Wat mij betreft is het prima museumweer op deze tweede Pinksterdag en tja, dan ga je dus “het schip in” want je moet mee, tenzij je nu op esc. drukt natuurlijk.
Het Muzee is dan een prima plekje hoor, schepen genoeg, Scheveningen is nou eenmaal van oorsprong een vissersgemeenschap.
De collectie is ondergebracht in een voormalig schoolgebouw en dat is hier en daar nog goed te zien.
Ik twijfelde zelfs even of ik wel het juiste gebouw voor me had maar gelukkig stonden er wél vlaggen met de naam Muzee.
Er is die dag al vroeg een blik schoolkinderen open getrokken maar die klitten gelukkig nogal bij elkaar en zijn wel te ontlopen. Dat is een keuze want ergens is het ook wel leuk om hun reacties te horen, dit keer toch maar niet bewust opzoeken.
Schepen zijn er in alle soorten en maten, twee zalen vol met schaalmodellen van heel klein tot nog onder een meter. Een aantal van zo’n twee en een halve meter vonden een plaatsje in de gang, prachtig tot in ieder detail nagebouwd.
En uiteraard ook schepen terug te vinden op schilderstukken. Ik let natuurlijk weer niet goed op want er hangt een beauty die ik graag stiekem in m’n tas zou willen stoppen maar ja, dan heb ik natuurlijk weer een véél te klein tasje bij me. Best slordig dat ik niet de naam van de schilder bij de foto kan zetten. Typisch de kunst benadering van “Rietepietz “, het is prachtig en wie het geschilderd heeft zal me me worst wezen. ( Ik beloof beterschap, als ik er nog een keer komt zal ik de naam opzoeken)
In een andere gang is een straatje nagebouwd en wat huiskamers. Het verschil in de huiskamers met de huiskamer waarin ik in de vergelijkbare tijd opgroeide zit eigenlijk alleen in de kleding. Ook bij ons stond in die tijd in de huiskamer niet veel meer dan een vierkante tafel met stoelen, twee fauteuils en een potkachel voor de schoorsteen. O ja, en een spiegel boven de schoorsteen.
De Schevenings klederdracht van de vrouwen was herkenbaarder dan die van de mannen.
Eén keer in de week maakte er in de jaren 50 in onze Haagse wijk nog een visboer zijn rondje, mét zijn vrouw die soms de mooie zondagse dracht droeg maar meestal de eenvoudige dracht met het kleine kapje dat bij het werken gedragen werd. Ook hier toch weer even die duik in het verleden, ik weet het zéker, ik moet snel nog een keer terug, gewoon téveel niet goed genoeg bekeken.
van koninklijk tot knettergek 
Leuk dat je reageert, dankjewel!