afspiegeling?

Zelfs ik kan er niet meer omheen,  ik doe altijd wel een beetje lacherig over “de afspiegeling van de maatschappij”  die een politiek-correcte  norm zouden moeten zijn, heel stiekem sluipt die “afspiegeling” er toch aan alle kanten in.
Hoorde  ik van de week van een artieste die zich klem verkoopt aan ” poppen met vitiligo”,precies, een negerpop met pigment(loze) vlekken. Het blijkt een gat in de markt te zijn en het wachten is dus op poppen met één been, of helemaal geen armen enz…. want ook die mensen bestaan. Oh wacht ff, dat regelen de kinderen zelf waarschijnlijk wel want menig poppenmoedertje ziet wel kans een pop een arm of been te laten verliezen. Poppendokters kunnen de hulpstukken wel inpakken want wie wil er in deze tijd nog een pop met alles “dropendran”.

Maar het is ook tot de dierenwereld doorgedrongen zag ik,  het vitiligo schaap, ja heus ik kwam ze zelf tegen.

Goede zaak natuurlijk want “het zwarte schaap van de familie zijn” had toch een behoorlijk negatieve lading! Het zwarte schaap werd ook zwaar gediscrimineerd, daar hoef je de Nederlandse kinderliedjes maar op na te slaan, wie is er niét groot geworden met  “schaapje, schaapje , heb je witte  wol? ” Daar sta je dan in je zwarte wolletje. In m’n onbenul dácht ik nog dat dit de schapen zijn die voor de gemêleerde wol  zorgen.

Maar na me ingelezen te hebben over  vitiligo was het wel duidelijk, de dierenwereld en “de afspiegeling” valt niet meer te scheiden van de mensenwereld.

En dat is heus niet het enige voorbeeld van  dierengedrag dat  zich aan de mensenwereld aanpast.
Zo kreeg ik van Inge een filmpje toegezonden van een gierzwaluw die zijn vaste  broedplek heeft hoog onder de nok van haar buurhuis. Natuurlijk vertoeft het gierzwaluw echtpaar  meestentijds hoog in de lucht en staat “hun huis”  dan  leeg. Wat blijkt…. toen moeder gierzwaluw het huis  kwam inspecteren bleek het dit jaar gekraakt te zijn door een stel elders afgewezen asiel zoekende spreeuwen. Onder bedreiging van de hele groep (wat helaas niet op het filmpje staat) wordt moeder gierzwaluw de toegang tot haar huis ontzegd! Tja, er wordt wat af gespiegeld.

Advertenties

batterijprobleem

Nee geen zorgen hoor, het gaat niét over mijn batterij, die trekt het wel. Zéker na al die lieve en meelevende reacties op het vorige logje. Het was écht niet mijn bedoeling om iedereen in tranen achter te laten maar ik moet toegeven dat er hier ook regelmatig wat nattigheid over m’n wangen rolde. Zó lief allemaal, wat is ons logwereldje toch mooi. dankjewel allemaal.

Nee het probleem zit in het snoer van de  adapter van m’n lappie dat z’n twijfels heeft of hij het werk wel aan kan, volgens mij niet want regelmatig blijkt lappie ineens op de batterij te werken die dan natuurlijk leeg getrokken wordt.
Kan ik wel boven aan de pc gaan zitten maar dat is reuze ongezellig in m’n uppie.
Ik zit dus de halve avond te rommelen om het stekkertje zó te frommelen dat de batterij weer opgeladen wordt want áls de batterij  helemaal leeg getrokken is  is het maar de vraag of ik lappie nog op kan starten als het stekkertje nét even in retraite is.

Ik hou me dus even rustig tot de bestelde nieuwe adapter binnen is.  Was ook nog een heel verhaal maar dat houden jullie tegoed. Eigenlijk loop ik maar  een beetje stroomloos…….

nooit té oud…

…. om te leren. Klopt nog steeds hoor, een mens is nooit te oud om iets te leren.
Wie hier al lang leest weet natuurlijk dat niéts mijn humeur zo grondig kan  verpesten als “gedoe met computers” ( banken even daargelaten)
Zo kon ik vorige week ineens niét meer inloggen op de pc boven, het wachtwoord was steeds “niet geldig”.  Nou ben ik ondertussen wel zo slim om dan een nieuw WW aan te kunnen maken maar ook dát werkte niet, en een daarop volgend WW óók niet!

Zucht…. gelukkig deed m’n lappie het wél anders kún je niet eens een nieuw WW aanmaken, kun je de code niet ophalen die je per mail wordt toegezonden.
Je kunt immers niet inloggen!  Nu kan ik natuurlijk gaan beschrijven hoelang ik bezig geweest ben het op te lossen met behulp van de Microsoft hulplijn die toevallig storing heeft, maar daar zit vast niemand op te wachten.
Laat ik het zo zeggen, na drie dagen gedoe liet ik het er even bij zitten om mijn humeur te sparen. Mijn humeur staat toch al vaak genoeg onder druk door “demente zaken” dat ik even lief voor mezelf moest zijn, om lief voor hem te kunnen blijven.

Maar ja, toen ik hoorde dat het zelfde probleem zich voordeed op mijn oude laptop die door  m’n kleinzoon gebruikt wordt móest er wat gebeuren en nam ik de kans waar toen Inge hier was om rustig te kunnen bellen en ja hoor, tóen was in een half uurtje alles voor elkaar. Ga ik toch even met jullie delen want al zijn de meeste van jullie véél minder digibeet dan ik, misschien is er tóch iemand die er iets aan heeft, gaan we dan.

Achteraf weet ik nu dat het toetsenbord verkeerd ingesteld stond, vreemd genoeg dus óók bij de oude laptop bij onze kleinzoon thuis die nog met mijn inloggegevens werkte. Het kan dus bijna niet anders dan dat na een update de  toetsenbord instelling naar fabrieksinstelling werd terug gezet maar…… wie rekent dáár nu op.  Achteraf had ik het kunnen zien aan het linker ikoontje.

Maar goed, wat ik niet wist, jullie natuurlijk allemaal vast wel, is dat het tweede ikoontje van rechts (op het plaatje hierboven) een optie bevat om een toetsenbord op je beeldscherm te laten verschijnen.

Het probleem van die verkeerde instelling van het toetsenbord is dat  je wel “bruineboon5” in kunt toetsen maar dat dan op de plaats van de R een P tevoorschijn komt en dán is het WW ongeldig!

Met het schermtoetsenbord lukte het ineens wél toegang te krijgen…. maar eerst leerde ik nóg iets dat me onbekend was. En dat ging om het vakje waarin het WW geschreven moet worden.

Voor het pijltje  staat  nog een ikoontje, precies, lijkt net een oog en door dat aan te klikken veranderen de balletjes in het WW dat je ingevuld hebt ( ja jij wist dat natuurlijk al maar “ik ben een beetje dom”.  Maar na vandaag toch weer iéts minder dom dankzij de meneer van de Microsoft hulplijn die best wel geduld met me had.
Je begrijpt, mijn dag kon niet meer stuk!

op herhaling

Nou ja voor de meeste is het niet eens “op herhaling” want juni  2009 hadden veel van jullie Rietepietz nog niet ontdekt en is tóch weer  bijna 9 jaar geleden.
Een logje over iets dat jullie natuurlijk nóóit overkomt daarom toch nog maar een keertje delen ……….

…………   Zucht ……, sta ik klaar om de boodschappen te doen …… roept Henk weer !
“Er staat nog een leeg potje van de doperwten, neem je dat ook even mee als je boodschappen gaat doen?
” Nou ben ik ook de beroerdste niet dus ik loop terug en kieper het lege potje in m’n tas en stap de deur uit.
Ik loop bij de AH naar binnen voor de paar boodschappen die ik altijd juist daar haal en ga afrekenen.

Als ik na de kassa de boodschappen in de tas wil doen zie ik het lege potje in de tas …… shit , hélemaal vergeten in de glasbak op de hoek te laten kletteren, nou ja , dat kan op de terugweg ook nog!
Nog even snel naar de slager en dan weer naar huis waar Henk de boodschappen uit de tas haalt!

“Verhip ” zegt Henk , “het lege potje zit nog in je tas ” ……. waarop ik zeg “ja natuurlijk … je vroeg toch of ik het mee wilde nemen bij het boodschappen doen en dat heb ik gedaan” !
Tja ik ben d’r gek, ik ga toch niet zeggen dat ik het grif vergeten ben …… , nog éven en ik word in een tehuis geplaatst!

oude nieuwe meubeltjes

Onverwacht snel  vandaag laatste dag in  het gemeente museum Den Haag, en ik ben gék op art deco  ( en verwante stijlen)  spulletjes, hoogste tijd om even aan te wippen.

Hoewel er minder in huis is dan ik gehoopt had is wát er is natuurlijk prachtig.

Nee geen vlek op de muur, jullie Rietepietz vergat , o schande,  de flitser uit te zetten en ik wordt op de vingers getikt door een suppoost.  Hé…. , néé joh, neem niet alles zo letterlijk, hij verzoekt me heel vriendelijk of ik de flitser uit wil zetten en dat doe ik natuurlijk direct.

Helemaal hebberig wordt ik van dit soort stoeltjes …..al is die effen witte bekleding vast  niet zo slim bij  mij thuis.Misschien is dit setje wel beter…..

Ja toch, minder besmettelijk en wat minder kwetsbaar die houten leuningen, nu nog even een leuk tafeltje zoeken….

Yep, gevonden, misschien nog een  luie stoel erbij……?

O ja, en nog even iets ter decoratie, de echte liefhebber kán niet zonder, ik zie al iets aardigs.

Verder zijn er de beeldigste damesjaponnetjes, helaas net niet mijn maat allemaal, zo’n rugpartij vraagt om een niet al te uitbundige billenpartij….

Tja, kan ik wel een aardige pose aannemen….dat groene japonnetje gaat het niet worden.

Laatste dag vandaag dus morgen moet alles opgeruimd worden. Ik klamp even  suppoost aan en vertel aan de hand van de foto’s wat er met een gerust hart bij mij thuis “in de opslag”mag. Het voorstel lijkt in goede aarde te vallen.
Och hemeltje….. nu twijfel ik ineens  of ze mijn adres wel genoteerd heeft….. morgen nog maar even bellen dan!

 

onder druk

En dan heb ik het over bloeddruk! #*#**##*#*#  wat daar had moeten staan ga ik niet vertalen maar laat je niet wijsmaken dat die versluierde oranje zon van vandaag door Sahara zand werd veroorzaakt, no way…. gewoon onder hoge druk uitgestoten stoom  die uit mijn oren kwam  en de hemel versluierde.

Geloof me , je tas met waardevolle spullen verliezen is de beste manier om aan een verhoogde bloeddruk te komen.
Eerst  uitvissen waar je de vermissing op kan geven, niet op het politiebureau, kost div.  telefoontjes, worstel me door menuutjes, wordt zelfs doorverbonden met  een nummer dat 90 cent per minuut kost, zelf W. A. bellen is goedkoper.
Verwijzing naar de site “verloren en gevonden”
Niets gevonden, vul zelf een “verloren”item in.
Vindt maandagmorgen mailtje met telefoonnummer voor nadere info.
Krijg dame aan de lijn die zo te horen haar gedachte nog bij elkaar moet rapen.
Op mijn vraag”nog niet helemaal wakker” zegt ze , “nee sorry ik stotter een beetje.

Eerste stoom.
Iemand met een slecht been kan gerust aan help-telefoon, stotteraar niét
Moeizaam stottergesprek dat niets oplevert.

Dan maar stadhuis bellen, hoe nu verder.
Kan op stadhuis aangifte doen (heeft politie niets meer mee van doen)
Mevrouw meldt dat ik niét mag rijden zonder rijbewijs.
Loop met Henk (achter en)   in de rolstoel naar stadhuis 35 minuten stevig doorstappen.
Lokettiste  beetje OostIndisch  dofstom, vraagt naar legitimatie nadat ik verteld heb dat tas met “alles erin” verloren is.

Weer stoom…….
Had 9 jaar oud paspoort meegenomen, mag ze geen rijbewijs op regelen.
Wel nieuwe pas of I.D. kaart.
Over drie dagen klaar en dan rijbewijs aanvragen.
Dan maar gebruik maken van Henk  in rolstoel die braaf zit te wachten, leg uit, moet lopen, kan man niet alleen thuis laten, nóg een keer niet echt menselijk.
Dat lukt, moet tóch ID  bestellen maar mag ook rijbewijs aanvragen, onderweg gelukkig genoeg pasfoto’s laten maken…..!
Vrijdag halen. Mag volgens lokettiste  óók  met de oranje aanvraagformulieren niet autorijden,  zal me jeuken. Gok er op  zielig oud vrouwtje bij eventuele aanhouding.
Met die papieren in de tas op telefoon jacht….KPN winkel …

Mega veel stoom.
Kan niets kopen, kan niet met cash betalen, laat chef erbij halen, enig wettig betaalmiddel bla bla…. tas verloren dus  óók geen pas ( waar ik sowieso niet mee kan pinnen maar is niet ter zake doend)
Is beleid, kan niet , zeg dat ik  dan wel andere provider ga zoeken en klacht in zal dienen.
Klacht indienen vrijwel onmogelijk, veel menuutjes,  chatverzoek  wordt afgebroken, geen mensen.
Na veel aandringen  is “een stem” bereid zelf klacht in te dienen, zal over gebeld worden. Krijg 2x een telefoontje, ingeblikte lettergrepen waaruit delen weggevallen zijn, gok erop dat men bedoeld, wordt morgen tussen 8 en 12 uur gebeld….

Alweer stoom
Nog niet eenvoudig met geld nieuwe telefoon te kopen, dit is Nederland….
Telfort heeft ook geen geldkassalade.
Gelukkig is Vodafoon wél zo klantvriendelijk dat zowel  pinnen als  betalen met ons enig wettig betaalmiddel mag, aardige verkoper regelt álles voor me.
Ik bespaar jullie wat er dáár nog allemaal fout ging (dat effect héb ik op dit soort zaken)   maar uiteindelijk ben ik nu Vodafoon klant  en  is het gelukt om de simlock van Henks telefoon ( dat nummer hebben tenminste de meeste mensen al) naar Vodafoon te zetten…. sorry voor de overlast van die stoomwolken!

drempelvrees

O ja,  ik zié iedereen smelten, zó schattig die kleintjes maar schijn kán bedriegen….
Eén van deze twee schatjes had bijna op het geweten dat “opa grootje”  (zoals Henk genoemd wordt door de achterkleinkinderen)  gewond in het ziekenhuis terecht kwam.
Kijk maar eens goed naar dit kleine engeltje…… je houdt het niet voor mógelijk dat zo’n schatje “dat in huis heeft” toch?

En Henk hád al een pechdag, liep hij dicht achter mij met een doosje “thuiswerk”achter mij aan de drukkerij uit naar buiten …… slaat een rukwind de deur dicht terwijl hij net op de drempel staan, oeps…..  deurknop in de strak om de doos gespannen hand….. best wel áuw dus!
Maar oke, we rijden daarna even naar Zoetermeer waar de kleintjes wonen.
We worden gespot en als de deur open gaat stormt Levi naar de deur en in het kleine halletje springt hij in m’n armen, rekenend op een draai in het rond.
In een flits zie ik ons prinsesje juichend langs me heen stormen, récht op opa grootje aan die dan nét op het kleine opstapje voor de buitendeur staat maar ons prinsesje niet aan ziet komen stormen!
Als een strak gelanceerde  bowlingbal kegelt ze opa grootje  van het drempeltje af door tegen hem op te springen en dán hoor ik hoop lawaai achter me.
Als ik me met Levi omdraai ( ik zag het dus niet gebeuren)   is de moeder van de kleintjes al doende Henk overeind te helpen.
Hij ligt wat verfrommelt  over een kinderfietsje tegen de  muur van het schuurtje voor het huis.
Ik zie al dat de schade  te overzien is,  dus ik kan het niet helpen en moet lachen.
Gelukkig kan Henk er ook al om lachen, hij heeft alleen een wat pijnlijke arm, misschien wel de oude judo training die hem liet “valbreken”. Alleen Amber, die natuurlijk ook om ging, zit op het drempeltje te huilen, ze  wordt  snel door  moeder Jennifer opgetild en getroost en kan dan ook al gauw weer lachen.
Ja hoor, met Henk gaat het goed, heeft hóógstens een beetje  “drempelvrees” opgelopen!