serieuze poging…

Oke, proberen kan altijd hé,  wanneer vind ik iets kunst!
Even heel kort door de bocht, het “ding” moet me aanspreken, iets zeggen, ik moet er iets bij voelen en ik moet het vooral niet zélf kunnen maken.
Wat de kunstenaar erin gestopt heeft kán dus totaal iets anders zijn dan ik er in zie en ik hoef de kunstenaar niet te begrijpen. Nee, het moet lijken of de kunstenaar mij begrepen heeft……!
Bij dit beeldje heb ik dat om niet nader uit te leggen redenen.

Zelfs wanneer ik het van achteren op afstand passeer zie ik aan de houding wat het voorstelt…….

Een jochie dat in zijn onderbroek staat te kijken, in brons gemaakt “kleine jongetjes van binnen”. ontroerend! Ik weet niet of het de bedoeling van de kunstenaar was maar het broekje staat heel toepasselijk vol met water dankzij de enorme buien van de dag er voor. Zo’n kind kijkt natuurlijk niét in die broek of alle naden nog wel heel zijn.
Zucht…. toch wel moeilijk hoor om serieus te blijven maar  ja, ik blijf Rietepietz, mij vallen blijkbaar altijd weer net even andere dingen op en mijn manier van schrijven blijft  onlosmakelijk met mij verbonden.
Ik zie heus wel dat  deze “hovenier” heel knap gemaakt is en ik kan dat zélf zeker niet.
Maar ik heb dan weer vragen… waarom staat deze tuinman in zijn blootje!
Meestal zoek ik dan zelf naar een antwoord en in dit geval ligt dat nogal voor de hand.
De tuinman zorgt voor de tuin, dan moet er, behalve gesnoeid,  soms gezaaid worden … en dan is het toch reuze makkelijk wanneer je een zakje zaad bij je hebt. ..toch?
Oh gottegod daar gaan we weer, de bedoeling was écht goed hoor….  maar er waren nogal wat kunstwerken  met een min of meer ” seksuele lading”, kan ik het helpen.

Ik herpak me…. met de hofjesdame moet het helemaal goed komen.
Zij het dan dat ik haar niet herkende toen ik er twee keer aan de achterkant langs was gelopen.
Zij is ter plaatse gemaakt van staal en wilgentenen en vanaf de achterkant lijkt ze het meest op een mislukte  hooiberg.

Best mogelijk dat ik de kunstenaar nu op de “tenen” trap maar echt, alleen vanaf de voorkant kan ik er met héél veel goede wil een soort logge vrouwenfiguur in zien.

Nog een veilig onderwerp dan maar,  “De lokkast voor Nemoura avicularis” die   naast de “lokkast voor Amphinemura standfusie” gezet is.
Wát er in ’s hemelsnaam mee gevangen kan worden is me een raadsel maar het zullen geen olifanten zijn gezien het formaat van de lokkasten. ……ach, hoe kon ik het vergeten……
het zijn steenvliegen  uit de familie beeksteenvliegen, maar dat wisten jullie natuurlijk wel!

Laat je nou niet afleiden door die twee groene  figuren links boven in epoxy kunsthars . Half man half paard verbeelden zij “de balts” , ik zeg niks…..!