juffertje in ’t groen

Wie? Ik natuurlijk, ben voor de gelegenheid even voor de Aucuba gaan zitten waar ik sinds gisteren een innige band mee heb. Gisteren zat ik er óók maar dan wat minder vrijwillig!
De aucuba is een flink uit de kluiten gewassen struik die in de hoek naast de schuur staat. Er is al heel vaak stevig aan gesnoeid want ik wil natuurlijk nog wel in de schuur kunnen.
Maar goed, ik stond dus voor de schuur en wilde wat oude boeidelen klein maken om ze makkelijker weg te kunnen doen. Ze waren hier en daar een beetje weggerot dus ik dacht geen zaag nodig te hebben.
Met een flinke trap hoorde ik al alles kraken en kon ik er een stuk zo afbreken, het overgebleven stuk was wat minder slecht en korter, en bood dermate veel tegenstand dat ik bij de volgende trap met een vaartje de Aucuba in gekatapulteerd werd.
Nergens pijn gedaan, de struik is een geweldig vangnet alleen……. ik kon niet overeind komen. Oke, ik ben tegenwoordig niet meer zó handig in overeind komen als ik plat op de grond zit maar het is nét of de struik me vast houdt.
Ik probeer achter me te kijken maar ook nek en schouders zijn niet zo soepel meer en ik kan niet ver genoeg omdraaien om te zien wat er aan de hand is. Met mijn hand achter me voelend ontdek ik wat er mis is.
Iets héél onwaarschijnlijks….. ik draag een groene jurk met dunne lusjes om het smalle ceintuurtje vast te houden……niet mij! Maar kijk nou…..hoe is het mógelijk……

Nee natúúrlijk zat ik op de foto niet meer in de jurk, ik ben geen slangenmens hoor en bovendien heb ik weer gezondigd tegen één van de 10 geboden voor bejaarden; “ga nóóit zonder telefoon de zolder op of de tuin in”!
Dit om zo nodig hulptroepen te kunnen alarmeren.
Voor het eerst sinds de dood van Henk zit ik in m’n uppie te lachen, wat zóu hij gelachen hebben als hij me zo zag zitten huppen om los te komen, en we hadden vást samen gierend van het lachen elkaar met rake one-liners bestookt.

Daar zit ik dan, vastgehouden door een ooit afgesnoeide tak op zo’n 60 cm hoogte die de ultieme wraak bedacht door me vast te zetten aan een lullig lusje.
Bij ieder ander zou het lusje breken, bij mij niet. Zelfs de jurk blijft heel.
Nu ik wéét wat er aan de hand is kan ik bewegend en achter m’n rug friemelend met kunst en vliegwerk het lusje over de tak heen trekken! Eind goed al goed.
Pas als ik sta zie ik dat het toch ook minder goed af had kunnen lopen, er is meer gesnoeid en óók veel lager bij de grond, kijk wat er rechts onderaan uit de grond omhoog komt…….!

79 reacties (+voeg die van jou toe?)

  1. Nicky
    jun 15, 2021 @ 21:27:18

    Je hebt me aan het lachen gemaakt! Dank je wel!
    Fijn dat jij (en je jurk) nog heel zijn.

    Beantwoorden

  2. Karel
    jun 15, 2021 @ 14:42:22

    ja Mel doet nu goed aan zich zelf denken

    ik lees ook meerdere geliefden in het gedicht , met aan het eind aan de sponde zitten van de stervende mem
    ik ben m’n hele leven al dwars , nu dus waarschijnlijk ook , en zal ook wel blijven 🙂

    Beantwoorden

  3. Nicole Orriëns
    jun 15, 2021 @ 08:53:59

    LOL. Gelukkig heb je dit avontuur overleefd en ben je er zonder kleerscheuren afgekomen. Die stok ziet er eng uit, als een slang. Wat mooi dat je in deze penibele situatie als het ware met Henk erom kon lachen : )

    Beantwoorden

  4. saturnein
    jun 15, 2021 @ 07:49:07

    Henk heeft vast een beetje mee gelachen 🙂
    Nu dacht ik dat je je jurk uitgetrokken had om daar weg te raken 😀
    Maar toch een geluk dat je net daar gevallen was. Brrrr.

    Beantwoorden

  5. Leidse Glibber
    jun 15, 2021 @ 01:59:00

    Ik neem aan en hoop dat je het me niet kwalijk neemt dat ik hier heel hard heb zitten lachen.
    NB: ik ben er even een weekje tussenuit dus weinig tot geen blogs, wel een en ander op facebook.

    Beantwoorden

  6. gewoonanneke
    jun 14, 2021 @ 21:35:29

    Ik zou me ook rot lachen om mezelf haha….. je snap toch soms niet hoe het kan dat precies zo’n lusje dan vast komt te zitten. Maar je hebt het gered dat is het belangrijkste en een mooi verhaal er aan over gehouden.

    Beantwoorden

  7. Thomas Pannenkoek
    jun 14, 2021 @ 18:37:22

    De volgende keer roep je gewoon, dan komen we je helpen uit die benarde positie.

    Beantwoorden

  8. Liesbethblogt
    jun 14, 2021 @ 17:49:49

    Met dat uitsteeksel had het vast een heeel andere blogpost geworden. Hoe krijg je het weer voor elkaar!

    Beantwoorden

  9. hermanstel65
    jun 14, 2021 @ 14:00:20

    Prachtig verhaal. Ik zag het zo voor me. Leuk om te lezen.

    Beantwoorden

  10. Rebbeltje
    jun 14, 2021 @ 13:29:29

    Wat een avontuur was toch even schrikken hoor Riet, al schrijf je er heel luchtig over had toch heel anders af kunnen lopen.
    Gelukkig geen schade en zelfs niet aan de jurk…misschien aan de haakjes ophangen en laten hangen als vogelverschrikker…
    Eind goed al goed je bent er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
    Groetjes

    Beantwoorden

  11. Regenboogvlinder
    jun 14, 2021 @ 10:47:49

    Wat een hilarisch verhaal…En je hebt inderdaad nog geluk gehad ook. Je had zo met je billen in die stekel terecht kunnen komen… pfff. Gelukkig goed afgelopen. Ik zit hier schuddebuikend met tranen in mijn ogen, dat snap je wel. Ik zie je echt zitten lachend en wel. En Henk… ja die heeft vast meegelachen!
    Was het in de achtertuin? Hadden de buren je wel gehoord of kunnen zien als je echt niet los had kunnen komen? Nou, een leuk begin van de maandag hoor! Je hebt je best weer gedaan!

    Beantwoorden

  12. meninggever
    jun 14, 2021 @ 09:09:11

    In films van Laurel en Hardy was dit een mooie vorm van slapstick. Als jezelf vast zit even minder. Telefoon heb je niet nodig, wel een goed en scherp tropisch mes om jezelf te redden in de jungle, ook al ligt dat groene paradijs dan in je eigen tuin. Lossnijden de boodschap. Gelukkig ben je wel losgekomen. Bewijs dat de soepelheid nog niet helemaal is verdwenen…

    Beantwoorden

  13. Happy Hulk
    jun 14, 2021 @ 08:48:56

    Een Rietepietz slapstick.

    Beantwoorden

  14. John
    jun 14, 2021 @ 07:20:19

    Oei, gelukkig lachend afgelopen 🙂 Maar voortaan je mobieltje maar wat vaker bij je dragen met zulke klusjes, Riet. Lijkt me een stuk veiliger mocht je een keer echt niet overeind komen.

    Beantwoorden

    • rietepietz
      jun 14, 2021 @ 08:00:22

      Meestal heb ik ‘m ook wel bij me, maar in de jurk zit geen zak en dan is het onhandig. Maar met dit weer is er altijd wel iemand in de omliggende tuinen die me zou kunnen horen als ik roep. Gelukkig was het niet nodig, hooguit om mee te lachen want samen lachen is véél leuker dan alleen.

      Beantwoorden

  15. RenéSmurf
    jun 13, 2021 @ 22:32:19

    Dit is echt weer zoiets, als het moet dan lukt het nooit. En als het je overkomt lijkt het onmogelijke mogelijk. Mobieltje altijd bij je houden lijkt me inderdaad wel zo slim.

    Beantwoorden

    • rietepietz
      jun 14, 2021 @ 07:53:44

      Meestal dénk ik ook wel aan de mobiel in de buurt houden, vooral op de zolder en de tuin want mocht ik dáár vallen en iets breken moet ik daar waarschijnlijk wel de nacht doorbrengen eer iemand me mist.
      Maar met dit mooie weer hád ik in de tuin nog naar buren kunnen roepen, met alle open deuren hoort dan wel iemand me.

      Beantwoorden

  16. Neeltje
    jun 13, 2021 @ 21:20:58

    Aan de haak

    Ons Rietje die ging eens aan ’t snoeien
    Om de wildernis in haar tuin wat uit te roeien
    Dat gaf toch wat ruis
    Ze viel per abuis
    En het groen ging zich er ook mee bemoeien

    Het wist haar geniepig te strikken
    Door een lusje van haar jurk in te pikken
    En naar het verluid
    Hing ze daar als een buit
    Probeerde zich al wiebelend los te wrikken

    En zo zat ons Riet in struiken gevangen
    Ze bleef daar een heel poosje losjes wat hangen
    Ik zal je vertellen
    Ze kon niet eens bellen
    Dat is vooralsnog toch het wrange

    Maar Rietje die laat zich niet kennen
    Het hangen ging zelfs even wennen
    En terwijl niemand het zag
    Schoot zij in de lach
    Het leek wel een komische filmscene

    En Henk zag grinnikend met groot genoegen
    Zijn lieflijke Rietje zo erbarmelijk zwoegen
    Want zijn vrouw in de strik
    Bezorgt hem wel de hik
    Al kwam ze zelfstandig los zonder hulpploegen

    En zo kunnen we nu vast gaan stellen
    Dat ze die jurk vast nooit hoeft te verstellen
    Want met het grootste gemak
    Hing het Riet aan een tak
    Oersterk dus, dat kan ik je zo wel vertellen

    Maar eind goed, al goed, want Riet is weer los
    Kwam heelhuids tevoorschijn uit het groene takkenbos
    Ze deelde haar verhaal
    Met ons allemaal
    En is dit nu zoiets als een heldenepos

    Neeltje

    Beantwoorden

  17. Jeanne van Sjannesblog
    jun 13, 2021 @ 21:09:46

    Je kunt het niet bedenken, maar ik moest ook wel lachen! je schrijft het zo filmisch op!

    Beantwoorden

    • rietepietz
      jun 13, 2021 @ 21:50:24

      Nee inderdaad, ik was ook even helemaal perplex! Maar toen ik doorhad wat er aan de hand was moest ik ook lachen. Vertelde het vanavond aan mijn dochter en toen konden we even lekker samen lachen, dat is toch leuker.

      Beantwoorden

  18. Sjoerd
    jun 13, 2021 @ 20:40:01

    Haha, lachen is achteraf de beste remedie. Maar ik kan me voorstellen dat je op dat moment iets minder gelukkig was.

    Beantwoorden

  19. omabaard
    jun 13, 2021 @ 20:37:48

    Als je dit zou moeten mikken, zou het je nooit lukken😉.
    Toch nog even zeggen dat je er hier op de foto, vast gepind of niet meer, heel goed uit ziet!

    Beantwoorden

  20. liesonderweg
    jun 13, 2021 @ 19:56:48

    ’t is niet te geloven, maar ‘k geloof je uiteraard wel! Dat dit jou moet overkomen. Gelukkig kwam je er heelhuids, en met de glimlach vanaf!
    Lie(f)s.

    Beantwoorden

  21. Karel
    jun 13, 2021 @ 19:56:39

    oei dat had zeker anders kunnen aflopen
    maar zo jij het beschrijft zijn wij allemaal blij dat het gebeurde en goed afliep 🙂

    Beantwoorden

  22. willyfotoblog
    jun 13, 2021 @ 19:37:58

    je had je kracht overschat Riet

    en dan krijg je dit
    groeten

    Beantwoorden

  23. Matroos Beek
    jun 13, 2021 @ 19:37:16

    Dat had slechter kunnen aflopen. Desondanks genoten van je avontuurlijk verhaal!

    Beantwoorden

  24. Harry
    jun 13, 2021 @ 19:30:03

    Leedvermaak? Ik zie het helemaal voor me, dus dubbel van het lachen.

    Beantwoorden

  25. staartje
    jun 13, 2021 @ 19:14:47

    Ohwohoho🤣🤣🤣🤣🤣Natuurlijk overkomt zoiets jou. Mooi beeldend geschreven. Ik zie het voor me. Geweldig! Een wonder dat jij en de rest nog heel zijn. Geluk gehad, maar heerlijk lachen is gezond. Die 📱 meenemen is ook een goed idee. Zou ik ook moeten doen. 🙃

    Ik had zoiets donderdag. Ik was met mijn rugzak 🎒 op op een bankje op het station gaan zitten. Toen ik opstond, was de rugzak opeens heel zwaar. Ik kwam niet meer overeend. Een koordje van de rugzak had zich in de leuning van de bank gewurmd en het zat muurvast. Het duurde even voor ik los was.

    Jaren geleden op huttentocht in de bergen kwam ik niet meer vooruit. Na een dag wandelen was ik ook wel moe. 🥱 Het bleek dat er echter een steen van een paar kilo op het draagstel van mijn rugzak 🎒 lag ( ook tijdens het rusten gebeurd. Blijkbaar opgeschept.)

    Beantwoorden

    • rietepietz
      jun 13, 2021 @ 19:25:01

      En ik dácht toch echt dat ik overal op gelet had en veilig bezig was. 😉
      Maar soms heb je gewoon niet genoeg fantasie, net als jij met het koordje van de rugtas, geweldig! Op dergelijke dingen heb ik ook patent, maar ongemerkt een hele steen meesjouwen is écht heftig. Aan zoiets dénk je toch niet. Was wel een goede oefening voor je. 😉

      Beantwoorden

  26. MelodyK
    jun 13, 2021 @ 19:02:53

    Wie niet luisteren wil moet maar voelen
    De duivel van zijn staart glijden
    Niet voor één gat te binnen

    ……

    Het Juffertje in het groen had dus even niets te doen behalve dan met der neus in de boter vallen 😍

    Beantwoorden

    • rietepietz
      jun 13, 2021 @ 19:10:15

      Ja ik beken schuld, Had natuurlijk even jong spul moeten charteren. Maar ik had het ineens in de kop het moest nú weg.
      Gelukkig kon ik zelf los komen, anders had ik moeten roepen tot er een buur me zou horen. 😉

      Beantwoorden

  27. schrijfselsvanmij
    jun 13, 2021 @ 18:46:55

    Oei oei juffertje! Gelukkig is het goed afgelopen!

    Beantwoorden

  28. Suskeblogt
    jun 13, 2021 @ 18:45:04

    Ik probeer me voor te stellen hoe je door de lucht gekatapulteerd werd en bleef hangen aan die tak. Echt een scène uit zo’n sitcom van jaren terug. Inderdaad spijtig dat je uw telefoon niet bij je had. Dan kon je het filmen.
    Eind goed al goed.

    Beantwoorden

Geef een reactie op Nicole Orriëns Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.