prinsessen dag..

En inééns had ik een Koninklijke oprisping toen bleek dat het op tweede Pinksterdag óók kastelendag was.
Nou ja ik bleef wél incognito hoor  maar toen ik las dat op kasteel Poelgeest in Oegstgeest de mooiste prinses gekozen zou worden kroop het bloed waar het niet gaan kan en moést ik er heen.
Met het OV, omdat parkeren daar volgens de site nogal problematisch is op zo’n dag, maar dat was goed te doen als alles mee zou werken…. en dat dééd het, al lag  het briefje waarop waarop ik alle “weetjes” geschreven had nog thuis op tafel toen ik op het station stond. Waarschijnlijk werkte  het opschrijven  zó therapeutisch dat we inderdaad 52 minuten later voor de ingang van kasteel  Poelgeest stonden.
Prinsesjes arriveren natuurlijk te paard   en moeten net als gewone stervelingen even de kleding op orde brengen na het afstijgen terwijl de  “koetsier” het  stalen rossen verzorgt en voor diefstal behoedt.
We zien al direct dat  ook in die kringen de crisis heeft toegeslagen, sommige prinsesjes zien eruit alsof hun japon in de speelgoedkist al héél veel dienst heeft gedaan.
Anderen hebben de oude grandeur kunnen bewaren en hebben  hun eigen schildknaap meegebracht.
Van alle kanten stromen de prinsessen binnen, de meeste in het lichtblauw of roze wat natuurlijk niét de manier is om op te vallen.
Opvallen doe je als je een afwijkende kleur kiest en ook je haar een kleurtje geeft zoals deze prinses die haar eigen kruisboog op de rug heeft hangen.
Slim want er zijn ook wedstrijden boogschieten.
Slechte foto want de jurk zou diep zeegroen moeten zijn en het jurkje wapperde zó dat de foto er bewogen van raakte!
Bij aankomst op de oprijlaan is het aanschuiven in de rij, een lange rij waar heel veel geduldige ouder en grootouders elkaar afwisselen omdat óók voor het ritje in een heuse koets gewacht moet worden.
Met enige  regelmaat wordt de koets weer voorgereden, alle prinsesjes met door de koetsier geholpen met uitstappen én weer nieuwe prinsesjes mogen instappen.

Even jammer dat we pas na een kwartier in de rij staan horen dat je voor de rondleiding gewoon door kunt lopen en op de  niet zo héél monumentale trap gewoon langs de enige echte prinses Elsa naar boven mag.
Het moet nog helemaal goed komen met de wereld als ik zie hoe geduldig stoere vaders, hippe  moeders en best wel oudere opa’s en oma’s geduldig  in de lange wachtrij blijven wachten om een foto te kunnen maken van hun kind met deze sprookjesfiguur.
Als wij een rondje door het “kasteel” maken zien we vanuit het raam dat tot op de grond doorloopt dat  de rij nog steeds lang is.

Kasteel Poelgeest is  allang geen woonhuis meer maar  in gebruik als een veredeld partijcentrum maar straalt in sommige zalen nog de oude grandeur uit!
Foto’s die kun je beter op de site van het kasteel bekijken.
Henk en ik kibbelen nog even over een kunstwerk in de vijver, Henk zegt dat het reiger is en ik zeg een man…. we blijken allebei gelijk te hebben!
Na een heerlijk lunchbuffet in het koetshuis vertrekken we weer met het OV  naar ons eigen paleisje.