“snakken”

Even naar adem snakken in een behoorlijk windje aan het kust….(en nee, daar word je niet mooier van)

Heerlijk hé, en jullie zien wel dat ik, anders dan Henk, geen muts, sjaal of handschoenen draag. Dat kon makkelijk, na al die warme reacties op het vorige logje was ik van kop tot teen helemaal warm.

Wij snacken niet zo vaak maar wel bij voorkeur thuis, dan heb je wat meer invloed  op de gebruikte spullen.
Vervelend is wel het onderhoud,  je weet wel net als je auto “olie verversen”  en even flink door de “wasstraat”, bbrrrr.
Gelukkig  had ik me kortgeleden  reuze uitgesloofd dus de stekker kon in het stopcontact.
Niets meer van te merken dat ik vorige week toch stevig met m’n handen in het haar zat wat geen aanrader is.

De frituurpan is nog niet zo oud en dit was z’n eerste “beurt” het binnenwerk een nogal kwetsbaar systeem leek.
Ontvetten vraagt nou eenmaal een beetje stevige poetsbeurt en als ik dan die fragiele draadjes zie…..!
Na Het poetsen  ter controle dus even de stekker erin en  …. balen, er gaat geen lampje branden.
Misschien niet goed gedroogd? Maar ook na een uur gebeurt er niets.
Omdat alle draadjes heel lijken  bestudeer de rest van de achterkant. Verhip, daar links zit een plastic staafje geplakt, op de stikker staat een tekeningetje met pijltje  om een “restart” uit te kunnen voeren.
Maar ook daarna niks, noppes, nada!
Ik maak nog eens een studie van de hele achterkant en dán zie ik waarom de boel niet werkt. Ik had het hele ding natuurlijk ván de pan gehaald.
Om het weer aan de pan te koppelen glijden er twee  kleine “balkjes” in twee “railsjes” en pas dan maakt het minieme zwarte knopje,  dat ik dan pas rechts ontdek, contact waarna er werkelijk een lampje gaat branden, twee zelfs, een rode en een groene.
Ik moet toch weer eens zélf kroketten maken al waren deze van mora ook prima te eten.

Advertenties

op stap geweest

In de winter is buiten wandelen iets minder een optie dus als Ruud  vraagt of we meegaan naar het Eschermuseum zeggen wij geen nee!
Het museum is gevestigd in het voormalige winterpaleisje van koningin Emma aan het Lange voorhout in Den Haag. Het “paleisje” alléén al is een bezoekje zeker waard dus, je voelt de bui al hangen, dat worden weer meerdere logjes waarschijnlijk over van álles behalve het werk van Escher.
Bij het begin beginnen is blijkbaar niet zo mijn stijl want  ik neem jullie meteen mee naar de tweede etage waar je “van alles kunt doen…” en soms al gedaan hebt zonder dat je het in de gaten hebt. Kijk nou in dat schilderij…. zijn dat  Ruud en Henk niet die op een echte Eschermanier in een kubus geraakt zijn?

Escher  is de man van “de tekeningen die het oog bedriegen” onwijs knap  alleen is deze kubus dan weer niet van Escher …..

Evengoed is de kubus niet wat het lijkt al zit ik me  hieronder  ogenschijnlijk  suf te piekeren hoe ik eruit kan komen…..

Ja sorry, slechte foto, het glas van de kubus zal beslagen zijn;-)
In werkelijkheid is er geen sprake van een kubus en ik wil best even “poseren”om dat zichtbaar te maken……

Ik sta gewoon in een doorgang met links en rechts wat zwarte strepen op de muur. De rest van de strepen staan op een muur van het volgende vertrek…… maar die “nep”  zie je pas duidelijk als je vanuit een andere hoek een foto maakt…..

De grap met de mensen die in de linker hoek véél groter zijn dan in de rechterhoek is vrij bekend maar evengoed reuzeleuk om het te zien gebeuren als je van links naar rechts loopt, of omgekeerd.
Daar kun je een foto van laten maken (dat kost 5 euro als die foto wilt hebben) . Maar natuurlijk liet ik me niet in de hoek zetten, Henk  wás altijd net iets groter dan ik, maar ondertussen is dat omgekeerd. We grepen  de gelegenheid aan om een foto te maken waarbij we ( qua lengte)  het ideale echtpaar uitbeelden!

Het wás een klim voor Henk maar dan heb je ook wat nietwaar? Hij moet niet denken dat hij een vrije dag had. Want er moest óók nog een patroon ontworpen worden maar dat kon wel weer zittend, dat je niet denkt dat we die man afgebeuld hebben hé!  ……..

Het ontwerp kun je  via een @adres toegezonden krijgen. Ja helaas, ik scheep jullie  af met weinig Escher… misschien lukt het me een volgend logje beter….. of niet natuurlijk!

blonde vamp

Je kent ze wel, zo’n opgedirkte blonde vamp met de dikke  BMW cabrio van haar vriend. Ze rijdt de bak  het liefst tot ín de  zaak als ze boodschappen doet.

Nee eigen autosleutels heeft ze niet, hij houdt haar strak, maar daar weet ze wel een oplossing voor want wie haar wil betuttelen had beter moeten weten, sleutels kunnen bijgemaakt worden niet waar?.

Ze gebruikt haar charmes en werp zich met haar liefste lachje in de armen van verkoper om hem te vermurwen  even snel een nieuwe sleutel te maken……

Ze houdt zich doof voor zijn argumenten dat hij dat eigenlijk niet zomaar mag doen maar haar liefste lachje mist zijn uitwerking niet ….

zo’n man trapt daar  met open ogen in , laat z’n andere werk liggen en gaat aan de slag terwijl zij toekijkt!

Ze neemt de sleutel in ontvangst om te passen maar vraagt of hij meteen nog even een reservesleutel wil maken…..

Ze blijft nog even staan kijken …. maar  “peert ze ‘m ” zonder te betalen, blonde vamps weten hoe ze mannen kunnen gebruiken…….
Ze stuift weg in haar BMW .
Gelukkig kan een medewerker  nog net een foto  maken van het nummerbord en aangifte doen.
Heeft U deze auto ergens gezien onderneem zélf  geen actie maar  neem contact op met de politie in Uw woon-of verblijfplaats.

fijne paasdagen

Waar mijn Kerstwens filmpjes  na 10 jaar ondertussen een traditie zijn geworden zijn  paaswens filmpjes toch een beetje ondergeschoven kindje.
Zal wel te maken hebben met het feit dat de paasdagen niét een vaste datum hebben zoals de kerst.
En dan dit jaar óók nog op 1 april eerste paasdag, dan ga je natuurlijk geen energie steken in een filmpje met de kans dat zondagmorgen de paashaas voor de deur staat met dit  bordje in zijn voorpoten.

Door de paasdagen wordt ik dan altijd een beetje overdonderd en er zijn toch wat minder “gerelateerde figuren”, een ei en een haas en dan heb je het wel gehad, nou misschien zou een lammetje nog kunnen.

Maar om nou alleen maar op te schrijven; “ik wens al mijn lezers en lurkers fijne/vrolijke/zalige paasdagen……..” is toch niet héél erg des Rietepietz als ik zo vrij mag zijn dat op te merken.
Zucht….. dan toch maar uit het archief putten. Volgens mij heb ik maar drie  of vier paasfilmpjes gemaakt dus al te veel keuze is er ook al niet.

over die hakbijl

Je weet wel, dat spreekwoord dat zegt; “in tijd van nood schil je aardappels met de hakbijl”. Nou moet je dat niet al te letterlijk opvatten natuurlijk maar het wil zoiets zeggen als “je weet je te behelpen met wat wél voorhanden is wanneer je aardappels moet schillen en je hebt geen mesje”… of zoiets…. .
Onze bijl is érrug groot dus ik ga me niet wagen aan aardappels schillen, zou niet héél veel overblijven, ga ik niet eens proberen.

Nee ik zocht iets en kwam toen iets tegen dat ik héél lang niet gezien had, precies, drie dobbelsteentjes.
Niets bijzonders zul je zeggen maar zeker weten dat dit héél bijzonder dobbelstenen  zijn , écht wel!
Henk en ik waren pas getrouwd en zouden samen op zijn rode buikschuiver naar het Limburgse Echt rijden.
We hadden een piepklein  sheltertje bij ons en zouden een week op een camping aldaar verblijven.
Je begrijpt, de bagage kon niet al te ruim bemeten worden en op enig moment bleek dat we geen spelletje bij ons hadden, we waren gewend om na het eten  altijd een partijtje te dammen, schaken of een dobbelspelletje bijv. yatzee.

Een hakbijl had ik niet nodig, wél Henk z’n zakmes  en een geschikt takje.
Later ook nog een stuk steen en dat was allebei wel op de camping te vinden.
Van de tak sneed ik wat gelijke  stukjes, na het ruwweg wegsnijden van de bast  begon het al wat te lijken. Toen Henk er ook lol in kreeg ging het dubbel zo hard en schuurden we de blokje op de steen zo vierkant mogelijk.

Ja natuurlijk met de afgevlakte hoekjes die het rollen mogelijk moeten maken, wat dacht je. Ik geef het toe, het werd net niet perfect maar in het kader van “aardappel schillen met de hakbijl” heus zo gek nog niet. Gelukkig was ik wél zo ijdel om een flesje eyeliner bij me te hebben. Perfect om de stippen mee te maken dat er zoals je weet steeds 7 moeten zijn op twee tegenover elkaar liggende zijden.
We konden dobbelen!  Nee joh, geen strippoker, is gewoon té lastig in een sheltertje.
Bovendien waren toen al getrouwd  en konden we onszelf bést een week als een keurig stelletje gedragen.  Ja natuurlijk zijn de dobbelstenen  niet 100% zuiver en ook niet zo glad als een echte maar een kniesoor die daarop let.
Zolang je allebei met dezelfde stenen speelt heb je  dezelfde kansen.
Ik heb ze nog even geprobeerd en ze dóen het nog.
Nou en…., zijn dit bijzonder dobbelstenen of niet!!!!

incorrect grootje

Dan heb ik het over mezelf ja, zo incorrect als de gemiddelde Nederlander van pakweg een halve eeuw geleden. En dat wil ik graag zo houden!  Welke zonde ik dan begaan heb? En tegen wat ik gezondigd heb?
Ja het kán eigenlijk niet meer  maar Oeps…  wij  gaan  één van onze nazaten niét gender neutraal tegemoet treden, verschrikkelijk hé.
Niet respectvol ten aanzien van kinderen die er geen prijs op stellen voor  jongen, dan wel meisje aangezien te worden, die voor  de “diversiteit” gaan zal ‘k maar zeggen.

Ons achterkleinkind Amber dat van een  XX chromosoom voorzien is, dat lijkt me de veiligste omschrijving omdat  X en Y  chromosoom  écht  de enige geslachtschromosomen zijn,  wordt binnenkort alweer 3 jaar en dan moet er natuurlijk een cadeautje komen.
Ze wil een badpak en dat hebben we gevonden……
Als dit niet helemaal X-chromosoom is weet ik het ook niet meer.
Vreselijk rolbevestigend ja,  ik schaam me natuurlijk te pletter om zoiets voor het arme schaap te kopen en  haar met haar XX chromosoom om de oren te slaan.
Het is ook nog voorzien van een enorme glitterrand zodat er echt niémand op het idee zal komen zij  over een Y chromosoom zou kunnen beschikken.

Maar je moet wát als grootje van Amber als het kind helemaal van de kook is van sprookjes figuren.
Natuurlijk heeft ze echt álle verkleedspullen, inclusief de nep vlecht, om  zich Ariël  of welke prinses dan ook te voelen.
Wie ben ik dan om met een gender neutraal  effen  rode swimsuit  aan te komen. Ik loop dan wel een paar keer extra over een regenboog zebrapad, daar schijn je op andere gedachten  te komen waar het diversiteit betreft.
En Amber….? Die  denkt gelukkig nog niet na over “wie zij is”  maar is helemaal zichzelf, bij voorkeur als prinses of Ariël.

mooi en fris

In 2012 schreef ik een logje over mijn opofferingen om kleindochter Annemarie te helpen haar diploma “schoonheidsspecialiste“te halen.  Dankzij mijn “mederwerking”is dat natuurlijk goedgekomen. Ze kreeg toen de gelegenheid  voor zichzelf een plaatsje te kopen in een bestaande salon maar daar voelde ze zich destijds nog niet zeker genoeg voor.
Ondertussen heeft ze zich via div. banen  grondig verdiept in alle producten, leerde dingen als laseren  en werkte een tijdje als vertegenwoordigster waardoor ze in veel salons kon rondneuzen  bezoeken.

Vorige maand voelde ze zich zeker genoeg, ze tastte de mogelijkheden af in haar woonplaats Houten  en stapte precies op het juiste moment een luxe sportschool binnen  om te vragen of er interesse was haar een ruimte te verhuren. Zeg ik toch, ze deed dat op het juiste moment en dus wás er toevallig net een renovatie geweest en wilde men graag een inpandige schoonheidssalon.

Lef hoor een om baan met een vast contract op te zeggen en een kale ruimte aan te pakken.
Gelukkig met de steun van haar vriend want tja, slank zijn is mooi maar een eigen bedrijfje opzetten is aanvankelijk zelfs niet eens “droog brood eten” , alleen maar investeren.
Ze kiest voor natuurlijke producten en niks niet een fancy Engelse naam maar gewoon;
In haar geval dekt dat de lading volkomen, mooi is ze, misschien bén ik een tikkie bevooroordeeld, en haar achternaam is Fris.
Ze wist precies wat ze wilde, en na een maand hard werken kon er een bescheiden opening plaatsvinden.
Met een vriend die ICTer is komt  het website deel wel in orde.

Uiteraard  werkt ze  heel modern, zelf afspraken in plannen voor de klanten, zo helemaal niét mijn kleinkind,  vlogs maken zo helemaal wél mijn kleinkind, en ze kijkt niet vreemd op van mannen in de stoel.
Ze benut  media mogelijkheden zoals Facebook enz
Zó jammer dat ze nou juist in Houten woont, voor mij te ver weg om me in haar stoel “mooi “te laten maken.

Maar natuurlijk volg ik haar vlogs dus mochten jullie ineens denken “goh, die Rietepietz wordt met de dag mooier” dan werpen haar tips vruchten af. Eh… wat  bedoel je ? Nee zitten  geen bessen bij die vruchten, en zeker geen oude.

(niet schrikken áls je de vlog aanklikt het muziekje heeft óók niets met oude bessen van doen)