Al doe ik zelf nooit mee aan Satur9’s photo challence (Anne) een aantal van mijn “linkjes”doen dat wél en zo zie ik toch altijd wel iets van de creatieve manier waarop de opdrachten ingevuld worden. Leuke opdrachten die vaak reuze creatief ingevuld worden. Deze week koos Anne als ópdracht creatief en dan denk ik na over “wat is creativiteit eigenlijk”.
Heel lang dacht ik dat alleen mensen die goed kunnen tekenen, schilderen of boetseren het stempel “creatief” op hun voorhoofd mogen zetten. Maar zelf kon ik dat stempel wel op m’n buik schrijven dacht ik altijd.
Gelukkig heb ik ondertussen, mede dankzij m’n medebloggers, die zienswijze behoorlijk bijgesteld. Ik ben zeker wel creatief maar in ándere dingen dan tekenen, schilderen en beeldhouwen.
Misschien ook een klein beetje in het schrijven, ik heb weinig nodig om ergens een verhaal uit te peuteren, maar dat maakt me nog geen literaire duizendpoot natuurlijk.
Nee mijn creativiteit zit in andere dingen om het maar eens over “de naam van m’n site” te hebben.
Dat Koninklijke weet je wel.
Jarenlang maakte ik met weinig gene en veel rommeltjes een persiflage op de troonrede van de toenmalige Koningin Beatrix. Geef me een stuk karton, een lapje tule of wat verpakkingsplastic en ik maak er een “Beatrixhoed” van.



Bij de witte (uit de verkleedkist) tule hoed droeg de majesteit “een robe” van een kunstig in elkaar gevouwen fleece woondeken die destijds ( 2010) zo in de mode waren.
De hoed werd na gebruik weer uit elkaar gehaald en de lap tule ging weer in de verkleedkist, de woondeken weer op de bank.
De zwarte hoed was van oorsprong een kartonnen cirkel van een haspel, heel handig een ronde uitsparing in het midden ter grote van mijn hoofd. Glimmend, dik zwart verpakkingsplastic vraagt echt alleen wat creativiteit, nou ja en veel nietjes en plakband om van het spul samen zo’n karrenwiel te maken die Trix ’s handelsmerk waren.
Bij nader inzien waren ook de teksten die ik de majesteit op liet lezen wel creatief, ze verwezen altijd naar iets dat speelde in de politiek. Zo wijst het piepkleine hoedje van de persiflage uit 2012 op het begrotingstekort in dat jaar waarbij Trix zich natuurlijk geen dure hoed mocht permitteren. Er was ook gedoe over de Europese vlag die men verplicht wilde stellen en de Nederlandse driekleur dus best tot kleding verwerkt kon worden uit bezuinigingsoogpunt. De cancan rokken (uit de verkleedkist), de gekleurde delen van crêpe papier, waren heel geschikt voor de grote wapperen mouwen die Beatrix altijd droeg. Erg flatterend was het niet, maar creatief zéker wel, dát durf ik ondertussen wel te zeggen. En dan héb ik het nog niet eens over de maffe kerstboodschappen, Ja ik ben creatief, maar ánders, en helaas erg slordig… tja creatieve geest hé, die werken (te) snel.
Leuk dat je reageert, dankjewel!