zij niet…

Ze zit braaf met het nummertje voor de kashandeling op haar beurt te wachten. Op de oranje bank  in het moderne bankgebouw  mijmert ze over “vroeger”, toen het loon (dat heette destijds nog geen salaris)  in zo’n klein knisperend doorzichtig zakje wekelijks door haar man thuisgebracht werd.
Een klein  deel werd per maand door de baas (die toen nog geen werkgever heette) overgemaakt naar de girorekening, om de rekeningen over te kunnen schrijven en iets achter de hand te hebben. Dat leverde óók nog wat op want over het rekeningsaldo kreeg je ruim 3% rente. Alles was perfect geregeld, altijd aanvoer van contant geld voor de boodschappen via de baas en voldoende saldo voor de rekeningen, eveneens via de baas over de giro dus nóóit in de rij voor de bank.

Ze schrikt op uit haar overpeinzingen om te zien of het stokoude echtpaar, dat als laatste voor haar aan de beurt was, al klaar is. De oude dame hangt amechtig op haar rollator en de kromme oude heer doet aandoenlijke pogingen om te begrijpen wat de baliemedewerker  uitlegt. Ze kan flarden van het gesprek volgen, er komt een nieuwe pas, iets met een wachtwoord en dat meneer daarna even terug moet komen. De bankbediende  vermeldt ook nog even dat er nu wel € 3000,– op de betaalrekening staat en of hij dat niet even over zal boeken naar de spaarrekening…..maar dat hoeft want het echtpaar heeft dat geld binnenkort nodig.

Als  na het vertrek van het echtpaar nummer 522 aan flits op het bord  mag ze eindelijk zelf naar de balie en noemt het bedrag dat ze van haar rekening wil halen. De legitimatie én de pas verdwijnen met de medewerker naar een soort kast in de muur om op echtheid gecontroleerd te worden en blijken even later  oke.
Als het tijdslot het geld vrijgeeft wordt het uitgeteld en wil ze vertrekken….  maar de baliemedewerker heeft nog een vraagje voor haar.
Heeft mevrouw wel eens gedacht aan internet bankieren? De mevrouw kijkt de jongeman met opgetrokken wenkbrauw aan en zegt; ” dan moeten we even wat afspraken regelen, zegt U maar wanneer de computer door de ING gebracht wordt, wanneer zij de internet aansluiting kunnen regelen én wanneer de cursus om met dit alles te leren werken begint,  dit alles op kosten ván de ING naar ik aanneem”

De baliemedewerker  mompelt “U heeft dus geen computer begrijp ik hier uit” maar wil toch nog opmerken dat internet bankieren veel voordelen heeft waarop zij pinnig opmerkt …; “voor de bank wél ja, en die deelt dan het bespaarde geld weer uit aan een dik betaald voetbalelftal terwijl er voor de klant niets meer kan….” nou ja niéts is niet helemaal waar, de klant mag gratis koffie pakken, en eh…. kwam er niet nét nog een medewerker langs om flesjes water uit te delen….. alsof ze in de Sahara verdwaald was  i.p.v bij  de bank een kwartier moest wachten.
Ze heeft eigenlijk spijt het flesje water niet aangepakt te hebben, ze hád het de baliemedewerker aan kunnen bieden … om z’n borst nat te maken want ze heeft nog een uitsmijter voor hem in petto…..
Terwijl ze op zijn beeldscherm wijst zegt ze ” het deugt niet dat Jan en alleman inzage heeft  in het saldo bij een opname, toevallig ben ik niet geïnteresseerd in  het saldo van het oude echtpaar vóór me, maar het is schandálig dat het voor iedereen hoorbaar gemaakt werd….”  Met een hoogrood hoofd stamelt hij dat het niet de bedoeling was dat zij dat kon horen en maakt   z’n excuses…. waarna zij  met driftige stapjes richting uitgang stevent……ze laat zich niet inpakken, zij niet…..