een verwend mens

Echt wel, ik ben een zéér verwend mens, al vanaf dat ik ziek werd zijn er dágelijks verrassingen voor me, ik wordt er verlegen van. Alles opnoemen is gewoon niet meer te doen maar ik ben héél dank baar voor al die blijken van medeleven uit alle hoeken van de samenleving. Waarvoor héél veel dank natuurlijk.
Maar nú is het mooi geweest, ik ga me generen dat ik niet beter m’n best toe er weer bovenop te komen.

In ieder geval is er vandaag dan gelukkig weer een “negatieve “uitslag van een test. Lichamelijk gaat het echt de goede kant op.
Inge zóu vanmorgen hierheen komen maar ik dacht dat ik nu toch maar eens zelf op uit moest gaan en stapte in de auto. Naar Zoetermeer, Suus wist de weg nog. Samen met Inge een bescheiden wandeling over de dijk langs de polder bij haar gemaakt. Het viel nog best mee hoever we kwamen in het zonnetje dus het begin is er.

Ik ben nog niet de vrolijkheid zelve maar heb weer oog, ( of oor) voor vreemde zaken en/of regeltjes. Wat te denken van de nieuwe woonwijk in Noordwijk. Gemeentelijke regels bepaalde dat de woningen alleen “duurzaam” gebouwd mochten worden, zonnepanelen waren daarbij een voorwaarde. Plaatselijke verordeningen schrijven voor dat de panelen niet buiten de wijk zichtbaar mogen zijn. Geen probleem voor de aannemer, de panelen werden gewoon gelegd op dakdelen waar géén zon staat. Probleem opgelost.
Dat de bewoners slechts een kwart opbrengst hebben van wat zou kunnen als ze goed geplaatst waren was blijkbaar niemands zorg. Zouden er nou helemáál geen mensen meer zijn die hersens hebben en bereid zijn ze ook te gebruiken? Aannemer, gemeente, koper, al had er maar één partij tijdig aan de bel getrokken. Kijk, als dat soort dingen me opvallen moet ik toch op de goede weg zijn.