crowded house

Het gezinnetje woont in een heerlijk ruim huis, grote achtertuin, bescheiden voortuin . Kinderen een eigen kamer, een lichte werkkamer enz.. Op een dag belt de zuster van de man, volledig overstuur, haar man kan z’n handen niet thuishouden en ze zoekt onderdak voor haar en haar kind want zó kan het niet meer. In afwachting van woonruimte maakt het gezin de werk kamer vrij voor moeder en kind.

Later wordt een ander familielid door een brand tijdelijk dakloos, de kinderen van het gezin schuiven geruisloos bij elkaar in om een kamer vrij te maken voor de pechvogels. Het is wat dringen in de badkamer en daarom wordt de zolder verbouwd, maar nog vóór dat helemaal klaar is slaat het noodlot toe bij een ander familielid dat failliet gaat en op straat komt te staan. De aannemer is toch bezig en dus bouwt men de schuur flink uit ten koste van de groentetuin, zo heeft ook het failliete gezin al snel z’n plekje gevonden. Het kost allemaal veel geld maar natuurlijk, die mensen hebben ook niet om hun ellende gevraagd. Het is allemaal tijdelijk en woningen liggen nou eenmaal niet voor het opscheppen. Helaas is van doorstroming geen sprake.

Het eerste kind uit het gezin heeft ondertussen serieus een vriend. Met wat schuiven vind het tweede kind een plekje op zolder zodat de vriend bij z’n meisje in kan trekken want een huis voor hen zit er niet in, daarvoor is de woningmarkt te overspannen. Wanneer een collegaatje van de hoofdbewoner uit huis gezet wordt en een noodonderkomen zoekt rest er nog wel een plekje op de bank in de huiskamer maar het wordt nu toch echt wel lastig om te dealen met de sanitaire voorzieningen én de voedselvoorziening gezien ook de groentetuin opgeofferd is. Als er dan ook nog een neef met z’n gezin uit het Zuiden door overstromingen zijn huis kwijt raakt en onderdak zoekt wordt er de partytent in de voortuin opgezet. Men regelt nog wat dekens en koffie en kan alleen maar hópen dat er wat doorstroming komt bij de andere logees.

Als ze de andere morgen wakker worden staat er een flink aantal mensen voor het huis te demonstreren, mensonterend vind men het …. de vrouw van het gezin komt naar buiten en zegt; “ik ben blij met jullie mededogen. Inderdaad, het is niet fijn zoals het nu moet. We hebben onze goede bedoelingen niet altijd even goed overdacht en soms verkeerd ingeschat maar onze mogelijkheden zijn op dit moment uitgeput,
Ik begrijp dat jullie iets willen doen om deze mensen een beter onderdak te bieden en neem aan dat jullie dus graag je logeerkamers beschikbaar stellen om de problemen op te lossen
Dan hoeft er niemand meer in onze voortuin te slapen want inderdaad, noodopvang is voor niemand ideaal.
Wanneer de vrouw opkijkt is als bij toverslag iedere demonstrant verdwenen. zonder een adres achter te laten…….!