Engelse ziekte

In het vorige logje schreef ik;

“Binnen word ik (daar zit nog een verhaal aan) verwezen naar het eind van de grote lichte hal. ”

Dat verhaal ontkomen jullie natuurlijk niet aan! De vriendelijk ogende jonge dame die ik aan spreek bij een info punt beantwoord mijn vraag in het Engels.
Nou sta ik in de hal van openbaar Nederlands gebouw en dan verwacht ik eigenlijk in mijn “moerstaal” aangesproken te worden aan een informatie balie.
Maar goed ik heb me opgetut en misschien zie ik er wel erg buitenlands uit dus ik vraag haar of ze Nederlands spreekt. Het spijt haar, maar ze spreekt niet goed genoeg Nederlands zegt ze.

En dát schiet me in het verkeerde keelgat , ze probéért het zelfs niet eens, en ik zeg; ” You’d rather see me make a fool of myself trying to make myself clear in your language.” Ze kijkt een beetje beschaamd en zegt nogmaals sorry! Ik neem dan toch de moeite in mijn niet zo perfecte Engels uit te leggen dat ze een dergelijke taak gewoon niet mag accepteren als de verwachting is dat er in hoofdzaak Nederlands sprekende mensen geïnformeerd moeten worden. Of beter haar best moet doen om tóch Nederlands te spreken omdat ze daar veel van kan leren.

Misschien niet aardig van me maar ik wordt kriegel van het feit dat ik me altijd aan moet passen aan anderstalige. Heus ik begrijp wel dat mensen die hier tijdelijk verblijven voor vakantie de taal niet leren, die help ik naar beste kunnen. Maar mensen die hier langdurig verblijven mogen best de moeite nemen zich een beetje in het Nederlands uit te kunnen drukken. Daar wil ik ze best bij helpen door Nederlands met ze te spreken en waar nodig een woord aan te reiken dat even niet wil lukken.
Ik begrijp óók nog wel dat vooral Engels sprekende mensen die hier wonen vaak weinig de kans krijgen om onze lastige taal te leren, vrijwel iedereen die redelijk Engels spreek weet niet hoe snel hij/zij het gesprek in het Engels voort moeten zetten als blijkt dat iemand Engels sprekend is.

Ik zie het in Engeland ( of welk anderstalig land) nog niet gebeuren dat ik daar in het Nederlands aangesproken wordt als ik in een openbaar gebouw naar de infobalie stap. Dan zou ik al heel blij zijn wanneer men me kan verwijzen naar iemand die wél mijn taal spreekt. Zoals ik ook wel begrijp dat men voor een infobalie graag mensen heeft die meertalig zijn, dat is een groot pluspunt maar ik vind het toch wel een vereiste dat onze eigen taal altijd de voertaal moet zijn tót blijkt dat een andere taal nodig is..
Ja hoor, noem me gerust een xenofobe, voor mij bestaat het trendy; ” the mall of the Netherlands ” helemaal niet, dat blijft het winkelcentrum Leidschenhage, doe alsjeblieft gewoon, dat vind ik echt al gek genoeg.

Advertentie