“gekleed”

De foto slingert al een tijdje op m’n bureau boven, moet ik écht een keer scannen voor in een logje.
Maar ja, dan heb ik steeds weer ándere loginspiratie en komt het er weer niet  van totdat ik vandaag onderaan het logje van  van Mrs.T . deze zin zag staan!
“Wat zou jij aandoen als je iets bijzonders hebt voor je werk of op een bijzonder feest?”
Zij had zelf  vandaag iets op het program waarvoor wel “iets uit de kast getrokken” en ik moest metéén weer aan die foto denken die nog steeds op de scanner lag boven.
Mevrouw en meneer Rietepietz in  1970 , in vol ornaat voor de trouwerij van een familielid.
Ik zie het linnen  “complet”van een mouwloze jurk met bijpassende mantel nog zó voor me. Weliswaar in de uitverkoop gekocht waardoor het slechts rond de  30 gulden heeft gekost maar heel feestelijk  door de kleuren.
Op de witte jurk zitten blauwe stippen met een rode rand eromheen en op de blauwe jas zitten witter stippen met eveneens een rode rand.

De tas en schoen zijn van lakleer in dezelfde tint rood als de randen om de cirkels en potdorie wat vond ik het een geweldig pak!
Met plezier veel gedragen , ook voor minder feestelijke gelegenheden want uiteindelijk was dit soort kleding in die tijd nog min of meer de gewone dracht.

Heel stiekem vind ik het huidige modebeeld helemaal niéts, al die aan en om het lijf geplakte broeken die niets te raden over laten mogen dan een “jong modelfiguur”  nog enig goed doen, een meerderheid loopt er toch (naar mijn bescheiden mening)  mee voor joker.
Maar ik laat ik me bij het pakje houden…… wacht…., ik heb er ook nog iets in kleur van gevonden want een paar jaar later droeg ik het  toen we  voor 2 weken vakantie naar Spanje vlogen.
Aan Henk z’n bruine koppie is wel te zien dat dit aan het eind van de vakantie is,  we hádden al een late vlucht maar moesten door vertragingen de halve nacht op het (toen nog piepkleine) vliegveld van Malaga rondhangen. Met twee jonge kinderen  doe je dan écht geen oog dicht  maar even poseren alsóf we sliepen wilde wel lukken.
Hier kan ik nou een soort  heimwee naar hebben, al stak ik toen vaak de draak met mijn moeder  die het  altijd had over  “wel (of niet) gekleed” zijn.
Het hád toch wel iets zo’n keurig gevoerd pakje met bijpassende  accessoires.
Vaak ook nog met handschoenen in de juiste kleur, ach…., het wás ook het Jacky Kennedy tijdperk, wat waren de vrouwen toen mooi gekleed.

Kijk hier nou,  gekleed  voor een wandelingetje  achter de kinderwagen  getuigt het  van meer  élégance dan je tegenwoordig op het plankier van een modeshow ziet, zelfs al kon ik tóen al geen heel hoge hakken hakken dragen! Zucht……. ik heb héimwee!!!!