inspectie “rotjeknor”

Nou geloof me, we hebben serieus werk gemaakt om Rotterdam te inspecteren nu het a.s Koningsdag het Koningspaar zal ontvangen.
We zeg ik, want natuurlijk heb ik daar hulp bij nodig, dus had ik een afspraak met Dorothé van Djaktief die Rotterdam als haar broekzak kent.
Het weer is vroeger op de dag nog niet zoals we het hadden willen hebben, een miezerig regentje dat soms wel, en soms niet valt.
Ik worstel wat met een paraplu en m’n capuchon maar besluit toch dan maar voor een verregend hoofd te gaan om van dat gedoe af te zijn.
Dorothé komt op de fiets en is duidelijk beter op de regen berekend dan ik, ook geweldig voor de herkenning dat knalgeel,
Natuurlijk is de kennismaking als altijd, vertrouwd en gezellig. Maar we hebben werk te doen dus gaan snel op stap.
Het prachtige stadhuis uit het begin van de vorige eeuw zal zéker bij dat bezoek betrokken worden dus we nemen een kijkje en tja….. het gebouw is ook van binnen prachtig maar toch een kleine kanttekening over één van de kunstwerken in de hal.

Precies, die “man” op de rechter foto die ik decent van opzij op de foto heb gezet. Kán dat wel voor zo’n bezoek, de man staat er met alle “onderdelen” nauwkeurig op de juist plaats volledig naakt, nogal uitdagend bij en wie weet wat er gebeurt wanneer Maxima, charmant als altijd, het beeld in de problemen brengt. Je moet er niet aan denken.

Problemen waar ook even naar gekeken moet worden is de bestrating, we lopen elkaar constant te waarschuwen voor los liggende bestrating, wetende dat Maxima altijd op mega hoge hakken loopt is het niet ondenkbaar dat ze meteen het Erasmusziekenhuis zal moet bezoeken om een gebroken enkel te laten behandelen.
Maar er blijkt al aandacht voor te bestaan want Dorothé wordt een paar keer gehinderd in haar routeplannen door wegwerkzaamheden, we moeten een paar keer terug omdat zélfs voetgangers er niet door kunnen. Het is voor het goede doel denken we dan maar al verontschuldigd Dorothé zich voor de extra kilometers. Ze verontschuldigd zich ook, volkomen overbodig, dat ze teveel praat.
Natuurlijk moet je als gids wel een verhaal hebben en ze weet véél te vertellen. Fijne bijkomstigheid is dat ik niet heel veel hoef te praten. Ik kan een flinke wandeling prima aan maar ja, toch geen dertig meer en heb geen lucht genoeg om véél te praten als ik stevig doorstap. En we stáppen stevig door.
We zien dat er extra gelet wordt op fietsendieven en inspecteren de Erasmus brug waar ik duidelijk even het volkslied zing voor de sfeer.
Uiteindelijk hebben we er vertrouwen in dat het wel goed komt met de veiligheid en gaan we meer voor ons plezier verder…. oeps dat moet dan maar in een volgens logje.