Nou niets wereldschokkends hoor, de waterkoker begon aan het handvat een beetje “te rafelen”. Dat levert een gemeen scherp puntje op dat ik steeds vergeet omdat het nét uit zicht zit en ik er dús steeds m’n hand aan open haal .
Toen in de supermarkt een heel betaalbare waterkoker bijna tegen me opsprong kon dat alleen maar voorbestemming zijn.
En kijk nou toch hoe leuk de kennismaking uitpakte.
Z’n voorganger mocht in de doos waarna hij in de schuur mag wachten tot er weer eens iemand in de verhuizing zit en een nog werkend oudje goed kan gebruiken.
Lag er gistermorgen een brief op de mat van de gemeente Rijswijk waarin….
Dat is over één week……. schreven ze niet op 8 januari ( precies 3 weken geleden…)
Zes weken méér dan normaal schatte ik in als minimaal een week of 10 , zo rond eind maart op z.n vroegst. En nu heeft men blijkbaar ineens haast…. geen idee of dat een goed of een slecht teken is.
Ik mág een afspraak maken om “de stukken” in te kijken, dat moet dan allemaal “ff”in één week geregeld zijn, ik mag nog nieuwe stukken aanleveren, óók “ff”binnen die week.
Verder mág ik een getuige meenemen, of ondersteuning ( logisch zelf doen ze niet aan ondersteuning) kortom…… , men geeft me bar weinig tijd om e.e.a. te regelen.
Ga ik ook maar niet doen, ik ga alléén, en behalve m’n brieven verder onvoorbereid.
Uiteindelijk waren m’n brieven duidelijk genoeg maar ik wil dat men “een beeld” krijgt bij “de mens achter de brief”, ze voor de voeten gooien dat ze zich schuldig maken aan onbehoorlijk bestuur en nog veel meer.
Of ik er allemaal de gelegenheid voor ga krijgen moet nog blijken, maar probéren ga ik het zeker. Het zal stil zijn op straat op 4 februari rond 2 uur want want natuurlijk zit iédereen die hier leest dan met samengeknepen billen en de vingers gekruist in stille afzondering een kaarsje te branden, Ja toch?
P.S. O ja, Er komt een nieuw naam bij, ik moet me melden bij een mevr. Koers, ben benieuwd of dat betekent dat men een andere koers gaat varen!
Heerlijk, ik ben vandaag geslaagd met lof! Nee, examen hoefde ik niet te doen maar tóch kwam de lof me toe, ik heb er gewoon voor betaald. Néé joh, ik hoefde niemand om te kopen, ik was bij “de groenteboer” in Delft.
Niet écht naast de deur maar helaas is er sinds de laatste groenteboer in het oude centrum van Rijswijk zijn deuren sloot nérgens meer fatsoenlijk lof te koop. Ja daar zeurde ik al eerder over, hier, en vorige week nog tegen de groenteman op de markt.
Dat er tegenwoordig alleen maar zwaar uit de krachten gegroeide stronken lof in zijn kraam liggen, en dat ik op zoek ben naar de prachtige kleine stronkjes Brussels lof waar ik in het verleden altijd zo van smulde.
Hij vertelde me dat lof tegenwoordig op water gekweekt wordt en dat ook de kleinere stukjes lof op water gekweekt zijn, er is niet anders meer. … hij zal wel gelijk hebben want inderdaad, die uit hun krachten gegroeide stronken smaken voor geen meter naar lof, wél naar water.
Gelukkig schoot me ineens weer te binnen dat ik vorig jaar in Delft per ongeluk een ouderwetse groentewinkel passeerde, een blik naar binnen wierp dat blik heb ik natuurlijk opgeraapt en meegenomen en verrukkelijke kleine stukjes lof kon scoren. Ik gooide er een trammetje tegenaan in de hoop dat die groentewinkel in dat typisch Delftse smalle straatje er nog is,…… zie ik daar in de verte niet de groene kap?
Inderdaad, de winkel is er nog en nog mooier… ik kan er kiezen voor lof dat op water gekweekt is maar ze hebben zowel grote als kleine stronkjes “van de koude grond”!
Er staat een kartonnen kistje vol met prachtig kort lof, nog best redelijk betaalbaar want ik heb maar voor 1 persoon nodig, Henk houdt niet van lof. Tóch neem ik wat meer omdat Inge óók alle lof verdient. En dan niet die waterige afgeleide van lof die in de supermarkt te koop is. De klant laten kiezen schijnt daar helaas niet te kunnen.
Een lief nichtje stuurde me “de kletspot van destijds”!
Een pot vol kaartjes met allemaal vragen waar je als senioren lees oudjes mee over vroeger kunt praten.
Het is een beetje vergelijkbaar met de vragen op de Pickwick theezakjes,. De vragen gaan misschien iets meer over het verleden, je bent senior of niet hé!
Dat “mijn senior” het niet zo snapt is niet onoverkomelijk, ik kan jullie er altijd nog mee lastig vallen en pak er maar meteen het eerste kaartje uit.Het kaartje ligt op de tweede van Haasten puzzel die ik aan het “leggen” ben en zodra ik de foto zie valt me een woord in waar ik niets aan heb als antwoord op de gestelde vraag”# me too” een kreet die men vroeger zéker niet kende, die Jan van Haasteren toch!
Tja, als ik hélemaal terug ga naar mijn kindertijd valt me toch wel op dat de toenmalige “scheldwoorden en/of beledigingen wel wat milder/beschaafder waren dan je tegenwoordig (volgens zeggen) op bijv. facebook kan tegenkomen.
Je zat vroeger volgens jou ouders wel eens te zemelen als je maar door bleef zaniken. Een schavuit kon je wel eens beduvelen maar dan zei je gewoon “ben je belatafeld“. Onder het zwetsen kon je best een beetje zitten ginnegappen. Je had brutale vlegels en branieschoppers met als tegenhangers lulletjes rozenwater.
Aan de andere kant was men vroeger wel fel tegen hokken. ongetrouwd samen wonen, o gruwel, daar kwamen maar bastaard kinderen van, of ze trouwden alsnog snel bij een zwangerschap maar dat was dan een moetje. Maar eigenlijk hoef je alleen maar een oud Polygoon journaal te beluisteren om te weten hoeveel er in ons taalgebruik veranderd is, al was het alléén al in de verstaanbaarheid.
Een béétje chaoot ben ik wel, al is de chaos toch wel een beetje georganiseerd.
Alle papieren die bewaard moeten worden kómen uiteindelijk wel in de juiste ordner maar vóór het zover is liggen ze vaak door elkaar op een verzamelplekje boven naast de computer. Zo af en toe krijg ik dan een “aanval” en komen ze in de juiste map.
Er is natuurlijk al een aparte map “traplift ellende” en onder het uitzoeken viel me iets op in de namen…..ze liepen een beetje in elkaar over, ik had in eerste instantie van doen gehad……
met een mevr. Schellekes, die de schellen blijkbaar niet van de ogen willen vallen
Daarna met een mevr. Schellevis, aan haar verhaal zat toch wel luchtje
De laatste was een mevr. Vis, moest ik natuurlijk metéén aan (geen) “boter bij de vis” denken, maar ze kijken wel uit, er werkt vast helemaal géén mevr. Boter!
En dan bedoel ik weetjes over thee want daar blijk ik toch nog niet álles over te weten,
Nou ja, over waar en hoe het verbouwd en verwerkt wordt weet ik hoegenaamd niets maar hé, daar hebben we wikipedia voor toch? Wie echt álles over thee wil weten kan het daar vinden!
Ik ben niet zo’n theetante dus “laat maar zitten”. Thee is “not my cup of tea” zal ‘k maar zeggen . al wil dat dan weer niet zeggen dat ik niet “boven m’n theewater zou kunnen zijn.Lekker hoor zo’n longdrink met een flinke scheut gin erin!
Belangrijke thee weetjes kreeg ik wel uit de reclame op TV , ik herinner me een reclame filmpje waarin een wat oudere man me van over zijn halve brilletje vertrouwelijk aan keer en zei;”wij van van Nelle breken onze buitjes twee keer”! ( jammer, niet meer te vinden op het web.)
Kijk dán weet je iets en laat je voortaan theebuiltjes die maar één keer gebroken zijn aan je voorbij gaan.
De reclame stamt nog uit de tijd dat “de builtjes” toegevoegd werden aan het assortiment, die maakten het geknoei met een theezeefje bij losse thee overbodig en de theepot bleef meestal in de kast.
Nadat er óók nog thee met allerlei smaakjes kwam leek het bestaan van de theepot voor mij een verloren zaak, ieder kiest z’n eigen zakje immers uit de meest prachtige dozen.
En dán vraagt Ruud me of ik bij het boodschappen wil doen of ik wil kijken of er in mijn supermarkt doosje theezakjes voor in de theepot zijn want bij de zijne waren ze op….?
Theezakjes voor in de theepot?????? Geduldig legt Ruud uit dat die bestaan en dat er dan in plaats van een theekopje een theepot op het pakje getekend is…. verpakkingen met 20 of 50 zakjes. Moeders in wonderland….begrijpt inééns waarom de thee die Henk bij het ontbijt drinkt een tijd geleden bijna zwart was…. Kom eens om dat soort belangrijke informatie bij wikipedia! Dát moet je zelf allemaal maar weten!
Een studie maken van wat er allemaal op de verpakking staat, op zoek naar theekopjes en theepotten alsof je bij het boodschappen doen al niet genoeg aan je hoofd hebt. Wie weet wat ik nog meer niet weet, waarom zitten bijvoorbeeld in de éne verpakking de theebuitjes wel in een papieren verpakking en in de andere niet. En die vinkjes achter ” intense” 3 gele en 1 grijze , betekent dat er ook nog verschillende sterktes zijn?
Zucht…. het boodschappen doen zal nooit meer hetzelfde zijn!
Ja zeker, alwéér een dag met een Sinterklaas cadeau want er waren ook kaartjes voor de schouwburg weet je nog? We waren 3 jaar geleden tjonge alweer 3 jaar? mijn logje liegt niet, nog in de avond , en zonder rolstoel, bij een optreden van de Dutch Swing College Band. Dat is de band waar Henk al een LP van had toen ik hem leerde kennen, (LP uit 1956) en dus een liefde van hem die zelfs nog ouder is dan zijn liefde voor mij.
En laat die band nou juist deze zondag een matinee voorstelling in de Rijswijkse Schouwburg te hebben, Gewéldig want een avondvoorstelling gaat niet meer lukken.
Inge wist dus al snel welk advies ze kon geven en regelde ook dat er een rolstoelplaats bij was. Dat die er uiteindelijk niet wás werd gelukkig snel opgelost dus kwam het toch nog goed.
Het zag er van vorige week alleen niét naar uit dat Henk het zou “trekken”, maar ook dat kwam goed. Met wat extra opletten bij zijn dagindeling vandaag was hij mooi op tijd “mens genoeg”.
Omdat vader en zoon altijd reuze met “muziek van vroeger” bezig zijn vroeg ik Ruud om in mijn plaats mee te gaan, heel stiekem vond ik het ook wel heerlijk een paar uur zonder “zorg” te zijn het is toch een heel gesleep alles bij elkaar. En uiteindelijk mocht ik ook samen met Inge naar m’n verwenmiddag.
Er was een pauze, zo nodig hádden ze dan naar huis kunnen gaan, maar de heren hebben genoten en gingen na de pauze weer de zaal in. Héél moe maar ook helemaal happy waren ze rond 6 uur thuis. Henk met een drijfnat overhemd van de inspanning, snel in bad dan maar. Beter van iets leuks dan van vervelende dingen wat óók wel gebeurt.
Het eten kan wel even wachten zodat hij eerst weer even op de bank uit kan rusten…. maar hij wil ook vertellen en probeert de slaap de baas te blijven…… die strijd verliest hij……..,
Ik zet de CD op die Ruud in de pauze voor hem kocht , in zijn slaap ontspant zijn gezicht en zijn hand beweegt………..
Oeps, vergeten op knopje publiceren te drukken gisteravond
Wat een uitnodigend zonnetje vandaag, gelukkig is Henk weer zover opgeknapt dat hij wel weer mee naar buiten wil. De laatste 2 dagen nog niet zo van harte maar vandaag konden we weer echt even de deur uit.
Zie je toch net even meer dan boven een legpuzzel, o.a. dat fietsend Nederland zich soms op vreemdsoortige fietsen voortbeweegt, met kratjes vóór-of achterop, met halve bakkerskarren en met kinderzit-tandems enz enz.
Ach iedereen kent ze wel, daar hoef ik geen foto van te maken. Maar bij de fietsenmaker op de hoek zie ik deze fiets……
Een langgerekte fiets met een vreemde, ronde metalen koker ergens tussen het frame en de hééél lange bagagedrager….!
Lijkt me geen bloemenvaas want er zit een gaatje in de bodem.
En de bloemtjes die vaak om het stuur of het mandje zitten zijn neppers dus is een vaas op de fiets ook niet nodig. Een beetje vreemde houder voor een accu misschien?
Vanmorgen zag ik de fietsenmaker de fietsen buiten zetten en dan vráág ik natuurlijk even wat het is. Wat denk je…..?
Een paraplubak, voor op de fiéts……!!!!!
Alsof je in Nederland op de fiets een paraplu kunt vasthouden onder het rijden.
Nou ja misschien nog handig om een paraplu bij je hebben “als wapen” als je griezels tegenkomt zoals Anneke van de week overkwam, Dan steek je die paraplu ff tussen de spaken van de griezel.
O ja, ik zag óók nog een fiets met een identiteitscrisis….
…………”ik bén geen fiets, ik ben een crossmotor ”
En de fiets van iemand die op z’n geld zit pik ik er natuurlijk zó tussenuit!
Al zijn het er duizend, je legt ze stukje voor stuk neer en dan blijkt Sinterklaas toch nog stiekem in het land te zijn. Heerlijk om te doen als Henk een paar heel slechte dagen heeft en er weinig te beleven valt, althans , weinig leuke dingen. Hij komt zelfs drie dagen niet buiten, dat is nog niet eerder gebeurd.
De van Haasteren puzzels zijn heerlijk ongecompliceerd en reuze kleurrijk. Gewoon verslavend dat gepuzzel en de echte legpuzzelaar ontwikkelt vreemde trekjes las ik laatst op het log van een beginnende puzzelaarster
Zo schijnt “de echte puzzelaar” die een stukje gevonden heeft daar met de wijsvinger drie maal op te tikken…..en verhip…. nu ik er op let klopt dat als een zwerende vinger, eh…. bij wijze spreken dan hé, want die zwerende vinger klopt zélf, daar hoeft de puzzelaar niets meer voor te doen.
Het werkt alléén als je met meerdere aan het puzzelen bent. Zodra één puzzelaar een stukje neerlegt zal hij /zij dit vol trots showen met die drie tikjes. Ik betrapte Ruud erop die een puzzel ook nooit kan weerstaan, en ik betrapte Inge erop, ook zij moet altijd even een paar stukjes leggen. Tja, dan gaat het snel.
Morgen komt Ruud nog even kijken of hij er nog een gat in ziet, dat gaat wel lukken, ik heb een gat bewaard.
Gisteren vroeg Inge me of ik helderziende ben, Eh… wie, ik? Helderziende. Nou ja als ik eerlijk ben kan ik daar best op zeggen ” in zekere mate” ! Er zijn nogal wat zaken waarin in feilloos kan voorspellen dat onze hotemetoten de plank goed mis slaan.
Maar dat bedoelde Inge niet, zij wilde weten hoe ik om 8 januari kon weten dat ik op 10 januari een brief van de gemeente zou ontvangen.
Wat blijkt, het logje “gelijke monniken” kreeg als publicatiedatum 8 januari mee, net als het log “1000x dank” ervóór dat inderdaad wél op de 8ste gepubliceerd werd. “Gelijke monniken” publiceerde ik echt pas op 10 januari …… het lijkt hier te spoken want ook mijn toetsenbord is weer zómaar in een verkeerde taal geschoten. Reuze lastig wanneer er één teken in je ww zit dat dan anders is dan normaal.
Voor die verkeerde datum heb ik toch een waarschijnlijke verklaring gevonden, De brief van mezelf voor de gemeente had ik aanvankelijk in concept opgeslagen en de publicatie ingepland voor de 8ste. Bij nader inzien vond ik dat ik beter kon wachten tot ik een reactie binnen had, ik maakte dat inplannen dus ongedaan en schreef de 10de de rest van het logje erbij….. Best nóg vreemd dat die verkeerde datum erbij staat. Geen idee wat er fout ging is gegaan maar ja, voor een half-digibeet heeft het internet nog vaak duistere zaken.
Maar Inge heeft dus héél goed opgelet, slimme meid! Misschien is ze wel gewoon een beetje erfelijk belast, ik schreef zelf al eens een brief naar een schrijfster die een dergelijke fout in één van haar boeken over het hoofd had gezien en daar schreef ik natuurlijk ook een logje over.
Leuk dat je reageert, dankjewel!