voorspellende geest

Er lag vandaag een envelop in de brievenbus van de stichting welzijn Rijswijk. Erin een folder met antwoordkaart, of ik mee wil doen aan ……

Ik ben meteen terug in 2016. Er zou iemand thuis komen om Henk wat testjes te laten doen zónder dat hij zelf zou weten dat het ging om een dementie verdenking.
En dus vertelde ik hem dat de gem. Rijswijk 80 jarige bezoekt om toekomstige bejaardenzorg beter in te kunnen schatten.
Dat was tóen helemaal niet waar maar kijk eens aan…… het lijkt bijna alsof ik wist dat het in voorbereiding was want nu gebeurt het dus wél. En ja, ik geef ze het voordeel van de twijfel en wil wel zien of het zinnige vragen zijn dus er mág iemand komen om me het hemd van het lijf te vragen.
Als het totaal niet zinnig blijkt kan ik altijd nog het gesprek afbreken want tja, zo geweldig waren mijn ervaringen met de gemeente niet.
Toegegeven ik viel wel een béétje buiten de gewone patronen maar benutte álles wat in ons voordeel kon gebruiken.

Zo kreeg ik toevallig óók rondom die periode in 2016 een vragenformulier van de GGD …. o wacht, daar maakte ik een logje over op m’n prive site, die ik bijhield om de kinderen op de hoogte houden maar verder niemand kon lezen. wacht, ik kan het logje wel even kopiëren………

“Een groot cadeau

Ja echt, ik kreeg vandaag een heel groot cadeau, alleen heeft de gever er geen idee van hóe groot  het cadeau is dat hij me gaf.  Dat zit zo!
Er lag weer eens een verzoek om aan een onderzoek mee te werken op zijn naam in de brievenbus.  Uit naam van de GGD maar in samenwerking met bla bla bla,
Ik lees dat allemaal op m’n gemak door en zie er wel een mogelijkheid in om zélf meer inzicht te krijgen in zijn “welbevinden”. Het formulier komt ook goed van pas om het komende bezoek van de geriater te rechtvaardigen, die komt natuurlijk om gewoon zélf zijn vragen over Henk’s gezondheid te stellen.

Veel vragen met aan te kruisen antwoorden als …. altijd, meestal, vaak, soms of nooit.
Ik doe dus alsof ik hem wil helpen met het invullen  en lees vragen én mogelijke antwoorden voor.
Wel  zorgvuldig uitgezocht want wat hij eet en drinkt per dag weet ik wel, vragen over gehoor en gezichtsvermogen weet ik ook de antwoorden wel.  Al snel blijkt dat hij de vraag al kwijt is wanneer ik de keuze antwoorden oplees, en toch is  een deel van vragen niet heel ingewikkeld.

Ja ja, dat cadeau komt er aan hoor,  ik heb er even een foto van gemaakt maar dan hoor je natuurlijk niét op welke “diep uit zijn hart komende” toon het zonder enige aarzeling  gezegd werd…….

Ik loop even naar de keuken om te voorkomen dat hij ziet dat de tranen me in de ogen springen want het is héérlijk om te horen dat hij zijn huidige leventje als puur geluk ervaart.
Dat is het bewijs dat het góed is dat ik hem niet met zijn dementie confronteer. Ik huil eigenlijk nooit omdat er dingen verloren gaan of moeilijk zijn, maar hier kan ik de tranen niet bij tegenhouden…..
Zei ik al dat ik slecht tegen complimentjes kan?”

     

.