kleren maken….

…….de man, zegt men. Nou vergeet de vrouwen niet hé! Jullie kennen me, ik ben verkleed liefhebber en kan enorm genieten van de dames (natuurlijk alleen uit de betere kringen dat snap ik) van een paar eeuwen geleden.

Prachtig toch? Maar eigenlijk is het contrast tussen de man van toen en nu nog groter dan bij de vrouwen. Kleurige, sierlijke lange mantels zoals deze man bijvoorbeeld, ik vind het geweldig.
Kijk de schilderijen van de oude meesters er maar op na.
Heel sfeervol staan rondom de kerk (dan weer wél eigentijdse) kraampjes met oude beroepen. Naar ik aanneem bemand door vrijwilligers, die veel te vertellen hebben.
Zo wil deze meneer in het paars alles over zijn fluit vertellen, zijn er mensen die weten wat men vroeger allemaal met wol deed, tot zelfs een wieg maken toe. En wat zóu die rode hoed een aanwinst zijn voor mij als ik onze voormalige Koning Beatrix nog zou persifleren.
Bij een andere kraam is te zien wat een verfijnde spullen men vroeger maakte van de over gebleven botten van geslachte dieren. De fijnste kammetjes en sieraden liggen er bij en na veel gerommel in een kistje laat de eenvoudig geklede “verkoopster” ons een pincetje uit been zien om eventuele haartjes op de kin eruit te trekken. Met het achtereind kon volgens haar het oor schoon gepeuterd worden. Een mandenmaker mocht zeker niet ontbreken.

Er is gewoon té veel, we kunnen boogschieten bij de monniken, daarvan heeft Ferrara de foto’s geplaatst ik schiet zelfs 2 ballonnetje kapot (Ferrara miste er 1, dat pik ik natuurlijk niet, ere wie ere toekomt) wat één van de monniken doet verzuchten “nou ik kan wel weer ballonnen op gaan blazen”.
Zij heeft ook een foto van de slimme manier om mosterd te maken, daar kwam Abraham helemaal niet aan te pas. De marskramer die zij aan de voorkant fotografeerde heb ik aan de achterkant waar heel zijn handel hangt.

Door de drukte was foto’s maken die de prachtige oude gebouwen recht doet vrijwel onmogelijk en eigenlijk zou je alle bezoekers naar huis willen sturen voor een zo “oud” mogelijk plaatje.
Maar er was óók de gewone weekmarkt rondom het prachtige stadhuis en daar tussendoor gebeurt ook van alles. Ik heb bewondering voor “de bedelaar” die op blote voeten over de keitjes loopt die ik door mijn 2 cm dikke zolen nóg voel steken. De kerk staat in de steigers, dat biedt de mogelijkheid vanaf het dak over Gouda uit te kijken, tja…. trappen lopen na een urenlang over de keien slenteren? Dacht het niet hé!

Advertentie