haperend klokkenspel

O ja sorry, even niet in de gaten dat dit woord vaak andere associaties oproept dan de pure werkelijkheid (en gij geleufd dat ;-)) In ieder geval wás het hier aan de hand.

Deze beauty hangt hier al ruim 20 jaar aan de wand z’n plicht te doen, d.w.z. ene Rietepietz bij de tijd houden.
We kregen de klok bij ons 40 jarig huwelijk en zijn tik- en slagwerk verbreekt sinds die tijd de stilte in huis, tót een paar maanden geleden.
Ik trok de gewichten op, raakte de slinger waarna de klok het verder vertikte.
De zaak waar deze klok 22 jaar geleden nog in de verkoop hing geraadpleegd…”:.tja, dat zal een revisie moeten worden, gezien de leeftijd” was het advies. Edoch… r is een wachtlijst voor reparatie van 2 maanden.
Oke, ik besluit de klok dan toch thuis te houden tot ze aan de beurt is.
Uit nostalgische overwegingen geef ik iedere keer wanneer ik de klok passeer een tikje tegen de slinger waarna ik soms wel een halve minuut lang het vertrouwde getik hoor en zelfs een keer het slagwerk. Maar dan is het weer stil totdat……… het ineens een keer niét meer stil wordt en de klok blijkbaar z’n slinger weer heeft gevonden. De hele klokkenmaker gaat in het vergeetboek tótdat vorige week de telefoon ging….. mijn klok was aan de beurt!
Ik twijfel, net een grote loodgietersrekening betaalt en revisie van de klok gaat rond de 200 pegels kosten… en hij dóet het nu weer perfect.
Goede raad is helemaal niet duur, ik doe het niet.
Alsof de klok me wil straffen sta ik de andere dag met één van z’n gewichten in m’n hand.
Die moet je altijd een beetje ondersteunen bij het optrekken, dat is beter voor de raderen, maar dit keer heb ik blijkbaar teveel ondersteund en glipt het haakje van de ketting uit het oogje van het gewicht.
Ratelend schiet de ketting richting bodem van de klok totdat alleen het haakje nog buiten de klok steekt….

Met geen mógelijkheid krijg ik, balancerend op de eronder staande kruk, het haakje van de ketting weer in het oog van het gewicht. Er is domweg niet genoeg ruimte voor om het gewicht ver genoeg te laten kantelen….. en zonder gewicht doet de klok natuurlijk niets.
Klokkenmaker te bellen? Hij was nogal duidelijk dat ik weer achteraan aan moet sluiten wanneer ik alsnog tot reparatie moet besluiten.

Dan maar op zoek naar iets dat ik in de beperkte ruimte onder de klok wél om het haakje van de ketting kan wurmen, óók door het oog van ’t gewicht kan krijgen, en vooral ook sterk genoeg voor is. Dat blijk ik te hebben, het borsteltje waarmee ik de krochten van de koffiemachine schoon houd.
Na een tikje aan de slinger gaat de klok weer aan het werk en tergend langzaam zakt de ketting weer naar beneden. Nu maar wachten tot het haakje laag genoeg hangt om zónder halsbrekende toeren de boel weer in orde te maken, maar het klokje tikt weer thuis, zoals het hoort, en nergens anders tikt.