Je moet wát als het open monumenten weekend is. Op vrijdag is er dan nog niet écht veel te beleven maar het hofje van Nieuwkoop in Den Haag komen we binnen omdat diverse kunstenaar er exposeren.
Een prachtige omgeving waar allang geen begijntjes meer wonen maar waar nog steeds wel rust heerst, je gaat er vanzelf zacht praten.
Eeuwig zonde dat de monsterlijk lelijke hoogbouw van het ziekenhuis er heel overheersend boven uit steekt maar evengoed toch een omgeving waar je als kunstenaar je ei kwijt kunt.
Moet best een flink karwei geweest zijn dit zacht gepolijste marmeren ei van al deze gaten te voorzien …….
…….. maar vader en zoon zijn er nog niet uit, is dit de oplossing voor de vraag, “wie was er eerder, de kip of het ei”.
Dat er onder de kunstwerken geen kip is zegt natuurlijk niet alles.
Als onbenul in kunst en cultuur blijk ik “het ei” in de kunst toch feilloos te herkennen.
Ja hallo….. dit was natuurlijk “een eitje” maar er zijn ook kunstenaars die het wat moeilijker maken.
Als we er langslopen zeg ik al meteen, hier ligt een dame bij de gynaecoloog, om de eisprong te controleren! Op zich een duidelijk beeld maar het roept vragen op waarom dat ei zover buiten het lichaam gesprongen is…. eh…. buitenbaarmoederlijke zwangerschap misschien?
Mij maak je niets meer wijs op kunstgebied hoor want we kijken op het lijstje voor de naam. Dácht ik het niet…. “La madre de la Fertilidad”, ( de moeder van vruchtbaarheid) kijk…. dan weet je toch iéts van kunst als je dat in één oogopslag ziet!
Gemaakt in hout, ijzer en gegoten glas en voor zeven en een half duizend eurootjes kun je de vruchtbare vrouw in huis halen.
Er staan bijna veertig kunstwerken…. véél te veel voor in één logje dus voor nu laat ik het bij nóg een beeld dat ik direct begreep toen ik de titel zag…”Wind…”.
Gemaakt in Robinia hout, met toch wel een beetje menselijke vormen te raden en met precies op de juiste plaats een gat om een stevige wind te kunnen produceren.
Een koopje, voor 3.500,–.
Ja,ja, ja, ik weet het , kunstenaars moet ik wat meer in hun waarde laten en dit logje zegt weer meer over mijn culturele ontwikkeling dan over de kunstenaars, mea culpa.
Ik beloof beterschap want ik heb natuurlijk nog méér foto’s en ik ga écht m’n best doen het iets serieuzer te houden.
Nou nog één foto dan om mijn “gave “op dit gebied te onderstrepen.
Ik ontdekte een prachtige pauw die me aansprak…..
……. Toen ik dichterbij kwam bleek het een oud rond tafelblad van een bewoner te zijn, het stond een beetje roestig te worden achter een kalkstenen kipje! Wordt vervolgd……….
Leuk dat je reageert, dankjewel!