verhaal met ’n baard

Vanmorgen vroeg iemand me of ik wel eens een chinees met een baard heb gezien. Moest ik even over nadenken…… eh nee, in ieder geval niet vaak!
En áls ik een chinees met baard zag mocht het eigenlijk die naam baard niet hebben,  was het meer zo’n vlassig geiten sikje…. en dan nog alleen bij oude chinezen.
Dochter Inge, want die stelde me die vraag,  had al even op internet gezocht want tja, kind van  d’r moeder hé, ze  wil dan wél even weten hoe dat zit! Ze vond dit;

“Een Chinese man moet zes jaar de cel in omdat hij een baard had laten groeien. Een rechter in de autonome regio Xinjiang vindt namelijk dat de 38-jarige man daarmee problemen heeft uitgelokt, aangezien baarden worden geassocieerd met extremisme.
Hoewel het niet wettelijk verboden is, worden mannen ontmoedigd om een baard te laten staan. De lokale autoriteiten in Xinjiang begonnen een jaar geleden een campagne tegen baardgroei onder de naam Project Schoonheid, aldus Chinese media.

Je houdt het niet voor mógelijk…..wát een achterlijkheid……  hoewel, als ik er iets langer over nadenk …… lijken ze toch misschien  een bescheiden punt te hebben met de huidige, meestal baardige,  moslimextremist in gedachten.

Aan de andere kant heb ik al minstens 45 jaar ( van de 56 jaar huwelijk)  een “baardman” in huis  die je moeilijk een extremist kunt noemen, oke…. er zúllen muggen zijn die het een terroristische aanval  noemen als Henk met een krant op ze in mept, omdat Henk geen muggenfut heeft explodeert zo’n muggenlijf  alsof er een fragmentatiebom aan te pas kwam.
Ook een enkele bromvlieg zal de klap met krant of vliegenmepper zéker  als een gerichte aanslag tegen z’n leven ervaren  maar verder leek  Henk  zónder baard minder vredelievend dan de laatste 45 jaar mét baard!

Maar oke, als ik dan Wiki er nog even op na sla blijkt er  in het  verleden toch  regelmatig door middel van baardgroei (provocerend) uitdrukking gegeven te zijn aan  een bepaalde politieke of culturele identiteit…… tóch een verhaal met een baard dus…..!