Tja, met de kerst was ik “als een balletje” en toen ik de bal een dag later zag liggen zag ik dat ik er eigenlijk ook nog wel een oliebol in, gewoon bruin verven en hier en daar een “krent” er op plakken en ik zag mezelf al roepen…….
Maar niet gedaan hé, voor je het weet wordt er gefluisterd dat ik zatlap ben die, óf als een balletje, óf in de olie is. Het is wel genoeg dat ik al 7 jaar een kater heb. Ja ook op de eerste ochtend van het nieuwe jaar.
Wat is dat oude jaar trouwens omgevlogen hé, ik was maar nét gewend om 2022 te schrijven. Misschien begin ik alvast met 2024 te schrijven dit jaar, met een beetje geluk ben ik er dan in 2024 op tijd aan gewend.
Nou ja, mijn wensen voor het nieuwe het nieuwe jaar deed ik eigenlijk al in de kerstboodschappen maar ik wil ze best nog even herhalen, moge de beste dagen uit 2022 de slechtste dagen zijn in het nieuwe jaar 2023. En daar voeg ik dan nog aan toe “dat het maar weer een spetterend blogjaar mag worden”.
Hoort er helemaal bij aan het eind van het jaar, een lijst met mensen en dingen in, dan wel uit, zijn. Ja natuurlijk doe ik dan even aan “voorlichting”, veronderstel dat jullie nog op sportschoenen met dunne zolen lopen terwijl dat hélemaal uit is en de zolen juist dik moeten zijn. Kunnen we niet hebben hoor dus ik plaats de hele lijst hier.
Sorry voor de soms onbegrijpelijke termen, ik heb ze niet verzonnen hoor en van veel zaken of mensen die nu uit zijn heb ik helemaal nooit iets meegekregen. Eh… Yvonne Colweijerr…. aperol spritz…. bubble tea… schiet mij maar lek. Bij Tarzan heb ik wel een beeld, was dat niet die knappe jongeman die in de jungle opgroeide en gillend van boom tot boom slingerde? Ja dié, hij liet graag zo’n ver dragende jodelende kreet horen…, óók uit! Wel vreemd dat de kennelijk eerdere populariteit van Tarzan verdrongen wordt door de “luchtdruk vibrator” in het rijtje in. Online shoppen is voor mij nog nooit in gewéést dus kan het ook niet uit zijn, maar toch blijk ik ook niet meer gewoon te kunnen winkelen dat is té simpel gedacht, dit jaar moet ik “experience shoppen”. Grijs haar verven is uit… gut, ben ik ff modern, ik heb mijn grijze koppie zelfs nog nóóit geverfd.
Dat de rokkenjager uit is snap ik, je ziet toch nog nauwelijks vrouwen in een rok dus wat valt er dan te jagen. Ik heb trouwens altijd al een zwak gehad voor een gentleman, maar dat schijnt nu dus pas in te zijn. Soms ben ik duidelijk m’n tijd ver vooruit, zoals bij het uitgestelde moederschap dat nu uit is. Je moet maar pech hebben en nu ver in de dertig te horen krijgen dat jong ouderschap in is. Ik wás jong, op m’n 20ste, moeder en als de omstandigheden goed zijn (en dat waren ze) is dat prachtig. In ieder geval heb ik er nooit spijt van gehad en heb mateloos genoten, en nog. Maar of dat nou een modegril mag zijn heb ik toch wel twijfels over.
O ja, kan iémand me vertellen wat een “Fanny Pack” is nu dat het telefoonkoord blijkbaar verdrongen heeft. Ach laat ook maar, ik blijf gewoon lekker m’n eigen gang gaan en wat in of uit is lap ik aan mijn grove zolen die ik al hád toen de dunne nog mode waren. Gewoon omdat met dunne zolen iedere ongelijkheid zich pijnlijk laat voelen aan m’n hallux valgus. yep, ik gooi er ook eens een vreemd woord tegenaan.
Het zal waarschijnlijk niemand uit de regio ontgaan zijn dat vanaf vanavond (dinsdag) een flink deel van de A 12 (rondom Zoetermeer) voor een paar dagen afgesloten zal worden. De nogal prominent aanwezige Nelson Mandelabrug die al zo’n jaar of 30 over de snelweg hangt blijkt niet langer veilig te zijn. Er zijn scheurtjes ontdekt en de glazen overkapping is te zwaar gebleken voor de peilers. Om die brug te kunnen ontmantelen moet moet dus de A12 dicht wat bést wel lastig zal zijn. Ik pendel nogal eens heen en weer tussen Rijswijk en Zoetermeer of Pijnacker. Ja natuurlijk weet ik wel andere wegen om naar Zoetermeer te komen maar dat stuk A12 is een belangrijke toegangsweg naar Den Haag (en vice versa), je kunt er dus vergif op innemen dat er dan heel véél auto’s langs die B wegen geleid moeten worden.
Maar vandaag kon ik er nog door en dat vond ik een goede reden om mezelf nog even te “ontmantelen”. De sauna waar ik met enige regelmaat kom ligt n.l. ook in Pijnacker, daar kon ik vandaag nog makkelijk komen zonder in de file te komen staan. Helaas, stofzuigen moet dan maar wachten, ik moest met de billen (en de rest) bloot. Het was trouwens een gemeen koude wind om bij het (buiten)zwembad het badlaken te laten zakken….brrrr.
Ik lunch er ook maar meteen en als ik naar huis rijd zie dat er al veel voorbereidingen getroffen worden voor de werkzaamheden aan de brug.Kon ik natuurlijk géén foto’s van maken, niet verantwoord als je alleen in de auto zit. Veel groot materieel in de zijkanten en vast één rijstrook buiten gebruik. Bij de afritten staan ook al rijen rood/witte paaltjes langs de kanten klaar, het “feestje” kan beginnen. Waar het eindigt zullen we af moeten wachten want de plannen zijn al een aantal keren bijgesteld. Ik moet er ineens aan denken dat ik ooit nog een mevrouw met haar fiets op de roltrap zag vallen en ik haar te hulp schoot. Niet lang daarna werd de vaak haperende kleine lift gelukkig vervangen ten kosten van één van de roltrappen.
Je móet natuurlijk een beetje gek zijn, maar dat is niet zo’n probleem voor mij. Ik had een vaag idee in m’n hoofd dat ik mezelf tot kerstbal wil transformeren. Maar pas als ik dit doosje kerstballen tegenkom weet ik ook hoe het ongeveer moet worden Ik wil “shinen” in het hart van de bal alleen…. zo’n grote ronde bal maken is zo simpel nog niet. Tja, als ik aan een skippy bal had kunnen komen hád ik met papier mache vást een mooi egaal ronde bal kunnen maken. Een beetje behelpen met een plastic zak gevuld met opgepropte kranten dat zeker niet netjes rond is en nogal bobbelig, jammer, niet het állerbeste resultaat.
Ik vind ergens een rolletje prachtig glittergoud spul voor het stralenkransje achter m’n hoofd, (je heet Maria of niet) en in Valkenburg loop ik voor 2 Euro tegen een ragfijn lichtsnoertje op batterij aan en dan kan het échte werk beginnen. meten, plakken, knippen, nieten naaien, puzzelen……
Het goudpapier dat ik heb is niet te vormen op de bal…. eh…. dan maar een tube acryl goudverf halen, én een buisje glitter. Dat ik nu een “schitterend” huis heb laat zich raden, en nog steeds duiken er overal glittertjes op, nou ja, het is kerstmis dus dat moet kunnen. M’n hoofd moet er natuurlijk wél in kunnen (en liever ook weer eruit) en vóór het gouden lapje komen en het lichtdraadje moet zeker niét doorgeknipt of geniet worden….. dat je niet denk dat het allemaal een eitje was. Heus nog niet eenvoudig een kerst tak te organiseren waar ik “aan opgehangen kon worden” zonder schade te veroorzaken of me écht op te hangen !
Maar dan is het een kwestie van één minuut filmen en klaar……… eh ja……., na 12 pogingen staat de uiteindelijke versie er inderdaad in één minuut zonder haperen op. Maar eer het zó ver was ……………!!!!!
Terug kijkend zag ik ook dat ik in de oudere kerstboodschappen altijd wel even stilstond bij de mensen waarvoor de kerstdagen moeilijk zijn. De laatste paar jaar zag ik dat niet meer terug in de wens. Niet omdat er geen bloggers zijn die de kerstdagen met weemoed of grote zorgen ingaan, was het maar waar!
Ik wéét dat er bloggers zijn de kerstdagen niet zorgeloos vrolijk kunnen beleven, en ik kén ze. Ze zijn in mijn gedachten, maar dat benoemen in mijn kerstboodschap lukt me nog niet zonder zelf aangedaan te raken. Schrijvend geeft dat niet natuurlijk maar in mijn gefilmde kerstboodschap praat ik, en dan is het prettig als er ook geluid uit de strot komt. M’n bedoeling is niet meer dan een klein lichtje laten schijnen, en misschien een glimlach wanneer ik op tweede kerstdag alles dat fout ging er tegenaan gooi….., juist voor de mensen die al genoeg aan het hoofd hebben!
En natuurlijk de tekst voor wie het niet goed kan verstaan.
Yep…. Ik ben als een balletje…… maar gelukkig wél een kerstballetje, en dan mag het. Misschien niet de allermooiste kerstbal maar ach, we hebben allemaal wel zoiets in de kerstboom hangen, een gehavend stukje dat toch ieder jaar opgehangen wordt om de mooie herinneringen die er aan kleven.
Aan deze kerstbal dit jaar de eervolle taak iedereen liefdevolle en warme kerstdagen te wensen en natuurlijk gooi ik een balletje op voor het nieuwe jaar. ” dat de mooiste dagen van dit oude jaar de slechtste zullen zijn in 2023 ” . Maak er sfeervolle dagen van.
Ja natuurlijk kijk ik in deze tijd soms terug. En dan met name naar “de kerstwens”! Dikke pret altijd om iets geks te verzinnen waarin de kerstwens verpakt kan worden, waarom zóu je normaal doen als het ook gek kan toch? Altijd kerstgerelateerd natuurlijk waardoor het ondertussen knap lastig is geworden om nog iets nieuws te vinden waar ik “iets mee kan”.
Geruisloos is de rol van Henk daarbij overgenomen door Inge al zijn er wel verschillen. Waar Henk altijd in eerste instantie de ónmogelijkheden van m’n plannetjes te berde bracht (waardoor ik die beter onder ogen zag én oplossingen bedacht) is Inge heel sterk in me motiveren toch vooral dóór te gaan met deze “traditie” en denkt nog krankzinniger dan ik. Ze zag me in gedachte al op de knietjes op een mooi gedekte tafel liggen als kalkoen…… néé, geen zorgen hoor, dat gaat ‘m niet worden.
Maar ja bij de 15de kerstboodschap op rij heb ik toch het gevoel alles wel eens gehad te hebben al is de boodschap nog altijd van harte gemeend. Ik weet best dat het heel die kerstboodschap op kerstavond niemand boeit…. nee het gáát om de bloopers die ik dan op tweede kerst dag plaats en waar meestal de pret vanaf straalt. Ja gelukt, voor dit jaar tóch weer een kerstgerelateerd “iets”gevonden, De uitwerking vast weer even knullig als jullie van me gewend zijn, dat pakt de éne keer toch beter uit dan de andere keer. Even geduld tot kerstavond voor het resultaat.
Soms klopte in het verleden alles toch aardig en vind ik (achteraf) zelf dat het best leuk gelukt is zoals bijv. de kerstster uit 2012.. tien jaar geleden alweer! Het is in de bloopers dán al te horen dat Henk niet meer zo goed onder worden kan brengen wat hij bedoelt maar uiteindelijk dóen we de kerstwens van 2012 toch nog helemaal samen, Ik vind het zelfs één van de betere!
O ja, ik was nog bezig met het dagje Valkenburg (dat je niet denk dat je er zó makkelijk vanaf komt met maar 2 logjes) Er viel even een hiaat wegens de extreme weersituatie van schitterend winterweer én een klusje hier in huis ( waarover later meer) dat ook schitterende accentjes meebracht.
Ik had het nog niet gehad over de schitterende zonsopgang die we vanuit de trein zagen, uiteraard doet het filmpje niet volledig recht aan de werkelijkheid maar dat belet me niet het filmpje te plaatsen.
Als dát geen goed begin van een dagje uit is! Ik denk zelfs éven dat we iets te ver doorgereden zijn met de trein en richting Eiffeltoren lopen….. maar dat blijkt niet zo te zijn, ach ik zie wel vaker dingen die niet zijn wat ze lijken.
De bebouwing zou soms in de Efteling niet misstaan, tja wie “appelen vaart appelen eet ” zegt een spreekwoord en dat kun je wel vertalen met “wie mergelgrotten heeft bouwt met mergelsteen” neem ik zomaar aan. Natuurlijk extra knus door de kerstsfeer en de doorkijkjes over watertjes die aan Brugge doen denken.
Omdat we bijtijds naar het station willen (achteraf heel verstandig) zien we niet álles in het donker, maar in de grot kregen we echt een flinke portie kerstverlichting mee dus daar konden we goed mee leven. Ach wie weet doen we volgend jaar een overnachting en pakken meteen Aken even mee…. doe eens gek.
Ja hé, we deden ons dagje Valkenburg wel écht op het nippertje! In het Zuiden kún je n.l. hoogte verschillen treffen en het was er dus af en toe flink klimmen en klauteren. Je moet er toch niet aan dénken dat we op spiegelgladde perrons hadden moeten rond hangen. Ik dwaal maar even af naar de gladde actuele stand van zaken hier in Rijswijk…. …….het is bij mij in de tuin én de straat gladder dan bij een aal in emmer snottebellen zal ‘k maar zeggen.
Ondertussen zijn de grotere wegen en straten goed te doen. Niet in de laatste plaats omdat er ook bikkels over de stoepen rondlopen met “strooikarretjes”, een soort kinder/boodschappenwagentje met onder het bakje een soort vliegwieltje dat pekel strooit. Helemaal geweldig met maar één nadeel, ook dié slaan de kleine straatjes over, en ik wóón in een klein straatje! Het blijft dus een uitdaging om de voortuin én de straat uit te komen. Maar laat ik nou gelukkig nog een paar antieke “ijzertjes” hebben. De rubber bandje zijn niet helemaal jofel meer maar ik kom er de tuin en de straat mee uit.
Zo scharrel ik toch de boodschappen bij elkaar en kom heelhuids thuis waar ik extra voorzichtig ben, ik ben echt zo’n type dat de moeilijke parcours keurig overwint en dan thuis over een drempeltje struikelt en alsnog een heup breekt. In Valkenburg was het zónder ijzel al uitdagend genoeg om op de been te blijven, zeker in de gemeentegrot waar de grootste kerstmarkt is. Het blijft wél een mergelgrot hé! Al is het er door de kerstmarkt wél iets lichter dan wanneer je er normaal met een gids doorheen loopt, de grond blijft ongelijk en je bent natuurlijk reuze afgeleid door alle “kerstzooi”.
Ik heb de foto’s maar in een filmpje gezet, héél veel lichtjes en eigenlijk eigenlijk weinig van wat er allemaal te koop was. Het is écht een leuke kerstmarkt met veel hebbedingetjes, en wat me opviel, het was allemaal best betaalbaar. Evengoed lieten Inge en ik het allebei bij één aankoop onder de drie Euro, en wat ik kocht had ik hier al naar gezocht en niet kunnen vinden. En we maakte natuurlijk selfies, of foto’s voor andere mensen die dat dan in ruil daarvoor ook voor ons deden…ja toeristen onder elkaar hé weet je wel! ……
Ja hoor, de NS kán het wél, wordt een héél snel logje, alle overstappen gelukt, en perfect op tijd staan we voor het schattige oude station gebouwtje van Valkenburg. Dat is niet meer in functie voor het station maar je kunt er gezellig een kopje koffie drinken met uiteráárd een flink stuk Limburgse vlaai, en dat dóen we dan ook. Logje klaar……!!!!!Maar gelukkig hebben we de terugreis nog.
Die start op datzelfde stationnetje…. * Mooi op tijd, over 8 minute komt de trein volgens de borden voor Arriva…… –>komt melding + 10 min. Op het bord…..Moet kunnen. Melding door de speaker trein valt uit… raadpleeg de app… ( cq, zoek het zelf maar uit)* Inge zoekt op app…. Neem arrivabus tot station Nuth..stap daar in trein naar Maastricht. Bij bushalte 8 min. Wachten geen bus, wél een bus (zonder chauffeur) buiten dienst die stroom staat te happen. Zien dat er ook een bus naar Maastricht gaat, beter?…. 10 min. langer wachten, dóen! Blijkt de buitendienst bus te zijn, komt andere bus aan, chauffeur stapt uit en opent de buitendienst bus waarop Maastricht verschijnt en dat hij over 6 min vertrekt.
Chauffeur schudt hoofd… bus niet opgeladen …voorzien stroomloos staan lang voor Maastricht….. Ondertussen op het bord van de arribatrein, nieuwe vermelding… trein over 10 minuten….. steken spoorweg weer over, wachten bij de trein …. herhaling tussen de * * hierboven –>…. Steken weer spoor over…. Bus naar Maastricht staat er nog we mogen nog mee –> keurig op tijd bij station Maastricht, trein staat helaas op ander perron dan in app vermeld maar halen we. Inge zoekt nieuwe aansluiting voor vanaf Eindhoven, 10 min. Overstaptijd (denken we dan nog) maar komt helemaal geen trein naar Den Haag, herhaling deel tussen de * * Verward NS personeel belooft op perron 4 goede optie over Utrecht, daar overstappen naar Den Haag……–> instappen….. bord verandert, trein gaat toçh naar Den Haag… eh…. vergeet het… speaker in de trein roept om dat ze dáchten een machinist te hebben maar die werd herplaatst…… hebben nog brood bij ons, én een banaan….
Zien op perron ernaast een trein aankomen ….. Inge port banaan in de rug van een conducteur en roept; “breng ons naar Den Haag of ik schiet” verbluffend succesvol…. we gáán…. trekken een veertje uit m’n donsjas om bij personeel te steken op plaats waar het donker is! Hebben ondertussen uur vertraging (heel veel anderen ook) vinden nog 2 plekje op de klapstoeltjes op “balkon”.
Daar stapt… nou ja wankelt, in Breda een straalbezopen jongeman binnen, laat zijn tassen vallen waar hij staat en kijkt of de wanden voor hem open gaan, dat gaan ze niet, aardige medepassagier ruimt de tassen uit de weg en zorgt dat de dronken tor gaat zitten op een klapstoeltje…. lalt hangend van alles over voetbal … zingt “we are the champions”…schreeuwt op geluidsniveau stand 12 onverstaanbaar gesprek … heeft een boete gehad enz… tijd om naar andere wagon te verdwijnen …. Bij de volgende halte zien we de dronken lor wéér bij ons instappen, moet buitenom gelopen zijn wonderen bestáán! ……. Zijn net op tijd weg….en vinden vanaf Rotterdam nog een goed plekje in een echte coupe en komen, tweede wonder, na ruim 4 uur reizen tóch thuis.
Als het goed gegaan is doe ik op dit moment iets in de categorie “gekkenwerk” ! Ruim 2 weken geleden stónd er een dagtripje met Inge in de planning, dat ging niet door omdat Inge ineens het coronavirus tegen kwam. De nieuwe afspraak stond tussen () (ik hád het virus ook kunnen krijgen) in de agenda. Klinkt niet als gekkenwerk hé, maar als ik zeg dat ons doel de kerstmarkt in Valkenburg was zet je daar misschien wél ??? bij!
Misschien is het dat ook wel want de treinreis neemt drie uur in beslag, een half uur lánger dan naar Parijs. Als alles góed gaat dan hé, maar de NS hé, als er geen blaadjes op de rails liggen is de rails wel uitgezet door de hitte, óf de bovenleidingen knappen door de vorst. En het vriést nu!!!! Met een béétje pech zitten Inge en ik nu in een onverwarmde trein te wachten tot we in een bus kunnen overstappen omdat de bovenleiding geknapt is….. het hoeft niet maar het zóu kunnen. Zo niet lopen we hoogstwaarschijnlijk ondertussen gewoon te “blauwbekken” (ja dat is Haags voor het erg koud hebben) in Valkenburg.
Ja eigenwijs natuurlijk, we houden minder tijd over om in Valkenburg rond te kijken dan in Parijs en er is nóg korter daglicht dan in half november. Maar je kent ons, we maken er gewoon voordelen van, Valkenburg is aanmerkelijk kleiner dan Parijs en bij deze onderkoelde temperaturen is een paar uur in de buitenlucht lopen ruim genoeg om bevroren ledematen op te lopen! Nou ja, mocht er een grote kerststal te vinden zijn kruipen we gewoon bij het kindje Jezus in de kribbe om even op te warmen. Misschien doe ik op de telefoon wel een poging dat hier te melden mochten we stranden of bevriezingsverschijnselen hebben. . Afgesproken!…..
van koninklijk tot knettergek 
Leuk dat je reageert, dankjewel!