Misschien ten overvloede maar toch wil ik even verwijzen naar de site van medeblogster Marja.
Ze overleed op 20 december na een lange lijdensweg die ze meer dan moedig, en vooral erg nuchter, onderging.
De energie om te bloggen had ze al een tijdje niet meer maar ze bleef geïnteresseerd in wat haar blogmaatjes bezig hield, volgde alles nog héél lang en liet regelmatig “achter de schermen” van zich horen als ze dat nodig vond omdat er iemand een steuntje in de rug kon gebruiken. Ook ik ondervond veel steun van haar.
Ze schreef me niet heel lang geleden dat ze blij was met mijn openheid in de logjes over Henk en hoe ik er mee omging.
Het heeft haar geholpen keuzes te maken over wat ze wél, of juist niet wilde, liet ze weten en daar was ze blij mee.
Zelf wilde ze niet te veel kwijt op haar blog over hoe het ervoor stond met haarzelf, “ze wilde geen drama schrijven” zei ze! Alsof ze niét van het ene drama in het andere rolde.
Altijd vol lof over de zorg van haar maatje voor haar zal het haar zwaar gevallen zijn hem achter te moeten laten maar ze had haar grenzen bepaald en zware behandelingen in het ziekenhuis waren geen optie meer voor haar, genezing konden ze immers niet meer brengen.
Wat moet het mét alle beperkingen én de kerstdagen zwaar zijn voor haar maatje Robbert, de kinderen en kleinkinderen.
Voor iedereen een groot gemis maar voor Marja een verlossing uit een moedig gedragen lijden.
van koninklijk tot knettergek 
Leuk dat je reageert, dankjewel!