lekker stappen

En gestapt hébben we in Amsterdam, joh… ik ging de pijp uit…….! Klinkt erger dan het is want wanneer “de gids” ergens tijden de wandeling de oude volkswijk “de pijp” in slaat ga je natuurlijk op enig moment ook weer de pijp uit.
Het is een oude wijk die, zoals in meer grote steden, ondertussen is opgewaardeerd tot yuppenwijk en er best aardig uitziet.

Tja, foto’s….. sorry, ik heb er nauwelijks gemaakt en van wát ik maakte of van Leo kreeg weet ik niet meer waar ze gemaakt zijn.
Deze trapgeveltjes stonden op z’n minst in de buurt van de pijp als ik me goed herinner. Met een leuk souterrain waar je vooral niet moet zijn als het lang en hard regent. Wat me opviel is dat weinig echt héél kleine huisjes zijn, zelfs deze trapgevel huisje zijn groter dan mijn “arbeiderswoning”. (trouwens óók weinig echte hoogbouw)

Vrijwel overal hoge statige huizen, met bijna altijd een hijsbalk onder het dak Het wil niet zeggen dat iedereen vroeger riant woonde in zo’n groot huis, ze werden meestal per etage bewoond. Niet eens alleen langs de grachten prachtige oude huizen, soms viel m’n mond zóver open van bewondering dat m’n tong voor de cameralens viel je begrijpt, géén foto’s van. En vrijwel altijd wel érgens een koepeltje of een toren te zien, ja natuurlijk óók de toren van de veel bezongen “oude Wester”, de toren waar de échte Amsterdammer’s hart een slag van over slaat.

Dat koepeltje op de middelste foto is waarschijnlijk, (of niet dus) van de Basiliek van de Heilige Nicolaas.

We hadden toen al aardig wat uurtjes rondgezworven en voor een moment van bezinning lenen de banken van de prachtige basiliek zich prima.
(om even uit te rusten trouwens ook maar dat weet je niet van mij!) De koepel is prachtig maar wat nog meer mijn aandacht trok zijn de bijzondere zwarte pilaren.

Op m’n schoot ligt mijn vergissing van de dag. Precies een kort ongevoerd suède jasje dat ik bij vertrek van huis tegen beter weten in aan deed voor “je weet ’t niet”! Bij voorkeur neem ik zo min mogelijk mee op zo’n dag , jasjes, vesten, paraplu …… het wordt maar ál te makkelijk vergeten in de trein. Echt niet overdreven hoor, al op station HS kan ik onderstaande foto maken en dat is niet mijn jas.

Iemand niet alleen z’n jas, ook lege verpakkingen vergeten. Mijn jasje heb ik dan al uit gedaan, veel te warm en de rest van de dag sleep ik het op alle mogelijke manieren mee, verlies het twee keer maar sla ondanks dat het aanbod van Leo af om het in zijn rugtasje te stoppen. Dat ben ik aan het eind van de dag natuurlijk alláng vergeten en dan weer gedoe om het van Amsterdam naar Rijswijk te krijgen.

Vooral veel bekende straatnamen in Amsterdam, Amsterdam is immers vaak het decor voor films en TV series. Het politiebureau uit “Baantjer” herken ik, en Leo wijst regelmatig in de richting van een BNnerhuis in een dure buurt.
Heel even stijgt m’n koninklijke status me naar het hoofd, ….een filmploeg….. en later nog één! Ze blijken geen belangstelling voor me te hebben, maar natuurlijk, ik was incognito! Zucht….. en dan vergeet ik nog helemaal het Vondelpark. Goh, wat zeg ik toch weinig in zo’n lang stuk……..

     

Advertentie