ontploffingsgevaar!

Vandaag was het dan zover , de hoorzitting bij het
Kachten Instituut FInanciele Dienstverlening waarvoor de uitnodiging ons pas 8 dagen geleden bereikte i.p.v. begin augustus zoals bleek uit de datum van een inderhaast nagezonden copie (?)Ik werd op vrijdag 9 oktober om 15,15 verwacht op een adres dat een klein half uurtje rijden is .

Best wel een béétje spannend en ik probeer me zo goed mogenlijk voor te bereiden in de korte tijd die me rest en dat lukt nog aardig zodat ik in de ochtend nog tijd heb even iemand uit de brand te helpen .
Als ik thuis kom knippert het antwoordapparaat  en hoor ik een meneer "dinges" vertellen dat hij van de KIFID is en waarom ik niet ben verschenen op de hoorzitting van deze morgen om 10.30 zoals verwacht ……….

Ik vlieg naar boven waar alle papieren klaar liggen , vis de bewuste brieven eruit en zie nog steeds 15.15 staan als de tijd waarop men me verwacht .
Golvend  voel ik de bloedstroom in mijn achterhoofd op gang komen en, terwijl mijn hoofd langzaam van zachtroze via knalrood naar diepdonkerpaars kleurt , bel ik het nummer dat  ingesproken is op het antwoordapparaat !
Natuurlijk is het ondertussen luchtijd en meldt men dat meneer "dinges" wel terug zal bellen en dan volgt er deze klucht voor één dame en diverse heren";.

"Wáchten…..? niks wachten denkt  ik , en gris m’n tas en de papieren bij elkaar en stap( onder protest van Henk maar die moest natuurlijk bij de telefoon blijven ) in de auto .
Het lukt me om m’n hersens erbij te houden want ,zonder dat er mensen onder de auto slingeren , arriveer ik bij het gebouw van de KIFID waar ik voor de deur eerst even Henk bel om te zeggen dat ik zonder kleerscheuren ter plekke ben .
Met driftige stapjes loop ik op de portier af die me vraagt of ik verwacht wordt "wel en niet" is mijn korte antwoord waarna hij natuurlijk om uitleg vraagt .
Terwijl de stoom uit m’n oren komt vertel ik hem wat er loos is waarna er een bode wordt gecharterd om me naar boven te begeleiden .

De bode is een vriendelijke rustige man die zegt zich wel voor te kunnen stellen dat ik boos ben en loodst me een klein wachtkamertje in met een kan water en een koekje .
Op zijn vraag of hij nog iets voor me kan doen voordat er iemand bij me komt vraag ik hem of hij zo vriendelijk zou willen zijn kopietjes te maken van de drie brieven die bewijzen dat de fout niet aan mijn kant ligt.

Terwijl ik wacht slaat de woede in alle hevigheid toe en als meneer "dinges" eindelijk binnenkomt krijgt hij allereerst te horen dat ik érrug boos ben waarna ik hem in korte afgemeten zinnetjes vertel waaróm precies en dat ik héél erg de indruk heb dat men mij er niet bij wilde hebben.
Hij verdwijnt weer even voor overleg en komt al snel terug met de mededeling dat de commissie er nog is en me , hoewel de zaak nu vandaag niet kan dienen ,tóch even wil zien en te woord staan .

Achter meneer dinges loop ik de vergaderzaal in waar drie "grijze pakken " van rond de 60 jaar oud achter een grote tafel zitten .Meneer biedt me een stoel aan bij een tafel die tegenover de rechtbankachtige construktie staan waarna de voorzitter het woord tot me richt "U werd hier vanmorgen verwacht maar U was er niet "begint hij , waarna ik als door een kattapult afgeschoten van m’n stoel opveer , de afstand naar de "balie" in drie vinnige stappen afleg en de brieven op tafel leg met de mededeling "dit is de informatie die ik ontvangen heb " draai me schielijk om en ga weer zitten .

Hij leest even in één van de brieven en zegt "U heeft deze informatie dus in augustus ontvangen zie ik aan de datum" terwijl hij me niets begrijpend aankijkt ." nee dat heb ik nou juist niet en dat kunt U in het begeleidende schrijven lezen " zeg ik pinnig waarna hij gehoorzaam gaat lezen .
"Er is iets fout gegaan " begint hij te zeggen , "dat kan soms gebeuren en dat  spijt me bijzonder  ".Oververhit als ik ben knal ik er tussendoor ; " Het is helaas niet het énige dat er fout is gegaan maar het is  wél voor het eerst dat iemand daar zijn spijt over betuigt.

Hij probeert het gesprek weer over te nemen en zegt dat ook de  vertegenwoordiger van ING waarschijnlijk de verkeerde info had want die was er óók niet die ochtend .
Alweer moet ik hem in de rede vallen "die staat hier dus straks ook voor niets op de stoep en dan kan ik zijn honorarium ophoesten als de KIFID nóg een foutje maakt  ( je moet nl.als eiser  zijn tijd vergoeden als je verliest) .

De voorzitter zegt te hopen dat het zo’n vaart niet zal lopen want er gaat óók wel eens iets goed beweert  hij ….. het spijt hem enorm maar er zal helaas een nieuwe afspraak gemaakt moeten worden wat mij de opmerking ontlokt "dan ga ik toch nog de drie jaar vol maken !"
Met de belofte dat hij zich er persoonlijk voor gaat inzetten dat dit keer alles goed komt wil hij me de brieven terug geven maar ik zeg ;" het zijn kopien ,U mag ze inlijsten of nog liever in het dossier opbergen zodat men de volgende keer niet is vergeten dat ik hier wel degelijk was . "
Ik zou zweren dat ik glimlach om zijn mondhoeken zag toen hij zei ;
"mevrouw Rietepietz U hoeft  niet bang te zijn dat ik vergeet dat u hier was " , waarna ik met een kort "goedemiddag heren " de kamer uitstorm voordat meneer dinges zelfs maar bij de deur is om die voor me te openen !