in de watten…

Echt waar, ik wordt door mijn lezertjes in de watten gelegd. Eh… lezetjes is misschien niet het juiste woord als ik het over Melody heb want ze steekt een behoorlijk stuk boven me uit als ik de beloofde knuffel in ontvangst wil nemen.
Waren het enige tijd geleden Trees en Jan die een knap stuk omreden om het voor mij makkelijk te maken ze te ontmoeten, dit keer was het Melody die  met haar “schoonmeisje*, ( met pakweg 10.000) een stukje (s) omreed en een stop inlaste om elkaar te ontmoeten.

Op een zonnig terrasje langs de snelweg bij Delft konden we proosten op  het feit dat  ik,  met behulp van de routeplanner,  precies op tijd ter plaatse was wat bij mij zeker niet altijd een gelopen race verondersteld kan worden. Ondanks mijn  onderontwikkeld geografisch  inzicht belet mijn eigenwijsheid me nooit  het richtinggevoel van de dame in mijn routeplanner in twijfel te trekken. Maar dit keer liep alles perfect en zat ik al snel  met de dames aan een heerlijk glas  vers geperst sinaasappelsap.

Nou mag ik daar normaal gesproken graag een flinke scheut Gin in gieten maar dat is natuurlijk geen optie als je nog moet rijden. Bovendien is lunchtijd  daar nog wat te vroeg voor wat mij betreft.
Gewoon jus’d orange dus die zich ontpopte  als prima spraakwater.
Weinig kans op een stuk in m’n kraag,  maar wél een heleboel stukjes, meer dan 10.000 bij elkaar die op mijn achterbank werden gestapeld!
Melody hield grote opruiming in haar kasten  en had  uit sommige van mijn logjes begrepen dat ik puzzelen een leuk tijdverdrijf vind, oke, daar hoef je niet héél diep voor te graven in mijn logjes want ze zijn een beetje mijn stopwoordje als ik ff geen log onderwerp  heb komen met enige regelmaat voor. Soms weet ik er zelfs een culturele,   of actuele,  draai aan te geven.
Jawel hoor dat kan ik best.
Oke, voor wie het té stil in logland vindt hier en hier het bewijs.
Rest mij de dames nogmaals te bedanken voor dit heerlijke staaltje interactie van bloggers onder elkaar, bij deze Melody en Daphne!