijk veel langer geleden af-gezaagd of gebroken. Leuk voor kinderen om boom hutten te maken maar het zal ongetwijfeld een andere bedoeling hebben. Kostenbesparing misschien? Best een onderwerp om een “een boom over op te zetten”, dat lukt alleen niet zo goed, dan toch maar laten liggen die boom. Het was in ieder geval een fijne wandeling.