Sint’s hulpje

Kortgeleden schreef ik al dat Levi “het geheim van Sinterklaas” weet!
Dat betekent natuurlijk dat hij nu officieel ook “hulp-Sinterklaas”is.
Het is zó schattig dat hij in ieder gesprek waar Sinterklaas of zwarte Piet ter sprake komt een knipoog van verstandhouding geeft,
Dat we toch vooral wél weten dat hij op de hoogte is maar voor zijn zusje net doet alsof! Je bent groot of niet hé!
Omdat zijn moeder het razend druk heeft besloten Inge en ik met onze hulp-Sinterklaas inkopen te gaan doen…….want natuurlijk moet alles geleerd worden, ook als hulp-Sinterklaas inkopen doen.

Een achtjarige heeft nog niet héél veel benul van de waarde van het geld. Voor 12 mensen een cadeautje kopen, nee natuurlijk slaat hij niémand over, is met een uiterst minimaal budget iets waar een afgestudeerd econoom z’n handen vanaf zou trekken.
Het scheerapparaat dat hij voor opa wil kopen, niet geheel zonder eigenbelang want z’n baard prikt altijd zo, gaat niet lukken begrijpt hij na onze uitleg. We stappen de enige winkel binnen die bij zijn budget past… precies, begint met een A .

Als een ongeleid projectiel sleep hij ons door de winkel maar heeft wonderlijk snel in de gaten hoe dat werkt met die prijskaartjes, meer dan 1 en nog wat komt niet in aanmerking. Gelukkig is er zelfs van alles waar slechts “nog wat” bij staat . Het moge duidelijk zijn dat er ogenschijnlijk geen grote hartenwensen vervuld gaan worden, hoewel…..

Als een vlo springt onze hulp-Sint van rek naar rek, kan vaak de verleiding niet weerstaan even aan “een cadeautje voor Levi” te zitten maar met zachte dwang begrijpt hij dat een hulp-Sint niets voor zichzelf koopt. Dat het cadeautje voor Amber iets te maken heeft met de klei van hen samen die allemaal tot één grauwe kleur geknutseld is moet maar kunnen.

De bruisballen die hij perse voor oma wil kopen liggen eigenlijk boven budget maar hij is er niet vanaf te brengen… hij had er gisteren zelf één in bad en dat was zó geweldig…, alleen is het kiezen zo moeilijk want zo’n mooie grote is net zo duur als 5 kleintjes. Het worden de 5 kleintjes, want al die kleurtjes zijn zo leuk.

We slagen wonderwel en in korte tijd, al blijft het bijsturen en vooral zorgen dat hij niet van alles uit de rekken graait terwijl we richting kassa lopen. Ongemerkt vul ik het tekort aan dat ik aan zie komen als hij zijn geld omslachtig uit zijn portemonnee peutert maar hij betaalt natuurlijk zélf.

Bij oma thuis “helpen” Inge en ik hem om alles in te pakken en het gevecht met het plakband apparaat, de namen schrijft hij zelf op de pakjes. Dat maakt het minder leesbaar maar wél duidelijk herkenbaar als “hier zit je hartenwens in want… gekocht door de hulp-Sint” dat zal me een gejuich worden.
Op het pakje van de bruisballen schrijft hij “voor de kinderen” eh…… was dat niet voor oma? Heel gedecideerd zegt hij, “nee dit is voor de kinderen”.
Ach, hulp-Sinterklaas zijn is ook nog best lastig, maar oh zo schattig. Ik haal de andere dag dus nog even snel eenzelfde setje bruisballen, voor z’n oma dit keer. Daar zal hij nog van opkijken, onze geweldige hulp-Sint!

Advertentie