Of we nog wel eens werken in de drukkerij? Ja soms, maar het wordt natuurlijk wél minder wat we kunnen doen. Als we werken moet het werk zijn dat geschikt om Henk “mee bezig te houden” terwijl ik werk. Het is wonderlijk dat de man die vaak niet weet hoe hij op een stoel moet gaan zitten als bij toverslag weet wat hij met een paar door mij vergaarde setjes moet doen.
Hij pakt ze beet, stoot ze gelijk en stapelt ze keurignetjes allemaal in dezelfde richting op. Soms aarzelt hij even maar uiteindelijk ziet hij het toch als hij ze in de verkeerde richting dreigt te leggen.
Omdat Inge een paar uurtjes wilde komen wil ik alleen een vergaarklusje gaan doen maar dát pikt hij niet, hij wil niet thuisblijven met Inge maar hij wil méé. Inge vindt het prima om ook even mee te gaan, dan kan zij een broodje haring met hem gaan halen als hij het zat is….. en natuurlijk maakt zij een filmpje als wij onszelf “in de adelstand” aan het verheffen zijn… arbeid adelt immers!
Hoewel Henk best flink in de war is heeft hij het naar zijn zin, ik maak het klusje af terwijl Inge en Henk broodjes gaan halen, daarna gaan we naar huis waar ook Ruud net aan komt fietsen. Terwijl ik nog even wat boodschappen doe past Henk dus op de kinderen…. of was het nou andersom. Ze amuseren zich kostelijk hoor ik later.
Ze zijn er handig in. De gesprekken zijn tegenwoordig een merkwaardige mengeling van korte, vaak onbegrijpelijke zinnetjes van Henk die volledig geïntegreerd lijken te worden in de verhalen van de anderen doordat hij een aanvaardbaar wederwoord krijgt als hij iets zegt. Soms weet ik waar hij het over heeft en kan een beetje sturen, maar anders lijkt hij met wat goedgekozen vrijblijvende antwoorden heel tevreden te zijn, en met de kinderen kan hij onbedaarlijk lachen.
Maar alle drukte eist natuurlijk zijn tol, als iedereen weg is is hij op, te onrustig om na zijn bad lang in bed te slapen, maar te moe om beneden op de been te blijven.
Op de bank slaapt hij tot ik het eten klaar heb. Hij eet best redelijk maar ik moet aan zijn benen voelen van hem, omdat die zo zwaar zijn. Als hij wat rond loopt hoor ik hem klaaglijk mama, mama roepen, hij kan niet lopen met die zware benen enz…enz…dat is het enige dat hij nog helder zegt, verder is alles onbegrijpelijke wartaal dus om kwart voor 9 stop ik hem in bed.
Het was een mooie dag en bij alle moeilijke momenten ben ik dan toch weer heel blij dat we met z’n allen kunnen zorgen dat hij nog in het gewone leven mee kan draaien, zelfs al krijgt hij dat niet altijd allemaal mee.
sep 25, 2019 @ 18:06:46
Ja, bijzonder he, gaan zitten is net zo’n automatische als die stapeltjes gelijk maken…….. wel fijn dat hij dat nog wel kan.
sep 25, 2019 @ 18:17:28
Het lijkt soms gewoon alsof hij de boel in de maling neemt als hij niet kan gaan zitten en zoekt of hij dan zijn voet op de zitting moet zetten……
sep 24, 2019 @ 00:29:34
Op zich natuurlijk prachtig dat het werk er nog zo in zit bij Henk, maar wel triest om te lezen hoe hij verder achteruit gaat. Ik heb (en ik blijf dat zeggen) echt enorm respect voor je geduld en opoffering om hem zo liefdevol te verzorgen.
sep 24, 2019 @ 17:39:20
Ja helaas gaat hij best snel achteruit en ook helaas, laat mijn geduld me echt met enige regelmaat in de steek.
sep 21, 2019 @ 19:05:00
😘😘
sep 21, 2019 @ 17:31:28
Zo mooi om te lezen en te zien, kleine gouden momentjes. Je bent een bijzondere vrouw Rietepietz. Ik hoop op voor jullie nog meer van dat soort mooie dagen, ik weet dat het vaak anders zal zijn.. maar deze momenten pakt niemand je meer af xx
sep 21, 2019 @ 18:44:13
Je hebt gelijk, dit soort dagen maken dat ik weer op kan laden en dat is soms zeker niet makkelijk omdat alles minder wordt, en nooit beter. Het is heel fijn dat er mensen om me heen zijn die doen wat ze kunnen m daarbij te helpen.
sep 21, 2019 @ 01:48:07
Hoewel ik weet hoe uitputtend het voor jullie moet zijn, zie ik de glimlach op zijn gezicht in de film. Dan besef ik hoeveel liefde er moet zijn. Ik ben er steeds stil van dat je dit kunt en wilt doen voor hem. En hoe mooi en integer je er over blijft schrijven.
sep 21, 2019 @ 10:55:09
Het blijven wél moment opnames en er zijn natuurlijk ook momenten dat het allemaal niét zo lekker loopt en ik stevig uit m’n rol kan vallen. Iedereen begrijpt dat misschien wel maar ik wil het tóch gezegd hebben om niet het beeld van alleen maar een lief vrouwtje te creëren. ;-(
sep 20, 2019 @ 21:40:45
Dit is zoals het eigenlijk bij iedereen zou moeten kunnen nog wat dingen in eigen omgeving kunnen doen, wat bezig zijn. Snap dat het niet altijd kan natuurlijk. Maar mooi dat jullie het zo nog samen (met hulp van familie) kunnen doen.
sep 21, 2019 @ 11:03:49
De dagopvang is toch vaak “werk waar niemand iets aan heeft”, hoewel Henk aardig kon tekenen en schilderen bakt hij daar nu niets meer van en wil het ook gewoon niet meer doen omdat hij dat zelf ziet. Bovendien is het voor niemand goed om alleen met demente mensen om te gaan, ik blijf heel bewust uit dat circuit ,ik probeer juist zo lang dat lukt het gewone leven binnen te laten voor zover dat nog lukt.
sep 21, 2019 @ 20:33:57
Ja mijn ervaringen met mijn vader, dan heb ik het wel over 30 jaar geleden inmiddels waren heel positief. Hij ging er zo graag heen. Er was daar een begeleider waar hij zulke mooie verhalen aan vertelde over zijn jeugd. Toen was er ook veel meer tijd en heel kleinschalig er waren maar een paar mensen en die waren ook niet allemaal dement. Ook mensen die eenzaam thuis waren kwamen daar. Het zorgde er wel voor dat mijn moeder twee middagen even “rust” had en dat maakte wel dat ze het langer volhield.
sep 20, 2019 @ 21:02:12
Ik zie twee mooie mensen en de derde filmt.
sep 20, 2019 @ 21:17:36
En er lopen er daar ook nog een paar rond, de collega’s en baas houden ook een oogje op hem.
sep 20, 2019 @ 21:31:40
Die zijn ook mooi!
sep 20, 2019 @ 20:16:22
Fijn dat hij daar toch nog zo op z’n gemak is.
sep 20, 2019 @ 21:16:49
Wat het werk betreft in ieder geval, maar ook daar houdt hij goed in de gaten waar ik ben.
sep 20, 2019 @ 13:13:17
Ik slik een keelbrokje weg. Aandoenlijk om te zien hoe precies je man nog is.
sep 20, 2019 @ 16:55:40
Klopt, dit zit er nog zo ingebakken van vroeger. maar hij is met alles dat net even afwijkt van normaal erg bezig, een bad matje dat scheef ligt legt hij éérst recht, snippertjes raakt hij op, daarentegen vergeet hij net zo makkelijk de wc door te trekken. Ik denk dat hij vaak toch bezig is “mij te helpen”wat dan helaas juist het tegendeel bereikt.
sep 20, 2019 @ 12:16:21
Als de onderlaag niet zo triest was, schreef je een prachtig verhaal. Mooi als het derden betreft, maar zo dichtbij toch wel met een hoop verdriet. Ik sta hier weer met een afgenomen pet….
sep 20, 2019 @ 13:08:11
Maar diezelfde onderlaag zónder al deze mensen om me heen zou pas eçht heel triest zijn.
sep 25, 2019 @ 09:39:28
Dat snap ik zeer hoor!
sep 25, 2019 @ 15:34:28
ben erg blij met “mijn mensen”
sep 20, 2019 @ 11:19:12
Henk voelt zich daar toch nog altijd thuis Riet….
goed dat jullie dit samen met de kinderen kunnen doen
groeten
sep 20, 2019 @ 13:06:26
Ik realiseer me heel goed dat ik met dit soort dingen heel erg bof, het zou anders echt ondraaglijk worden.
sep 20, 2019 @ 10:18:55
Ik vind toch knap toch Henk dit doet. Geeft toch beetje afleiding. Geeft toch vertrouwen erin om te klein beetje te werken. Leuk dat jullie samen dit doet. Geeft elkaar met steun. Filmpje zegt al genoeg… Fijn weekend.
sep 20, 2019 @ 13:05:14
Het is vooral fijn dat hij sommige dingen nog op routine kan doen want er is al heel veel dat hij meestal niét meer in zijn macht heeft.
sep 20, 2019 @ 10:05:53
Zo hartverwarmend om te lezen.
Fijn dat jullie met zijn allen nog zoveel samen kunnen doen.
sep 20, 2019 @ 10:08:15
Ik moet dan altijd aan zo’n huiskamer op een gesloten afdeling denken waar zelfs het bezoek af stompt. Soms kan het helaas niet anders maar ik ben blij dat we het nog kunnen behappen met z’n allen al is het zeker niet altijd makkelijk.
sep 20, 2019 @ 09:44:01
Omdat mijn moeder dement werd en mijn vader niet, zei ik altijd plagend tegen hem, “als jij zo wordt, geef ik je een hak en ga je onkruid wieden bij boer Poel”. Hij was altijd landbouwer geweest en spoot nooit tegen onkruid maar wiedde met zijn hak en schoffel. En hij mocht boer Poel niet. 😉
sep 20, 2019 @ 13:03:46
Trees had echt wel gelijk dat je een boefje bent, je was dus vroeger al een plaaggeest. 😉
Maar werken kan nooit verkeerd zijn voor een mens.
sep 20, 2019 @ 08:25:53
Het is goed dat Henk nog een tijdsbesteding heeft zoals men dat noemt. Zo blijft hij bezig en zich nuttig voelen. Hij wordt door schatten van mensen omringd.
sep 20, 2019 @ 09:27:17
Het wordt helaas snel teveel voor hem, hij is nu nog helemaal van slag van gisteren en doet weinig meer dan slapen tot nu toe.
sep 20, 2019 @ 09:47:50
Het zal mentaal heel erg vermoeiend voor hem geweest zijn. Daarom dat hij nu veel rust nodig heeft.
sep 20, 2019 @ 10:06:41
Zijn hoofd moet dan héél erg overuren maken, en dat put hem uit. We gaan zo eerst maar een rustige wandeling langs het water maken dat is rust. Als hij daarna weer wil slapen kan dat .
sep 20, 2019 @ 06:48:36
♥️
sep 20, 2019 @ 04:29:50
Fantastisch hoe de kinderen er ook mee om kunnen gaan evenals de collega’s van Henk en jou.
sep 20, 2019 @ 08:04:58
Dankzij al deze mensen kunnen we nog met het gewone leven meedraaien, weliswaar in aangepaste vorm maar niet te vergelijken met een leven op een “gesloten”afdeling.
sep 19, 2019 @ 23:02:01
Wat mooi om te lezen! Maar de paparazzi laten je tegenwoordig echt nergens met rust zeg;).
sep 20, 2019 @ 08:08:23
Het gaat niet altijd moeiteloos maar als het lukt is het prachtig. En dan mag de paparazzi van mij gerust filmen;-)
sep 19, 2019 @ 22:26:31
Hij heeft het goed naar de zin, en dat moment heb je maar mooi weer te pakken!
sep 20, 2019 @ 08:09:32
Over dit soort dingen probeert hij dan later te vertellen, maar dat begrijpt dan alleen iemand die erbij was.
sep 19, 2019 @ 22:22:37
Meedraaien in het gewone leven, dat is geluk, maar dat beseffen we niet altijd. Maar jij wel Riet. Zo lang het gaat gewoon doorgaan en blijven ademen.
sep 20, 2019 @ 08:11:26
Heel belangrijk ja, al heeft het natuurlijk bewerkingen. Maar hij is zich gelukkig niet heel erg bewust van zijn toch wel slechte situatie dankzij deze aanpak.
sep 19, 2019 @ 22:09:22
Zo fijn dat hij zich goed voelt in de vertrouwde omgeving. Zijn tweede thuis waar hij heel secuur werk aflevert.
sep 19, 2019 @ 22:13:03
Hij werkte daar al toen ik hem leerde kennen, dus zeker is dat vertrouwd. En de baas en collega’s zijn ook een soort kinderen voor ons, die werken er ook al heel lang. Het gaat wel steeds minder lang goed maar we proberen het altijd zolang het goed gaat.
sep 20, 2019 @ 00:18:16
Fijn idee om dit zo lang mogelijk vol te houden.
sep 20, 2019 @ 08:05:45
Ik bof met mensen om me heen die eraan mee willen werken, alleen kun je dit niet.