toch nog Goes….

Als ik van te voren geweten had dat ik Goes zó op de lange baan geschoven had zou ik in de prachtige kerk die er staat metéén even in zo’n biechthokje gedoken zijn. Dan had ik meteen vergeving kunnen vragen dat ik het bij deze foto laat, ach iedereen kent ondertussen wel zo’n indrukwekkend midden schip van een kerk. Ik kies voor een stukje van één van de wanden, allemaal vol afbeeldingen in aarde kleuren, prachtig! En natuurlijk één van de “biechtstoelen” ( heet dat zo?) ik krijg bijna spijt dat ik niet Katholiek opgevoed ben, hoewel, ik ben natuurlijk véél te braaf om iets te biechten te hebben.

Waarschijnlijk is er gelekt dat “de Queen” incognitie op bezoek zou komen want er is uitbundig met bloemen versierd,..

…en de deuren van het stadhuis staan uitnodigend open. Dat het marktdag is maakt het alleen maar gezelliger maar ik moet natuurlijk even m’n neus op het stadhuis laten zien. Het is niet héél groot maar heeft een “queenwaardige” hal met alles erop en eraan, ja ook een bordesje. Hoewel incognito vind ik de , overigens keurige, broek toch niet geschikt en ik maak van mijn vest dan maar een sleepje om het geheel iets waardiger te maken terwijl ik de trappen bestijg. Wederom een gebouw waar ik hebberig van word, alleen dat trappenhuis en de gang al, wauw!

Maar ondertussen is het al laat in de middag en de magen knorren. We lopen uiteraard nog even langs het beeldschone kleine jachthaventje, helaas is er nérgens een restaurantje met zicht op de haven dat al open is, vanaf 6 uur pas maar dan wordt het ons te laat.
We benutten een paar onmogelijk smalle steegjes (de Vlielandse gloppen laten het dan nog breed hangen) om weer bij de markt te komen waar we horeca te over hadden gezien.
We willen niet te duur en vooral niet uitgebreid eten en kiezen voor een Italiaan. En wát een prima keuze was dat, aanradertje! Zeer vlotte en heel vriendelijke bediening. We bestellen ieder een spaghetti bolognese en iets te drinken en al snel wordt er een schaaltje met een zeer smakelijke salade, die we niet verwacht hadden, gebracht maar erbij bleek te horen.

Ook de spaghetti is heel smakelijk, vaak zijn dat soort maaltijden bremzout maar hier was het prima te doen voor mensen die gewend zijn om zonder toegevoegd zout te eten.
Zowel Inge als ik houden behoorlijk wat over (we zijn kleine eters en vergeten vaak een kleine portie te vragen) Of we de rest mee willen nemen?. Tja, we hebben eigenlijk geen zin om met eten te lopen sjouwen maar weggooien ?
De rekening blijft nog nét onder de € 30,– voor ons samen en dat was het méér dan waard.
In de trein eten we nog de meegebrachte yoghurt toetjes op en wordt bijna m’n spaghetti geplet als een “dame” zich “uit het niets” op de plaats naast me wil laten vallen…. nou ja, zeker een vuiltje in haar oog én een spraakgebrek waardoor ze niets kon vragen!
Ach, we hadden een geweldige dag, daar verandert zo’n minkukel niets meer aan hoor!

,

.

   

Advertentie