héél boos….

Met driftige aanslagen tik ik deze brief in de late middag van 4 juli 2018 voor de mevr. van de WMO

“Mevr. Huppeldepup

Op 27 juni 2018 had U een telefonische afspraak tussen 14 uur en 14,45 uur in Uw agenda staan met mijn man, dat gesprek kan hij niet zelf voeren en stond dus ook in mijn agenda.
Op 28 juni ontving ik van U een nieuwe telefonische afspraak voor 4 juli 2018 tussen 13 uur en 13,45 uur. Op de brief een gele post it geplakt met de mededeling dat de afspraak van de 27 ste helaas niet door kon gaan.

Ter informatie, ik zorg 24 uur per dag, 7 dagen in de week voor mijn behoorlijk demente,  en ontlasting incontinente,  82 jarige man.
Om hem niet op te zadelen met onnodige schuldgevoelens wil ik in een gesprek met U niet ” gaan zitten klikken over mijn man ” waar hij bij zit.
Dat vraagt dus  geregel en voorbereiding.

Hoewel U er in geslaagd bent me te overtuigen hóe weinig belangrijk wij ouderen zijn, en vooral hoe lastig, verzoek ik U bij deze  een volgende afspraak alléén te plannen als U zeker weet dat U zich eraan kunt houden.
Ik  heb  mijn geduld  en energie heel erg nodig bij de verzorging van mijn man, dat doet mijn bloeddruk niet altijd goed , dit soort onachtzaamheid kan ik daar zeker niet bij gebruiken.
Ondanks mijn toch al lage verwachtingen betreffende dit soort organisaties  bent U er in geslaagd die verwachtingen alsnog naar beneden bij te  stellen.

Mevr. Rietepietz “

Ik zet nét de printer aan  als  om half 6 de telefoon gaat, Mevr. Huppeldepup aan de lijn.
Mevr. treft het, ik heb me aardig op zitten winden  en Henk ligt nog  in zijn tweede tuk van vandaag. Ze wenst me een goede middag  en ik hak er maar meteen in “het is absoluut géén goede middag mevrouw,  U heeft me voor de tweede keer laten barsten”. Mevrouw speelt de onwetende, ik heb U gisteren nog gebeld maar toen  kreeg ik geen gehoor.
“Logische mevrouw, de afspraak stond voor vandaag”  blaf ik haar toe. Daarom probeert ze het nu nóg eens zegt ze . “Maar niet  tussen 13 uur en 13.45 zoals in de brief stond die ik ontvangen heb” bijt ik haar toe. Ze beweert dat ze die afspraken niet zelf maakt, dat wordt voor haar gedaan. “Daar mag U dan de bezem wel eens doorhalen” sneer ik, “maar ze zullen toch wel in Uw agenda gezet worden”.

Op dat moment hoor ik dat Henk boven naar de wc gaat en daar kan ik beter bij zijn leg ik haar uit, ze moet maar terugbellen als ze zeker weet dat de afspraak ook door kan gaan.
Uiteindelijk mag ik het zeggen, Ik pin haar vast aan morgenmiddag 1 uur, dan heb ik Henk naar het biljarten gebracht ( hoop ik)  het blijkt een dag te zijn dat ze niet werkt maar  ze gaat akkoord, heel misschien vindt ze toch dat ze iets goed te maken heeft?

plaatjes van internet