nu even niet!

e ziet het al als hij uit bed komt, hij wankelt meer dan hij loopt  en dat verbetert niet als hij gedoucht en aangekleed is. De helft van zijn ontbijt blijft staan en wanhopig brengt hij uit;” Ik begrijp het niet”.
Zij begrijpt het wél, één van die heel slechte dagen die met enige regelmaat voorkomen.
Zijn éne hand is witter dan de andere, waarschijnlijk ergens een kleine storing in de bloedsomloop in de hersenen, daar gaat ze maar vanuit. Wat moet ze anders, die keer dat ze er een arts bij haalde wist die ook weinig zinnigs te zeggen en was het zo goed als over eer er een arts wás. .

Ze doet wat ze dan altijd doet, helpt hem naar de bank , legt een dekentje over hem heen,  en zet zacht muziek aan die hij graag hoort. Hij kijkt haar indringend aan en zegt; “als je me niet meer hoort ben ik er niet meer”, ze geeft hem een kus en zegt dat ze hem altijd zal horen.

Normaal gesproken maakt  het haar niet onrustig. Ze weet dat het ooit fataal  zal zijn en nee natuurlijk, daar moet ze nog niet aan dénken. Maar als het dan toch zover is dan gunt ze hem zo rustig weg te mogen glijden in deze, een beetje serene, sfeer zonder angst, want soms merkt ze wel dat hij angstig is voor de dood.

Maar vandaag  maakt het haar onrustig, vandaag roept haar hele wezen “nú even niet“, niét terwijl hun dochter  op 9  vlieguren afstand zit en die  het zichzelf nóóit zal vergeven  dat ze er niet was.
Ze heeft belooft eerlijk te laten weten hoe het gaat, dat doet ze ook maar gelukkig is het daar dan nog nacht en kan ze  voor het daar ochtend is laten weten dat het weer ietsje beter gaat, dat het kalmerende pilletje én de slaap hem weer wat op de been helpen.

Het regenachtige weer nodigt niet uit om naar buiten te gaan maar daar knapt hij nou juist altijd zo van op, ze maakt dan maar een klein ritje in de auto langs een groene route, dat doet hem goed.
Later op de dag, als hij weer moe is, slaapt hij weer een uurtje, ze luistert naar de wat rommelige ademhaling  én de LP die op staat met precies dát nummer  dat haar gedachten aanvult, laat het alsjeblieft alleen maar “weer zo’n slechte dag zijn”…… let it be…….