het móet maar

Sorry, sorry, sorry, we gaan nog naar niét naar Goes! Omdat ik even niet meer wist
“wat” ik “waar” gezien had verplaatste ik bijna eigenhandig de Abdij van Middelburg naar Goes.
Dat had me nogal een klusje geworden dus ik ben blij dat het niet hoeft, ik laat de Abdij waar hij hoort, in het midden van Middelburg.
Wel vaak over “de lange Jan” horen spreken (niet te verwarren met Jan Al) maar nooit enig idee wie of wat dat was..
Het blijkt één van de torens van de Abdij van Middelburg te zijn en potdorie wat is die Abdij een bezoekje méér dan waard.
Eh…. wat? nee we hebben de lange Jan niet beklommen maar die mogelijkheid is er wél.

Ja natuurlijk staat er een linkje voor wie het naadje van de kous wil weten want er is véél te vertellen over dit gebouw maar “mijn beleving” van het gebouw is natuurlijk véél interessanter…ahum!. Het is wel het meest verrassende oude gebouw dat ik ooit bezocht heb.
Je stapt oppervlakkig bezien gewoon een kerk in. Die lijkt niet eens heel groot maar blijkt uit meerdere ruimtes te bestaan. Met o.a. twee ruimtes die iedere weer twee van die grote kerkorgels hebben. Maar ook iets “gewonere” ruimtes die meer een congreszaal lijken dan een kerk.

In de grond de hobbels en bobbels van grafstenen die ik wel ken uit de Delftse kerken en zelfs een praalgraf als van Willem van Oranje zij het dan een flink maatje bescheidener.
Zó bescheiden dat zelfs ik het in z’n geheel op de foto kon krijgen, kijk dan wás je iemand wanneer je hier een plekje krijgt (ik ben natuurlijk vergeten wie er in ligt)
Maar door steeds weer andere deuren lopend wordt het minder kerk en meer abdij. De oude abdijgangen lopen om een sfeervol middenhof heen waar het een oase van rust is. Nou ja een relatieve rust want foto’s maken zonder mensen erop is een bijna onmogelijke opgaaf, maar toch, de hof maakt mensen stil.
Wat ik het meest bijzondere vond zijn de plafonds uit de kloostergangen. Wát een vakmanschap om al die duizenden steentjes in de boogjes van de plafonds te metselen.
Zouden we nog wel vakmensen hébben die dat kunnen, het beroep “bouwvakker” is zó ondergewaardeerd dat ervoor doorleren niet aantrekkelijk is.
Bovendien zijn nieuwe gebouwen nu meestal een combinatie van staal en glas waarvan de verwerking vást ook wel vaardigheden vereist, maar dat toch meestal grotendeels fabriekswerk is.
Al met al is deze Abdij best een logje waard, dan moet Goes gewoon even wachten!