onbegrip

Nederlands Openbaar Ministerie beschuldigt arts van moord in euthanasiezaak rond zwaar dementerende vrouw.

Als er ergens onbegrip voor de ziekte dementie  blijkt dan wel uit deze veroordeling.
De arts heeft met de patiënt samen alle regels in acht genomen  die euthanasie   mogelijk moeten maken. Echter….. een dementiepatiënt kan niet meer voldoen aan de laatste eis, expliciet vragen om de dood voordat  de arts de dodelijke medicijnen toedient.

Dat betekent in de praktijk dat het voor een dementie patiënt nutteloos is een euthanasieverklaring op te stellen op het moment dat hij/zij nog overwegend goed kan verwoorden wat hij/zij wil. Tenzij hij/zij dat ook laat uitvoeren op het moment dat er nog wat maanden, of zelfs jaren, kunnen komen dat de ziekte in hoofdzaak lastig is maar het leven nog niet helemaal domineert.

In het stadium waarin Henk nu zit kan hij ja zeggen en nee bedoelen, en is een gesprek met hem voeren meestal een vorm van “ieder een eigen verhaal vertellen” zonder enige logica. Zijn voorstellingsvermogen is dermate “kapot” dat hij al niet weet of hij sla wil eten, of toch liever worteltjes, hij zegt bij beide voorstellen “ja” en zou helemaal niet vreemd opkijken als ik me ineens realiseer dat de andijvie  nu echt op moet en hem andijvie voorzet. En zó iemand zou dan alsnog moeten bevestigen dat hij dood wil.

Ineens telt niet meer dat zo iemand destijds, nog in het bezit van het volle verstand, besloot dat de ziekte  ondraaglijk zou zijn wanneer die zijn mensonterende karakter zou laten zien. En vergis je niet, ik maak hier dagelijks dingen mee waar Henk zich 10 jaar geleden voor geschaamd zou hebben.
Hoewel niet alles meer tot hem doordringt veroorzaakt het weer wél  grote stress op de momenten dat hij het zich bewust is maar  geen hulp accepteert.
En vergeet niet  het verdriet van zijn onmacht juist omdát hij zich niet kan uiten zoals hij zou willen.

De onsmakelijke details zal ik je besparen maar  laat het duidelijk zijn, het maakt het leven niet héél benijdenswaardig. En niet alleen voor hem.
En dan krijgt deze arts dus nu een strafblad met “moord”achter haar naam terwijl ze eigenlijk een medaille verdiend. In Nederland kunnen huisdieren vaak “menswaardiger”sterven dan mensen met dementie.

Heus het hoeft niet héél makkelijk gemaakt te worden maar sluit de rechter die deze uitspraak heeft gedaan eerst eens een half jaar op met een dementerende in het laatste stadium.
Dan kan de rechter een beter oordeel vormen   over “de levensvreugde” die een patiënt in zo’n uitzichtloze situatie heeft. Dat zou misschien een beter inzicht geven in de (on) mogelijkheden en een herwaardering kunnen geven aan een eerder, volgens de regels,  geuite doodswens .

Advertenties

nieuw muisplekje

Heeft iemand me gemist? Normaal zet ik immers om de andere dag een nieuw logje!  Nee is niet verplicht natuurlijk maar zo’n vaste regel vind ik prettig, Gisteren kwam het er ff niet van, ik zit altijd met lappie op schoot op de bank en de muis rolt prima over de bekleding van de bank .
Maar gisteren was ik m’n ” muisplekkie”  kwijt. Precies, jij hebt opgelet, vandaag zou de nieuwe bank gebracht worden en dus moesten de 2 oude bankjes er vast uit omdat ze tussen 7 en 10 uur  de nieuwe zouden brengen.

Dit soort operaties zijn met een demente man in huis net even ingrijpender dan normaal. Gelukkig stond ik er niet alleen voor.
Ruud en zijn lief kwamen, bijna vanaf het vliegveld ( nou ja, beetje overdrijven moet kunnen) in ieder geval nog dik in de jetlag  even de bankjes wegwerken.
Helaas kan de gemeente reiniging ze pas vólgende week dinsdag ophalen en dus werden ze keurig in de voortuin voor het raam geparkeerd, op straat moet nog even wachten. En zo zaten we  dus ineens op de tuinstoelen in de huiskamer, zónder een plekje voor de muis.

Natuurlijk had ik nog wél even naar de firma gebeld want om 7 uur in de morgen ben ik weliswaar wakker maar ben ik druk doende met Henk wassen en aankleden en tussen de bedrijven te zorgen dat ik zelf ook iets aan heb en fris ben.  Een vriendelijk dame vertelde dat we de derde op de lijst waren en het dus zeker niet voor 8 uur zou worden…pppfffttt…!

Maar natuurlijk weet Inge  hoe lastig dit soort dingen is en was Inge al om half 8  hier. In hoofdzaak om Henk bezig te houden  want “even een bank binnenbrengen” is gewoon  een bende”……….

….eer alles in elkaar gezet is en ergens op lijkt.

Gelukkig valt de grootte reuze mee, ik hád wel heel nauwkeurig gemeten maar soms is zo’n stel dat in de winkel heel bescheiden lijkt toch best wel groot zodra het in huis staat.
Er moest nog wel even een hoektafeltje weggewerkt worden én alles dat er op stond (het was mijn bloemenhoekje bij uitstek) maar dat is zo goed als gelukt.
Beau maakt het allemaal niet uit, oke hij krijgt gewoon hetzelfde fleece dekentje (je wéét het maar nooit met die nageltjes)en hetzelfde kussentje maar in een prive hoekje.

Voor Henk is  het allemaal nog wat onwennig, ruimte genoeg voor “tukjes” in alle gewenste richtingen maar wat dóe je ermee zie je hem denken.
De stof van de bank is niet erg muisvriendelijk maar dát is opgelost met een muismat dus  ja hoor, ik ben er weer, heb mijn plekje weer gevonden.

bij de tijd

Wie met enige regelmaat vanaf Schiphol reist is wel bij de tijd wat “de tijd” betreft.  Omdat iedereen die op reis gaat natuurlijk wél met de tijd bezig is maar meestal al met het hoofd op de vakantiebestemming is kwam tot nu toe niemand op het idee mij in te seinen dat er toch wel een onwijs leuke klok te vinden is na het inchecken. Mijn laatste vlucht van en naar Schiphol was in 1991en die klok was er toen zeer beslist nog niet.

Maar Ruud kent z’n moeders voorliefde voor zaken waar wel een logje in zit,  als hij “ergens”  op een vliegveld (volgens mij was hij op weg naar onze tegenvoeters)  naast een best vreemde figuur zit stuurt hij een selfie.
Eh…. wie Ruud is?  Degene die het meest op mij lijkt natuurlijk.
Klopt, voor zijn consultingwerk  moet hij af en toe nog wel Nederland uit, en ook de congressen vinden nog steeds over de hele wereld plaats.
Hij stond nu op Schiphol omdat hij  eh… waar ook alweer, ergens in de USA als “sprekert” is uitgenodigd.
Uit milieubesparende maatregel plakt hij er maar een extra weekje aan en neemt zijn lief mee. Vakantie en wat vrienden bezoeken waarvoor hij dan géén extra vlucht  hoeft te maken, toch?
O ja, de klok op Schiphol dáár stuurde Ruud een filmpje van. Ik vind ‘m leuk! Qua formaat lijkt het wel mogelijk dat er in inderdaad iemand hard aan het werk is maar ik ga er toch maar vanuit dat het een reuze knappe computeranimatie is, als dát geen leuke afleiding is als je nog even moet wachten!

Met dank aan medeblogster Ferrara hier meer info over de klok.

 

uit de kunst

Alweer een hele tijd geleden maakte ik een logje over kunst. Dat kwam doordat ik op de drukkerij een boek in handen kreeg met foto’s het werk van een kunstenares. Toevallig kreeg ik toen ook een tekening van  de nog maar 3 jarige . achterkleinzoon Levi.
Als kunstbarbaar zag ik eigenlijk geen verschil tussen die tekening van Levi en de tekeningen van de kunstenares. Sommige van mijn lezers wél, maar die waren dan zo slim om te zien dat er vouw liep over één van de tekeningen die ik liet zien.

Kort geleden vond Inge wat oude kindertekeningen terug van onze kleinkinderen waarvan sommige, met wat fantasie, zeker wel abstracte kunst genoemd mogen worden. Net als in het logje  kunstbarbaar . mogen jullie de echte kunstwerken eruit halen, of andersom natuurlijk.
Namen weet ik niet, gewoon geziocht op het internet wat er in die stijl zo’n beetje te koop is en door  de  foto galerij willekeurig neergezet.
Kom op kunstkenners!

 

 

 

eigeel

Toen ik nog kind was  was het paasfeest dé reden om nieuwe kleding te krijgen. Maar nadat ik niet meer groeide, ( althans niet in de lengte) verwaterde dat en ging hoogstens het weer tijdens de paasdagen een rol spelen.
Dit jaar liep ik kort voor Pasen tegen zelfs 2 jurkjes aan die naar m;n zin waren.
Eindelijk weer een lengte die de  “wat minder gestroomlijnde delen” van m’n benen bedekt.
En vooral niet zó strak om mijn, toch hier en daar wat uitstulpende lendenen, dat de gelijkenis met een rollade niet denkbeeldig is
Eén ervan zelfs nog in één van de ultieme paaskleuren.
We dronken koffie met Ruud en zijn lief in een gezellig “buitengebeuren” ergens in Delfgauw en strekten even daar  de benen  na de lange zit op het terras.
Niet ver maar natuurlijk komen we áltijd wel iets tegen dat de aandacht trekt.
Je ziet Ruud denken “mijn God, moeders ziet weer log voer”.

Hij heeft gelijk natuurlijk, in  de rand van het groen  ligt iets  dat nadere inspectie behoeft, het blijkt een klein speelgoedbeertje te zijn  waar we iets wonderlijks aan menen te ontdekken.

Heel luguber is de plaats waar oogjes zouden moeten zitten hol , jakkes, gunnen zelfs speelgoedbeestjes elkaar het licht in de ogen niet ?
Of eh… is het toch waar dat kraaien glimmende dingen niet kunnen weerstaan en hebben met hun snavels de ogen uit het beertje gepikt. In de natuur is het immers “eten of gegeten worden”!
Mwah….. slecht scenario, waarschijnlijk zijn de kraal oogjes er bewust uitgehaald om te voorkomen dat de kleine eigenaar/eigenaresse ze er uit zou peuteren en in de mond steken.  Mooier is het niet van geworden, beetje luguber, waarschijnlijk van een kindje  van de Adamsfamily, dan kan bijna niet anders.

leuke erfenis

Weet ik, om iets te erven moet je helaas altijd iemand missen en dat is toch minder leuk.
Maar toen Marion, deze maand drie jaar geleden, overleed mocht ik haar  oude, maar luxe,  scrabble spel hebben.
Voor wie hier nog niet zo lang leest, Marion was één van mijn eerste  trouwe lezers en werd  een warme  vriendin waar ik, negen jaar lang, wekelijks mee op stap ging en ook regelmatig een spelletje scrabble mee speelde Als ze teveel won plaagde ik haar , “dat ik haar niet in mijn gebeden zou meenemen die avond”. En later , toen  ze aan de zuurstof zat,  met “ga zo door en ik leg een knoop in de zuurstofslang”, je begrijpt, dan wilde ze wel inbinden.

We hadden zo onze eigen regeltjes bij bij het spel, zie hier, maar zolang de regeltjes voor alle spelers hetzelfde zijn maakt dat niets uit was onze opvatting.
Gelukkig wordt mijn erfenis, het spel, af en toe gebruikt, dochter Inge is ook een liefhebber en ook wij zijn aan elkaar gewaard, inderdaad met wéér andere eigen regeltjes. Inge doet niet moeilijk over heel bekende afkortingen.  Best handig omdat dát altijd korte dingetjes zijn die je makkelijk ergens tussen kunt schuiven. Verder doen we natuurlijk, net als Marion, niet moeilijk over vervoegingen.

Ik weet zéker dat Marion vanaf haar wolkje toekijkt als Inge en ik spelen. Ze kende Inge ook  en verdeelt haar “zegen” een beetje over ons allebei. De ene keer wint Inge en de andere keer win ik. Vrijwel nooit met grote verschillen maar wel altijd met een mooi verdeelt bord, daar hield Marion van.
Dit bord zou ook zeker haar goedkeuring krijgen.

.

nieuwigheidje

Ach, iedereen weet vast wel dat Rietepietz reuze in de stress schiet  als oude vertrouwde dingen ineens met “nieuwigheden” komen, Gaat ze van uit de bol, zeker weten.
Maar op iedere regel is wel een uitzondering, dat bleek toen ik van de week op de rechtermuisknop klikte en dit zag.

De onderste regel in het menuutje dat open klapte is nieuw, er staat “een schermafbeelding maken”
Oftewel, een screenshot maken. Nou is een screenshot maken ook weer niet zo héél ingewikkeld en ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat het simpeler zou kunnen, maar dan ben ik toch nieuwsgierig en  klik dat regeltje aan. Dan zie ik dit.

Klopt ik gebruik altijd de Firefox browser, en die heeft nu deze optie ( beta versie), waarbij je dus niet  twee toetsen tegelijk hoeft aan te tikken. ( window toets en prt sc bij de hulptoetsen)
Nee natuurlijk is dat niet onoverkomelijk, dan ff  in een fotobewerkingsprogramma plakken,  eruit snijden wat je nodig hebt en opslaan.
Maar ik ben nu toch bezig dus klik nog even door naar het volgende uitleg schermpje,

En dán wordt het toch interessant. Je kunt dan al meteen het stukje dat je wilt gebruiken selecteren  en dát scheelt bij elkaar toch een paar omwegen.

Zonder ander programma kun je opslaan wat je wilt hebben. Soms heel handig om dingen zichtbaar te maken als je iemand  uit wilt leggen  wat hij/zij  zoud moéten zien in een bepaald scherm.

Dat jullie dit nog mee mogen maken,  Rietepietz die iets nieuws omarmt in plaats van er een mopperdemopper logje over te schrijven. Ik ben om en van mij mag de beta versie standaard worden. Ook heel handig als ik nieuwe linkjes op mijn linkenpagina wil maken want die link maak ik meestal vast aan een, uit de betreffende site gepikt, stukje afbeelding.
Daar moet ik me nodig weer eens op gaan uitleven……..