wat een bende

Toegegeven, het is wat rommeling hier in huis, dat hoort nou eenmaal bij surprises maken, maar om dat nou een bende te noemen gaat me te ver.
Waar het wél een bende is is in de drukkerij, zowel in de oude behuizing als in de nieuwe. Wat in het éne gebouw wordt afgebroken moet in het andere gebouw weer worden opgebouwd.
Vorige week maakte ik een filmpje toen nog lang niet alles weg was.

Eén van de collega’s zorgt ervoor dat het naambord niet vergeten wordt, daar staat tenslotte op hoelang het bedrijf al bestaat onder deze naam, al meer dan 125 jaar. Hij heeft al een plekje bedacht waar het wordt opgehangen zal worden, in het hoekje waar de degels staan die nog steeds voor sommige bijzonder taken gebruikt worden. Bijv. foliedruk.
Diezelfde collega heeft gezorgd dat er, tussen alle oude benodigdheden, óók een plaatsje is waar Henk toe kan kijken.

Ja daar rechts, vlak bij dat stukje blauw, staat het cliché van een foto van Henk. Gemaakt voor een artikel in de Scheveningse krant toen hij daar 25 jaar werkte. Er zouden nog héél veel jaren bij komen en … ik geef het toe, het modebeeld lang haar en een grote baard deed niet écht iets voor hem.
Gelukkig hoeft hij al die onrust niet meer mee te maken, hij zou het niet meer begrepen hebben. Het bankje waar hij wel eens op sliep staat buiten, voor het groot vuil, nou ja, hij heeft het niet meer nodig.
Morgen mag ik nog een dagje werken op het oude adres waar ondertussen ook de allergrootste pers weg is. Maar in het andere pand is de opbouw chaos nog te groot om een rustig werkplekje voor mij te kunnen vinden.
Gaat niet écht gezellig worden maar het moet maar even.
Na die grote klus thuis van vorige week werd er een prachtige bos rozen bezorgd, van de baas voor alle medewerking de laatste paar maanden, is hij lief of is hij lief!