2020

Wat internet betreft een beetje lastige start van het nieuwe jaar, er gebeuren vreemde dingen met de WIFI waarop mijn thuisnetwerk draait, na een windows opdate is de de wifi blijkbaar ineens niet veilig genoeg en ik weet nog ff niet hoe ik dat op moet lossen.
Het hangt dus een beetje van mijn geduld af hoe ver ik kom met mijn rondje maken want de verbinding  wordt er steeds uitgegooid.

 

 

Advertentie

Vuurwerk

Nog even oud en nieuw wegwerken  en dan kunnen we weer over tot de orde van de dag. Ook wel weer lekker.
ja een beetje vuurwerk hoort er wel bij, met de nadruk op “een beetje”.
Gewoon een paar stukken mooi siervuurwerk even na 12 uur afgestoken . Er komt volgend jaar een verbod op het zware vuurwerk, op zich prima, maar ik vrees dat de handhaving daarvan wel weer een verloren zaak zal zijn. Net als inbraken oplossen, er zijn gemeentes waar het oplossingspercentage precies 0% is.
Nee zélf koop ik natuurlijk geen vuurwerk. maar het is altijd wel mooi om na 12 uur zo boven de daken al die mooie  gekleurde sterren te zien. Wel zo veilig als je zelf niet hoeft af te steken  toch?

er omheen vieren

Ja ook het kerstwens filmpje maken gebeurde om Henk heen, dat liep wel eens mis natuurlijk zoals in het vorige logje al zichtbaar was. Jammer dat hém het plezier ontging, hij zat onverstoorbaar te snoepen van de mini marsjes (had ik al gezegd dat hij altijd honger heeft) terwijl ik met Inge samen probeerde van wat karton en groen plakplastic een kerstboom te maken.

Na de opnames van die dag vond ik mijn hooft niet genoeg op de onderste bal van een piek lijken en de tekst had ik graag wat meer houvast voor op de laptop die toch buiten beeld bleef. Ook  opname dag 2 met Ruud draaide Henk overal omheen , dat hij de tekst wilde bij wijzen op het scherm  was prima, dan kon hij niet door het beeld lopen was het idee, maar zijn vinger zakt af naar het toetsen bord en dan zie ik ineens…………………
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Het is heel jammer dat ik geen bloopers meer aan elkaar kan plakken in you tube want zo kan ik nog wel even doorgaan, alleen al aan haperingen of versprekingen van mij,  maar ja, 8 filmpjes neerzetten is ook weer zowat.

Het werden rustige kerstdagen om Henk heen. Hij is  er wel, maar maakt niet de indruk dat hij iets meekrijgt van de kerst, ondanks de kerstversiering.
De eerste kerstdag was hij óp na de douche, aankleden en ontbijten en viel op de bank in slaap tot half 11. Daarna toch maar even een kleine wandeling maar het weer was niet heel geweldig dus snel weer terug. Het eten smaakt hem nog steeds prima en de lunch ging er dan ook goed in. We luisteren en kijken wat muziek en dan is hij weer moe en slaapt tot half 5 op de bank.

Het kerstdiner wordt door Inge en haar lief als ze hierheen komen afgehaald bij de chinees, zo lief. Geen echt kerstdiner natuurlijk maar wel heel makkelijk en Henk zijn lievelingskostje.
Gourmetten is geen optie meer, dat is téveel opletten  of hij geen rauw vlees in zijn mond steekt, of met zijn handen aan de hete plaat komt want hoe traag hij ook kan zijn, soms is hij daar heel snel in. Chinees gaat prima als we helpen met opscheppen want hij hoeft gelukkig (nog) niet gevoerd te worden, al gebruikt hij vork, lepel en mes  allemaal door elkaar en meestal niet zoals het hoort, mwah, dat boeit niemand, we zitten niet in het Ritz toch?

kerstboodschap 2019

Oke…. de tekst komt er niet altijd helemaal uit zoals ik het bedacht had….. maar die kun je onder de video nog nalezen……..

 

Lieve lieve loggertjes
Voor veel van mijn lezers was het een jaar van  pieken en dalen, desondanks werkte  iedereen samen om Henk en mij op 5 december een hartverwarmende mega grote piek te
kunnen  bezorgen.
Die piek gloeit nog na, en past perfect in mijn kerstwens, Kerstmis is immers hét feest van warme saamhorigheid.
Mede namens Henk wens ik iedereen sfeervolle en gezellige kerstdagen
die als een glanzende piek in de herinnering opgeslagen zullen  worden.

fijne dagen allemaal.

……. En voor wie weinig omhanden heeft toch maar meteen  een filmpje waar iets fout ging, al wil ik het geen blooper noemen want uiteraard   stond het er weer niét in één keer op.
Ik had zelfs twéé “camera mensen”.  strikte de éne dag dochter Inge  en de andere dag zoon Ruud. Als je tijd genoeg hebt zie je altijd wel iéts dat je anders wilt doen.

De cameraman die me tot een paar jaar geleden zo  trouw terzijde stond  loopt er wat verloren tussendoor te schuifelen en vraagt zich af wie of wat  dat vreemde groene geval toch is,  Inge ziet het in het  schermpje gebeuren  waardoor haar vinger weigert  het stopknopje in te drukken ……..

tja.. die kerstgroet

Sinterklaas bracht me   een kerstgroet vanuit Spanje, je weet wel, de bloemen bon die op 5 december uit de zak van Sinterklaas kwam. En de bon was méér dan ruim voldoende voor een kerststuk dus ik mag er nog een paar keer bloemen mee kopen. Dank U Sinterklaasje.

De al binnengekomen kerstkaarten hangen ook, heel gezellig.  Er is wel duidelijk een tendens naar minder kerstkaarten per post. Logisch, er zijn ondertussen ook genoeg andere manieren om familie en vrienden fijne kerstdagen en een voorspoedig nieuwjaar te wensen.
Je kunt bellen, maar dat is ook al een beetje achterhaald, een @mail sturen of een appje met een leuk plaatje met je mobiel sturen.

Eén trend begrijp ik niet zo goed. Ik ontving per app een lampion (zonder kerstwens) van een donatie aan het KWF die iemand stuurde b.w.v. kerstwens. Dié logica ontgaat me, je stuurt wél of geen kerstwens en als je dat niét doet kun je  daar tal van goede en ook wel verkeerde redenen voor hebben.
Maar blijkbaar voelen mensen die géén kaarten sturen zich daar wat ongemakkelijk bij, hebben het gevoel dat ze dat moeten compenseren door een donatie te doen aan een goed doel. Maar wie of wát compenseer je dan, of is het vorm van je geweten sussen omdat het toch niet goed voelt niets te versturen.

Ik hóef helemaal niet te weten of en zo ja waaraan men doneert Bovendien heb ik niet zoveel  op met die grote liefdadigheid fondsen, ze hebben alleen al veel geld nodig om zichzélf in stand te houden, dure gebouwen, BNners in de watten leggen en dat soort dingen. Veel geld blijft op de plank liggen omdat er, volgens zeggen,  vaak geen geschikte onderzoeken zijn. Onnodig te zeggen dat ik gewoon kaarten blijf sturen aan familie en vrienden.

In de logwereld ligt het weer net even anders. In verreweg de meeste gevallen heb je helemaal geen achternaam en adres van je lezers en worden de wensen in een logje en de reacties geuit . Daar maakt de éen wat meer werk van dan de ander en ook dat is allemaal prima. Bij mij staat de kerstwens er altijd pas op kerstavond op, voor “nieuwelingen” kan dat een cultuurshock zijn en wordt al ruim 10 jaar in een filmpje gedaan.

Daar probeer ik altijd een kerstgerelateerd persoon of “ding” voor op te trommelen. Blijft naarmate de jaren verstrijken altijd maar de vraag op er nog iets of iemand te vinden is dat/die nog niet op kwam draven. Kerstman, kerstboom, kerststuk (niet te verwarren met  ‘een lekker ding”) kerstster, kerstengel ,sneeuwpop….je kunt het zo gek niet verzinnen nou ja jij niet maar ik wel, of het is terug te vinden in het archief. Zucht….. ik moet m’n hersenen aan het werk zetten, nog drie dagen om iets te bedenken én uit te voeren….

in de put

Nee hoor ik zit niet in de put, zelfs niet met ganzenbord spelen. Maar het hád gekund als ik niet opgelet had én de boel niet goed afgezet was.

We konden er nog net langs met de rolstoel om even in het zonnetje langs de vliet te gaan wandelen. Geen idee wat ze aan het doen waren maar mijn oog viel op  de tekst  op de grote wagen over wat voor werk ze doen én de bedrijfsnaam…….

tja, als die ruimte diep is moet je…..

kattig logje

Wanneer je “de kat uit de boom wilt kijken” zal er toch éérst een kat in de  boom moeten klimmen ……

Nee,  nee dit is niet onze Beau. Kleinzoon Maikel en zijn lief, precies, die van het nieuwe huis, zijn nu toe aan “huisje boompje, beestje”. Huis…. check, kerstboom…. check, Milo uit het asiel opgehaald …check.
De nog jonge kater is net zo zwart als Beau maar verder houdt iedere gelijkenis op.
Beau is niet zo avontuurlijk,  die gaat écht niet tussen de dennennaalden liggen, nee Beau stelt prijs op zijn rust, met liefst een heleboel kussentjes en dekentjes.
En eh…… gelieve niét te storen personeel, weg wezen………

 

tegen de “etiketten”

Alleen nog “even” de kerstpost verzorgen want  een kerstkaart hoort er voor mij wel bij.
Ook dát natuurlijk toch een beetje op mijn eigen(wijze)  manier.
Een  adresbestand op de computer maken is ook bést wel klusje maar gaat járen  mee  mits je het af en toe naloopt op verouderde data.
Een paar velletjes etiketstickers in de printer en printen maar.
Klopt, tegen de etiquette  die geprinte etiketten  maar met mijn huisartsen handschrift tóch te prefereren  boven handgeschreven wegens de leesbaarheid. Het is toch wel aardig als de post ook  in de bedoelde brievenbus terecht komt.

De uitgespaarde schrijfkramp steek ik dan in iets persoonlijks op de kaart schrijven, mensen voor wie  ik dat niét over heb  krijgen gewoon geen kaart. Natuurlijk zit ik dan nog stééds met dat hanenpootje  maar dat kunnen de geadresseerden na jarenlange speloefeningen wel ontcijferen.
Voor de postbode van nu is dat een ander verhaal, die werkt part time de sterk verminderde poststroom weg en lijkt in niets meer op de postbode van “vroeger”. Ik heb dus mijn twijfels over de “bestelbaarheid ” van mijn handgeschreven adressen.

De postbode van vroeger kende zijn wijk want hij maakte 2x per dag zijn ronde toen ik nog kind was. Ik kan me zelfs nog herinneren dat mijn ouders nog wel eens mopperde dat die derde postbezorging na de oorlog afgeschaft was.
Post was er in die tijd vrijwel huis aan huis bij iedere bezorging, een brief zonder huisnummer werd door de postbode feilloos bezorgd, hij kenden de handschriften immers!
Meestal kende hij de familieomstandigheden in zijn wijk, hij (nee de  vrouwelijke postbode kwam pas later) dronk immers hier en daar wel eens een kopje koffie  op zijn ronde.

In de jaren zestig verdween ook die tweede dagelijkse postbezorging, het begin van het einde van serieuze postbezorging als je het mij vraagt. Het is ondertussen bijna goedkoper, en zeker secuurder om de post zélf te bezorgen. Oke, deels natuurlijk de schuld van al die mensen die geen kaarten meer sturen en dat óndanks  dat ik in mijn kerstboodschap van 2016 nog opriep toch vooral kaarten te sturen, het mocht niet baten. En dat ik me daar heus niet met een makkie af had gemaakt laat het bloopers logje van destijds wel zien.

 

’t begin is er

Hé he,  alle werk in de drukkerij afgeleverd én nog snel een klusje dáár gedaan terwijl zich even “terug trok” op zijn bankje aldaar.
Vandaag dus thuis “puinruimen”  maar ook een begin maken aan de kerstsfeer in huis. Met alleen lopen zingen “stihille nacht… heilige nacht” werkt niet met mijn zangstem.

Als Henk zijn tweede tuk op de bank doet verdwijn ik naar zolder om vast wat spullen naar beneden te halen. Dat gaat over het vlizotrapje  natuurlijk makkelijker met z’n tweeën  maar ik wil het nú doen juist omdát Henk dan niet kan “helpen”. Rustig nou….. dat kan ik best en ik heb eraan gedacht mijn telefoon in m’n zak te steken, mocht ik een misstap maken kan ik iemand bellen als ik bij bewustzijn ben dan hé!

Voor de gewone trap heb ik natuurlijk wél een hulpje., o wacht , ik heb de telefoon toch bij me dus ik film even ……  eh… nou ja misschien ook niet het toppunt van veiligheid, twee dingen tegelijk doen op het best wel smalle stukje trap dat er naast de lift over is…? Mwah… mocht ik duikelen hang ik over de dozen…… hoop ik!

Ssttt, niets zeggen tegen de WMO, dan zeggen ze “zie je wel, is helemaal niet voor haar man”.
Oke, fase één. Alles is beneden. Omdat m’n kerstengelen nu eindelijk wel eens  de eer willen die ze toekomt doe ik meteen maar even  de schoorsteenmantel van ons piepkleine open haardje.

Had de foto over  willen doen maar het lampje uit het winter tafereeltje  had er ineens genoeg van en gaf de geest, morgen even een nieuwe halen.
Het recycle kerstboompje  dat twee jaar dienst deed mag met pensioen.
Het plaatsje waar de boom altijd stond is door de nieuwe bank verdwenen, het boompje  is nog wel groen maar zou nóg een keer naar binnen niet overleven zo te zien.
We kochten meteen nóg een maatje kleiner, wel weer in een pot met kluit(je) . Henk kon hem best even naar de auto brengen.
Een mooi plaatsje  heb ik al gevonden maar eh…
voor vandaag is het wel weer mooi geweest, ik heb het hele weekend nog!
Ach, ik ben vast niet de enige niet die nog niet helemaal “in de Kerst is” .

op naar de kerst

Hoewel er steeds minder kerstkaarten verzonden worden, logisch , ondertussen is  de postzegel 3x duurder dan de kaart. valt toch meestal kort nadat Sint het land verlaten heeft de eerste kaart op de mat.
Hier viel de eerste kaart niet op de mat maar werd aangereikt door de greetz bezorger, een kaart van bijna een halve meter in het vierkant mwah, béétje overdrijven moet kunnen, vraagt nou eenmaal meer dan een brievenbus.

Greetz…. mijn voelhorens staan metéén overeind, temeer omdat er óók nog een plat langwerpig doosje bij is waaruit een  kleine jutezak komt.
Het is niet wáár hé! ……… Maar het is wél waar, de tekst laat aan duidelijkheid niets te wensen over!
Wacht…. lees even een stukje mee….

…. en achter dat  van:  stond zelfs een nóg langere rij namen van bloggers dan bij de Sinterklaas verrassing! Gelukkig schrijft de “Kerstman”dat dit een “afsluiter” is want ik ben ondertussen nu écht wel genoeg verwend.
Kijkt met strenge ogen ( waar niet mee te spotten valt)  naar Melody en Kakel en schudt haar wijze oude hoofd, pás op hé dames!
In het pakje alle geluk van de wereld alleen moet ik dat nog even zelf in een potje doen en  er goed voor zorgen zodat het allemaal volwassen klavertjes vier kunnen worden. Als dát gaat lukken ga ik natuurlijk dat geluk met jullie allemaal delen.
Het is allemaal  zó warm en lief écht ik heb ervan genoten, dankjewel allemaal.

Het is nog steeds druk,druk,druk dus de kerstboom en zo moet tot het weekend wachten, is wél gekocht.
Henk is weer een klein beetje op verhaal maar slaapt nog vrij veel, wat reuze makkelijk is als ik veel werk heb  en het allerfijnste is dat hij niét meer 3 tot 5 x per nacht wakker wordt, al een week of vijf niet meer.
Ook in de  ochtend kan ik meestal wel eerst zelf onder de douche en aankleden voor hij uit bed wil.
Op deze manier is het een stuk makkelijker vol te houden want ik krijg nu  voldoende slaap, dat  scheelt zó veel!

De brieven affaire gaat nog een staartje krijgen. Zowel de ombudsman als een jurische medewerker van de gemeente Rijswijk  zitten de WMO achter de vodden en willen dat ik aandring op een formele afwijzing zodat er ook écht een klacht ingediend kan worden. Hoewel ik er niet bepaald  op zit te wachten is het wel in het belang van heel veel mensen dat er een uitspraak komt over dat art 9 dus ik slik maar even en ga akkoord, de afwijzing is zowaar zelfs al binnen.  Zucht…. nu nog “even”goed verwoorden “wát ik waarom  wil” bereiken zodat het ook in mijn hoofd weer rustig wordt als het werk allemaal klaar is, wordt vervolgd!