best wel kunst

Oke, het was niet mijn bedoeling iémand op de kunstenaarsziel te trappen in mijn vorige logje. Maar ja, als ik dan een mega groot (naar mijn idee) “leeg” doek zie hangen dat een beetje verweerd lijkt te zijn door een lang verblijf in een vochtige schuur sla ik op tilt. Nogmaals mijn excuses, het is nou eenmaal véél makkelijker om iets te schrijven over dit soort absurde kunst dan over kunst die ik echt mooi vind. Wat kun je nog meer zeggen dan “práchtig” want verstand heb ik er niet van.
Ik hoef helemaal niet te weten wat de kunstenaar er mee bedoelt, welke zielenroerselen hem/haar er toe aanzette of wat hij/zij ervoor gebruikte. Echt dat boeit me voor geen meter, kunst moet me iets doen, en ik moet vooral niet het idee hebben “oh, dat kan ik ook. Kortom, als kunst uitgelegd moet worden heb ik altijd het gevoel dat het meer “een kunstje” is om ons geld uit de zak te kloppen.

Helaas kan ik niet heel veel laten zien, bijna alle werk van Alphonse Mucha is achter klas ingelijst en daar valt nauwelijks een foto van te maken.
Hier kan ik ademloos naar kijken, dan kan ik een interessant verhaal proberen op te hangen over eh… een mooi lijnenspel, prachtig kleurgebruik, de soepele houding van de dames maar ach, het is gewoon een lust voor het oog en dat is prima samengevat in “mooi”.
Of dat dan een duur stuk is, of niet, maakt me niets uit.
Heel toevallig kreeg ik van week een foto in handen uit 1984
Bijna 40 jaar oud, er zijn nog twee mensen in leven, waarvan ik er één ben maar daar gaat het even niet over.
Het is mijn toenmalige huiskamer waarvan de muur en de schoorsteen , geheel overeenkomstig het tijdsbeeld met steenstrips beplakt zijn (mens wat een karwei was dat voegen).
Links op de foto bij de rode pijl, is met wat goede wil nog te zien dat er een spiegel op de schoorsteen hangt met daarop een (soort) reproductie van het rechter schilderij op de foto hierboven. Gewoon bij de Blokker gekocht destijds en zonder te weten dat het eigenlijk een (misschien wat flauwe) afspiegeling was van een echt kunstwerk, ik vond het gewoon moo! .

Ja óók om de kleding ben ik liefhebber van de kunst en het modebeeld uit de (werkzame) tijd van deze schilder (1860 -1939) . Er staan ook wat kledingstukken op poppen, ik had in die tijd moeten leven geloof ik, maar dan natuurlijk wel in “de betere klasse”, en liefst zónder de strakke korsetten om die minimale taille te verkrijgen.
Prachtig borduurwerk en een en al zwierigheid, ik houd ervan…. snik, heb er helaas de taille niet voor.