City life

Eén van de redenen om het atelier van Toos Holstein te gaan bekijken was dat ik op haar site gezien had hoe de steendruk “city life”gemaakt werd. Dát het me boeide was een combinatie van een heleboel dingen.
Henk begon als boekdrukker en werd in de jaren 80 omgeschoold naar offset drukker en omdat ik in de drukkerij ook altijd wel handklusjes gedaan heb (en nóg doe) heb ik wel iets “”drukkerigs” meegekregen en weet dat er ook in de kunstwereld “gedrukt” wordt.
Al gaat het nét even anders komt steendruk toch in de buurt van offset druk die ik nog regelmatig zie. Linoleum druk is dan meer te vergelijken met de “boekdruk” van vroeger.

Dat het gebouw m’n interesse had bleek al in het vorige logje maar ook de afbeelding trok m’n aandacht. Met een tomaatrode wand in de huiskamer prik je daar niet ieder willekeurig plaatje op en ik vond het ook niet zó belangrijk, ‘k zou vast wel eens tegen iets aanlopen. Dat zou dus bést eens dit zwart/rood/creme city life kunnen zijn dacht ik.
In de “huiskamer” van Toos hing trouwen nog een knol van een werk dat ik práchtig vond.
Haar werk is zeker niet de jugendstil waar ik gek op ben maar toch, de kleuren en de sierlijke smalle, vaak wat vage figuren doen het wel bij mij. Gelukkig is dat grote doek véél te groot én te duur voor me.

Maar City life gaat, goed ingepakt, met me mee naar huis, ik had Inge de afbeelding laten zien en zij “definieerde” haarfijn waarom de afbeelding, behalve de kleuren, goed bij me past.
Het illustreert een klein beetje al mijn uitstapjes in gezelschap van medebloggers die vrijwel, zonder uitzondering, een stadsbezoek inhouden.
Ik vind het een leuke manier om een soort vakantie te houden, wél alleen te reizen maar toch niét helemaal alleen de vele steden die ik nog niet kende te verkennen.

Ik zou bij wijze van spreken uit de losse pols ingetekend kunnen zijn in de steendruk.
In haar filmpje lijkt Toos dat héél makkelijk te doen. Al had ze daarbij zéker niet mij in gedachten, er is niet al te veel fantasie nodig om ook al die eerder ontmoette medebloggers in de “mensenmassa” te zien lopen.
De rode wand, of juist er tegenover op de eh… zandkleurige muur, of misschien wel op de ook zandkleurige schoorsteen (die in het filmpje veel witter lijk dan hij is) …. ik wéét het nog niet. Eerst een lijst kopen natuurlijk maar dat moet even wachten, druk, druk, druk, in de drukkerij en nóg een uitstapje van de week nu de NS niet meer staakt.

     

Advertentie