beeld&geluid

Of ik het een museum zou noemen….? Nee eigenlijk niet! De spullen ( en nog veel meer) die je op deze foto ziet zijn er te zien, maar alleen wanneer je met een gids een rondleiding doet en dan allemaal opgeslagen in een soort bunker zonder énige info. Natuurlijk heb ik nog wel zélf verhaal bij deze foto, ik ben immers opgegroeid met de radio’s op deze foto en de ontwikkeling van de TV via dit soort toestellen kreeg ik ook allemaal mee. Zelfs de meterslange dikke rode kabels die bij TV opnames vroeger nodig waren herken ik van de live opnames destijds op Koninginnedag op Soestdijk.

Het museum is meer bezig met alle moderne interactieve mogelijkheden en het verleden is, voor zover niet via oproepbaar via beeld, goed weggeborgen in een héél diepe kelder die me door de gebruikte hoofdkleur, aan het Oranjehotel doet denken. Aan de éne kant allemaal studiootjes, en aan de andere kant allemaal “opslag”, met elkaar verbonden door oranje/rode gangen, trappenhuizen en grijze “bruggen’.

Het oude beeldmateriaal is kwetsbaar en gevoelig voor temperatuur en aanraking, daar is allemaal rekening mee gehouden natuurlijk. In dat gedeelte van het gebouw wordt ook jaarlijks de top 2000 opgenomen en de liefhebber herkent dat.

Maar alle vrij toegankelijke etages zijn interactief, zelf zoeken, zelf doen wat jongelui zéker aan zal spreken.
Dat is dus véél een koptelefoon op je hoofd en vooral een beetje digitaalvaardig zijn. Wij wilden géén app op de telefoon, ondanks dat die app heel veel mogelijk en makkelijk zou maken maar ook zonder dat zijn we leuk bezig. Dat we er meestal geen hout van snappen kan de pret niet bederven. We stellen kranten samen, spreken nieuwsberichten in, spelen “games” en komen met een half uur filmpjes thuis waar ik niet uit kan kiezen. Ik plakte dus maar wat ongecensureerd aan elkaar.