zó lief weer

Tjongejonge…. ik ga me ondertussen een heel bijzonder mens voelen….. het was wéér zaterdag en er lag wéér een onverwacht pakje in de brievenbus, zónder afzender.

Had ik vorige week nog een héél vaag  vermoeden…. deze keer écht geen flauw idee wie me zo verwent. In ieder geval niét zwarte Piet, want de meeste hebben het vandaag nog  druk met hun opleiding zag ik, het paard van de Sint leren berijden, dat is soms nodig.

Over het dak leren lopen, pakjes in de schoorsteen mikken…enz dus deze Pieten waren die zaterdag nog niet gediplomeerd.

Maar ja, wie maakte dán dit lieve “kop op” gebaar .
In de doos een glazen kokertje waarin een klein ” groeimatje” opgerold zit.
Dat kan in een bakje aarde gelegd worden en met goede verzorging komen daar dan bloemetjes uit.
Tja. ik kán natuurlijk aan iedereen gaan vragen “heb jij dit gestuurd” maar  dat doe ik maar niet.
Ik ben bang dat dát  een soort “aanmaning” lijkt  in de  trant van  “hé, dat had ik van jou ook wel eens verwacht”! Niéts is minder waar natuurlijk, ik  word hier eigenlijk best een beetje verlegen van. .
Maar natuurlijk ga ik snel een passend bakje zoeken en dan hier verslag doen van hoe alles groeit en bloeit.
In de hoop dat de goede gever óók hier leest want dat weet ik natuurlijk ook niet zeker.
Maar toch, dankjewel lieve knuffel stuur(d)(st)er!