lang geleden….

Omdat mijn blog óók een beetje m’n dagboek is zoek ik regelmatig een logje terug. Soms voor het verhaal, soms omdat ik zeker weet dat ik een bepaalde foto ooit heb gebruikt. Dan verzand ik natúúrlijk in van alles teruglezen en het gekke is dat ik dan geen benúl heb van de tijd wanneer het logje geschreven is. Als ik denk “dat is minsten 10 jaar geleden,” blijkt het maar 5 jaar geleden te zijn. maar een andere keer denk ik “dat kan hoogstens drie jaar geleden zijn”, en blijkt het meer dan 10 jaar geleden.
Dat maakt het zoeken zeker niet makkelijker, temeer daar m’n titels meestal nergens op slaan.
Zo ook het volgende oude logje dat zelfs al 15 jaar oud blijkt te zijn.en…, achossie, Henk had het ook niét makkelijk bij me hé!

februari 2008….

Als we het druk hebben met werken doen we uitsluitend de meest noodzakelijk boodschappen en raken door alle (bescheiden) voorraadjes heen. Eten doen we natuurlijk zo makkelijk mogelijk  en bij voorkeur, nou ja mijn voorkeur, de stamppot restjes die we in de vriezer bewaren. Henk z’n voorkeur voor makkelijk is de afhaalchinees, doen we sowieso één keer per week  al zolang we getrouwd zijn (en dát is lang) omdat hij dat zo lekker vindt .

Zelfs na 46 jaar is het nog steeds niet mijn smaak dus kieper ik alles eruit dat er anders uitziet dan  bami of rijst, óf vlees dat onherkenbaar in klodders “kwalijk riekende” saus drijft en  waarvan ik hoogstwaarschijnlijk “de vlam in de strot” zou krijgen!
Ja natuurlijk kan ik wel iets anders eten maar dán heb ik weer het probleem dat Henk als hij ’s morgens wakker wordt wél ruikt alsof hij dooie ratten gegeten heeft  en ik niét, en daar wordt onze liefdevolle verhouding dan weer zeer “afstandelijk ” van.

Het enige gemak nadeel van de afhaalchinees is “het afhalen” omdat we graag bij thuiskomst de gekraakte spieren meteen met een lekker warm bad willen verwennen en je dan de deur niet meer uit wilt  en…yep …..dáár zie ik mijn kans vaak liggen .Op de “chinees dag” spit ik, onderweg in de auto, in gedachten de voorraad en/of de vriezer even door en “ontdek” met een uitgestreken gezicht dat we bijv. nog hutspot in de vriezer hebben en dat het éigenlijk handiger is (ik vind écht altijd wel een reden) om  de chinees een dagje te verschuiven .Henk kent mijn “schuifsysteem ” ondertussen wel en ik zie aan zijn “begrijpende ogen” dat hij al wéét dat strijd voor die dag verloren is …… laat Riet maar schuiven zie je hem denken.