De reactie van Leo (de meninggever) op het vorige logje liet me even niet los.
Hij schreef; ” Jij leeft twee levens lijkt het wel”.
Daar heeft hij ook wel een beetje gelijk in denk ik , het is een vorm van overleven in de huidige situatie.
Hij schrijft verder; ” En dat je er dan zo vrolijk (..) in blijft staan is echt een groot compliment waardig!”
Dat compliment is niet helemáál verdiend, inderdaad, het lukt me vaak wel om het een beetje gezellig te houden maar ik héb natuurlijk ook m’n dipjes.
Dagen dat boosheid niet helemaal te onderdrukken is en verdriet en melancholie liggen ook regelmatig op de loer.
Dan weet ik nog steeds dat ik daar niets mee opschiet maar ben ik even niet consequent, ook niet in mijn muziekkeuze .
Ik houd niet van “gil wijven” .( sopranen en zo}
Ik heb niet zoveel met Strauss.
Ik heb niets met geloof en nonnen.
………Maar dan kan ik helemaal wegduiken in bijvoorbeeld…….
( gewoon niét aanklikken als je ook niet van al die dingen houdt en niét melancholiek bent)
van koninklijk tot knettergek 
dec 30, 2018 @ 13:12:27
Het compliment blijft eens te meer overeind, net als de bewondering. Je vraagt hier niet om, het overkomt je. En je ziet je partner met wie je zoveel deelde en nog deelt veranderen. Van je weg lopen op een manier die je niet wilt. Waarover je in je jonge jaren niet nadacht. Verlies komt in vele gedaanten. Jij gaat er prachtig mee om, de pet neem ik opnieuw af. Moedig type die Rietz en dat meen ik vanuit de grond van het intussen ook wat ervaren hart…
dec 30, 2018 @ 14:29:33
Ik voel me altijd wat ongemakkelijk bij dit soort complimenten omdat er zeker momenten zijn dat ik even niet die lieve zorgzame vrouw ben maar m’n geduld verlies. Dan voelt het dus als onterecht verkregen veren.
dec 29, 2018 @ 22:56:50
Niets menselijks is jou ook vreemd natuurlijk en dat is logisch. Het zou heel onnatuurlijk zijn als je altijd vrolijk en blij zou zijn. Maar je weet wel je momenten er toch weer uit te pikken en je leuke blogs volg ik nog steeds graag. Heb dat ook met klassieke muziek soms van die periodes dat ik het geweldig vind en dan hobbel ik weer liever mee op andere songs…….
dec 30, 2018 @ 14:50:45
Maar ben toch altijd weer van streek als het me overkomt, hoe logisch het ook is,.
dec 30, 2018 @ 22:26:36
Het is gewoon moeilijk je wilt het allemaal ook zo goed en liefdevol doen (en dat doe je ook dat merk ik in alles) maar soms is opeens ook jouw emmertje vol toch.
dec 31, 2018 @ 09:43:37
Kinderen kunnen je soms ook het bloed onder de nagels vandaan halen, maar kinderen leren dan van het uit je slof schieten, bij dementie begrijpen ze niet waaróm je boos bent en gaat er steeds minder goed. het lijkt soms gewoon op treiteren al weer m’n verstand dat het dat niét is, het effect is hetzelfde.
dec 31, 2018 @ 10:29:45
Blijft gewoon die momenten die zo moeilijk zijn. Mijn vader toen hij niet meer thuis was zat altijd bij een andere vrouw daar. Dat was ook zo apart. Ik snapte het wel en mijn moeder gelukkig ook. Maar het was niet altijd makkelijk.
dec 31, 2018 @ 12:16:21
Lijkt me ook niet, verschrikkelijk als hij daar eigenlijk een nieuw leven heeft waar je maar gedeeltelijk deel van uit maakt. Ik vind het hier al heel vervelend dat hij in een jengelbui mij steeds als mama aanspreekt, of om Inge roept terwijl hij hij wél mij bedoelt. Of dat hij tegen een lege stoel zit te praten. Hij is gewoon onbereikbaar op veel momenten.
jan 03, 2019 @ 22:12:46
Ja ik snap dat helemaal hoor. Mijn moeder kon er wel goed tegen. Ging er iedere middag heel de middag naar toe, wilde nooit overslaan en denk dat ze daarom met een goed gevoel er op terug heeft kunnen kijken.
jan 04, 2019 @ 08:48:25
De psychische belasting is even groot bij een opname maar natuurlijk krijg je dan meer lichamelijke rust en dat zal zeker helpen om in evenwicht te blijven. áls een opname niet te vermijden is kun je inderdaad nog heel veel doen, dat wordt wel eens vergeten door familie van de patiënt.
jan 06, 2019 @ 23:46:22
Ik hoor ook wel van mensen hoor die haast nooit meer gaan omdat de betreffende man/vrouw/vader/moeder hen niet meer herkent. Mijn moeder zat altijd iedereen te helpen met eten met drinken. Ze miste het gewoon toen mijn vader overleden was en ging nog wel eens een middagje terug.
jan 07, 2019 @ 08:44:59
Ja helaas gaat dat vaak zo in tehuizen, je hebt er ineens niet één patiënt maar krijgt er meteen een paar bij als je een zorgende aard hebt. Er is weinig personeel en als je dan ziet dat andere hulp nodig hebben ga je helpen bij die mensen die weinig tot geen bezoek hebben. Ik heb dat ook al menig maal ervaren en is een reden temeer zolang mogelijk te voorkomen dat hij naar een tehuis moet. Ik zit niet op meer patiënten te wachten.
jan 09, 2019 @ 22:30:40
Dat snap ik helemaal hoor. Maar inderdaad zo gaat het wel en mijn moeder voelde zich er goed bij dus dan is het prima……
jan 10, 2019 @ 08:58:29
Ja snap ik, ik zou me ook niet happy voelen als ik andere mensen aan hun lot over liet, maar toch, je krijgt dan thuis wat meer tijd voor jezelf maar het maakt je zorguren dan toch weer flink zwaarder.
dec 27, 2018 @ 00:36:30
Soms heb je van die muziekstukken die op het eerste gezicht totaal niet bij je zouden passen, maar naderhand je alles brengen wat je op dat moment nodig hebt. PFFFFFF dit klinkt geloof ik wel zalvend, iets dat ook al niet bij ons past 🙂
dec 27, 2018 @ 08:42:05
Nou zelfs dat past wel bij ons hoor, maar alleen als de situatie er naar is. Maar ik luister wel vaker naar (populair) klassieke muziek hoor, er zijn heel veel mooie stukken.
dec 23, 2018 @ 22:29:18
Op zich lijkt het me vrij logisch dat je niet weblogt om te jammeren en te zemelen, je houdt het leuk. Op zich ook wel weer voor te stellen dat je daar dan weer complimenten voor krijgt. Deze muziek doet zeer kerstig aan, en dat treft, we zitten net in de donkere dagen.
dec 24, 2018 @ 15:44:42
Nou iedereen heeft z’n eigen motivatie bij war hij/zij doet op het blog, en daar kan “gejammer en gezemel” ( zoals jij het toch iets minder elegant noemt) gewoon aan een behoefte voldoen. Maar gelukkig krijgt iedereen vanzelf de lezers die zich kunnen vinden in wat het blog te bieden heeft.
Klinkt inderdaad, misschien door het orgel en het koor wel wat kerstig maar is het eigenlijk helemaal niet.
dec 23, 2018 @ 19:20:33
Ik word van die muziek wel melancholisch en ook wat depri. Ik heb het jaaaaaaren niet gehoord, maar ik ken nog iedere toon. En de foto doet zo heel erg aan mijn moeder denken. Wat was ze toen knap. Ik herinner mij haar meestal toen ze niets meer van die schoonheid had. Geen krullen meer, het haar kort geknipt in een gestichtskapsel zoals ik het toen noemde. Brrrr. ik keer snel terug naar het heden.
dec 23, 2018 @ 19:27:38
Dat effect heeft muziek soms ook ja, het kan herinneringen oproepen, soms heel mooie maar ook wel minder mooie herinneringen. Zoals muziek die bij een uitvaartplechtigheid te horen was.
Toch blijft het een prachtig muziekstuk waar ik met genoegen naar luister.
dec 23, 2018 @ 17:31:26
Ik heb het wel even aangeklikt maar helaas niet mijn muziek maar dat geeft niet.
Mijn vader overigens speelde ook orgel en wat heet hij was erg goed..
Ik wens jullie fijne feestdagen en een liefdevol begin hou je goed Riet.
Lief Marianne
dec 23, 2018 @ 18:15:51
Smaken verschillen hoor en dat geeft niets. Wat leuk dat je vader orgel speelde, ik houd van orgelmuziek , had ook een oom die het orgel in zijn kerk bespeelde.
dec 23, 2018 @ 19:05:25
Mijn vader speelde toen hij jong was ook in de kerk. Ik moet nog ergens een foto hebben.
dec 23, 2018 @ 19:12:00
Dat moet heel indrukwekkend geweest zijn voor een kind.
dec 23, 2018 @ 23:25:14
Ik luisterde er graag naar
dec 24, 2018 @ 15:45:06
Ik heb ook wel iets met orgelmuziek.
dec 23, 2018 @ 13:55:21
Ach, gisteren kon ik geen reactie geven. Nu lukt het wel weer. 20 december is de sterfdag van mijn moeder. Actieve euthanasie. En dat in een tijd waarin het nog niet “mocht”. 1998. 24 december was de crematie en elk jaar beleef ik het weer een beetje. Ik heb er zes maanden voor moeten knokken. Naast de eigen huisarts kwamen nog twee artsen op bezoek. En moest ze verwoorden waarom. Pas toen kreeg ze toestemming. Maar ze was al in een bejaardenhuis en de verzorgende verpleegkundige wilde niet meewerken. .
Dus hebben, op een zondagmorgen, de huisarts en ik haar geholpen. En is ze heel rustig heengegaan.
Maar in die tijd kwam het nog wel voor het gerechtshof. Pas na, ik dacht, twee maanden is het goedgekeurd en werden we niet vervolgd.
Het is nu precies 20 jaar geleden. Maar het was een week vol herinneringen. Ik vertel dit omdat dit thema op dit moment zo speelt bij Alzheimer en dementie patienten. Een vriend van ons worstelt hiermee. Mijn moeder was trouwens niet dement en kon alles heel goed verwoorden.
En lees ik over jou en je man. Wat is het toch een rot ziekte en wat heb ik een bewondering voor je, terwijl ik je niet eens ken.
Toch prettige kerstdagen en laat het nieuwe jaar maar weer komen. We zien wel wat het wordt.
Dat nonnenkoor beluister ik wel op een ander moment.
dec 23, 2018 @ 14:06:41
Ach wat een mooi verhaal. Ik heb altijd gehoopt dat ik de moed zou hebben om iemand op deze manier te helpen als dat de wens zou zijn. Henk heeft die wens niet, hij wil leven en is (nog) angstig voor de dood. Maar het is afschuwelijk hoe de regels je parten kunnen spelen wanneer je dement bent , je moét het beslissen wanneer je nog goed genoeg bent maar dat is dan niet meer geldig als je zover weg bent dat het leven niet leuk meer is.
Dan moet je dus afzien van een langere of kortere periode dat het leven misschien nog wél leefbaar zou zijn omdat je thuis goede verzorging hebt maar je geestelijke vermogens niet betrouwbaar meer zijn.
Het is fijn als je een meedenkende en begrijpende huisarts hebt, onze huisarts wekt niet de indruk te lijden aan een overmaat inlevingsvermogen.
We gaan zeker mooie dagen maken, dankjewel!
dec 23, 2018 @ 13:35:38
Die dubbele pet hebben we toch allemaal op. Iedereen heeft wel 2 gezichten.
Jouw leven is momenteel wel erg zwaar als ik het zo mag zeggen en dan heb je het dubbel 😁 en dwars mmodig.
dec 23, 2018 @ 13:44:07
Daar heb je gelijk in, de een wat meer dan de ander maar toch.
Dat is wel waar maar is ook iets dat bij deze levensfase hoort, dan kun je daar wel makkelijker vrede mee hebben.
dec 23, 2018 @ 13:52:09
Ja dat lees ik iedere keer weer bij je. Weet je dat geeft toch wat troost als ik het lees. Ik moet er nog niet aan denken maar het zal blijkbaar goed komen.
dec 23, 2018 @ 14:10:47
Bij het ouder worden wéét je dat je 50 % kans hebt dat je de partner het eerst gaat en je waarschijnlijk een periode zorg voor de kiezen krijgt. Als je kinderen dit soort extra zorg nodig hebben geeft dat meer onvrede omdat het oneerlijk lijkt( en ook is) dat het kind niet gewoon voluit van het leven mag genieten en is de zorg alleen al daarom zwaar en verdrietig.
dec 23, 2018 @ 14:19:37
Dat is ook weer waar. De kinderen moeten ons gewoon overleven.
dec 23, 2018 @ 15:09:03
En zich kunnen ontplooien zonder al te veel beperkingen.
dec 23, 2018 @ 11:28:31
Je bent gewoon een ontzettend sterke vrouw, maar dus ook een gewoon mens, met alle eigenschappen die daar bij horen. Muziek is een geweldig hulpmiddel bij zowel vreugde als verdriet. Ik wens je alvast een heerlijke Kerst en een mooi nieuw jaar met veel liefde, warmte en gezondheid.
dec 23, 2018 @ 13:41:05
Gelukkig kan ik wel tegen een stootje ja, maar de meeste mensen kunnen heel veel hoor als het moet. Dat weet je nooit van te voren. Ja muziek is fijn hoewel ik tegenwoordig ook heel goed zonder kan als ik niet zelf kan kiezen wat er gedraaid wordt. Dankjewel, met de liefde en de warmte komt het zéker goed.
dec 23, 2018 @ 09:46:02
Niets menselijks is ons vreemd. Liefdevolle dagen toegewenst!
dec 23, 2018 @ 11:01:20
Maar we zóuden toch volmaakt willen zijn;-)Dankjewel.
dec 23, 2018 @ 11:09:26
Maar wanneer ben je volmaakt? Juist onze onvolmaaktheid maakt ons zo menselijk.
dec 23, 2018 @ 13:37:15
Dat is waar, maar je wilt het zo graag 100% goed doen in dit soort gevallen en dat lukt dan meestal net niet.
dec 23, 2018 @ 15:19:57
Je geeft 100 %! ❤
dec 23, 2018 @ 09:18:32
Nou Riet, je zou voor minder boos worden, of in een dip raken. Het is gewoon zwaar. De zorgen die je maakt bivoorbeeld alleen al. Ik zie het bij die kennis van me met zijn vrouw. En nog, al zie ik het zo dichtbij, nog kan ik me niet 100% inleven in het werkelijke gevoel dat hij ondergaat.
dec 23, 2018 @ 09:19:23
Ik heb het muziekje aangeklikt hoor. Ik moet toch weten wat mijn blogcollega’s plaatsen.
dec 23, 2018 @ 09:34:56
Ik heb eigenlijk net als jij een brede interesse maar raak net even andere uiteinden dan jij.
Zo’n zwaar orgel erin , héérlijk. en waar ik de damesstemmen vaak vind “knarsen”zijn er een aantal aria’s waar ik dol op ben. Maar wat klassiek betreft ga ik meestal meer voor symfonisch en daar raakt dat dan weer de “rock” waardoor ik bij jou toch regelmatig van je muziekbijdrage kan genieten.
dec 23, 2018 @ 09:29:05
Maar het is al geweldig wanneer mensen proberen zich er een voorstelling van te maken. Maar het klopt, “de ander”gaat altijd na het bezoek naar huis en het gewone leven, de partner heeft eigenlijk geen eigen leven meer. Mijn log wereldje geeft mij een beetje eigen leven terug dankzij mijn fijne en betrokken lezers. Ik kan dat niet genoeg uitspreken.
dec 23, 2018 @ 09:08:20
Strauss komt ieder jaar de huiskamer van mijn schoonmoeder binnen tijdens het nieuwsjaarsconcert uit Wenen. Dan kan ik er weer voor een jaar tegen.
dec 23, 2018 @ 09:24:24
Hier ook hoor, hoort gewoon bij een nieuw jaar. De muziek stoort me niet en de hele entourage er om heen is ook altijd mooi!
dec 22, 2018 @ 23:10:53
Overigens…. jij bent een moordwijf, dat heb ik al vaker gezegd…. juist mede omdat je je niet schaamt om openbaar toe te geven dat het ook jou niet altijd van een leien dakkie afgaat … ik ben er dankbaar voor dat jij zo’n mooie schare trouwe volgers hebt die ieder op hun manier hun waardering voor jou (geheel terecht) uitspreken en hopen jou zo een hart onder de riem te steken, die jij veel vaker zal nodig hebben dan dat je hier zult toegeven 😉
dec 23, 2018 @ 09:22:21
Leo zag dat goed, ik heb hier duidelijk een tweede leven naast het leven met Henk. Dat haalt me vaak uit de put juist omdat ik de reacties altijd wil beantwoorden. Dan krijgt mijn zelf discipline de overhand en het kan allemaal gebeuren zonder Henk te schaden , dat is het mooie.
dec 22, 2018 @ 23:08:24
Oh wow…. hier doe je mij zeker een plezier mee en mij niet alleen.
Die meneer uit het zuiden hoeft voor mij niet, harriejakkiebah, die zou ik niet aanklikken maar deze uiteraard wel 😉
dec 23, 2018 @ 09:18:28
Dat wist ik natuurlijk wel;-) Ach die meneer uit het zuiden voorziet ook in een behoefte . Hij maakt toch ook klassieke muziek bekend bij mensen die daar anders geen weet van hebben. Met zijn muzikaliteit is niets mis . Henk luistert en kijkt er graag naar en ziet niet zo de slimme maniertjes om het publiek te manipuleren .
dec 22, 2018 @ 21:09:40
Riet, ik heb wel aangeklikt. Dit is vele malen mooier dan het gladde van Rieux, die dergelijk genre uitmelkt. Ook al verlies je ,begrijpelijk overigens, wel eens je geduld, je levert een topprestatie. Ik wens je rustige dagen.
Oh ja, ik heb niets meer met geloof, maar toch kan het niet laten de kribbe bij mijn kerstwens op te voeren.
dec 22, 2018 @ 21:22:12
Grappig is wel dat je Rieu aanhaalt, Henk kijkt dat heel graag en op een DVD hoorde ik dit nummer door Rieu ( die gewoon een erg muzikale man is die weet hoe hij een groot publiek kan bereiken) . Ik miste de koren, het orgel en de prachtige tegenpartijen van de zangeres en beloofde het op internet op te zoeken. Ik heb het Henk ook net even laten horen, hij hield het niet droog. Dat zijn echt mooie momenten.
Ik mag graag een kaarsje opsteken in een kerk of kapel , wensen of bidden doe ik nooit, maar ik neem even de rust om aan hen die er niet meer zijn te denken.
dec 23, 2018 @ 01:19:28
Ben in mijn eigen grap getrapt. Ik had ooit een bejaarde onder mijn hoede die over André Vieux sprak. Ik zie dat ik hem Rieux noem
dec 23, 2018 @ 09:23:16
Moet kunnen, het was me niet opgevallen, je weet wel, die blinde vlek;-)
dec 22, 2018 @ 19:40:17
Bij elke stemming past weer andere muziek en omgekeerd kan muziek je stemming ook beïnvloeden en veranderen. Je bent en blijft een kanjer.
dec 22, 2018 @ 19:44:47
Ik ken nog wel een kanjer hoor;-) Maar je hebt gelijk. Maar tegenwoordig overvalt het me nog wel eens dat je vaak teksten oneens op jezelf kunt betrekken en je daardoor raken. Dat is bij dit nummer niet het geval want ik versta het niet, maar de muziek en de stem doen wél.
dec 22, 2018 @ 19:33:26
Riet, ik snap het helemaal. Strauss is volgens mij iets als je op nieuwjaarsmorgen duf uit bed komt en er verder even niets hoeft. Het nieuwjaarsconcert hoort er voor ons al jaren bij. Dan zitten wij ook nog het skispringen uit. dan hebben we het eerste weer gehad. Dat is al jaren het begin van het nieuwe jaar. Wij wensen jullie fijne feestdagen en hopen op een goed 2019 voor allen.
dec 22, 2018 @ 19:41:18
Desnoods nog lekker om een walsje op te maken, en inderdaad een leuk achtergrondje bij het nieuwjaar wensen. Storend is het nooit hoor maar het boeit ook niet echt.
We gaan de kerstdagen wel rustig houden maar natuurlijk wél gezellig maken, Dankjewel en voor jullie hetzelfde!
dec 22, 2018 @ 19:15:44
verdriet en melancholie ..
heel normaal dat je hiermee te maken hebt
dat dit nummer uit de operette “Casanova” komt zou ik nooit gedacht hebben
prettige avond
dec 22, 2018 @ 19:26:30
Casanova’s hebben natuurlijk ook hun up’s and down’s . En ik heb ook al niets met operette’s;-) Nou ja, vrouwen hoeven gelukkig niet logisch te zijn geloof ik.
dec 22, 2018 @ 17:50:29
Een mens kan onmogelijk alle ballen tegelijk in de lucht houden. Maar je probeert het wel. Met vallen en opstaan. Muziek kan vaak troost brengen.
dec 22, 2018 @ 18:24:43
Klopt, maar je kunt altijd proberen hoever je komt;
Ja muziek kan het verschil maken en is er ook voor iedere stemming.
dec 22, 2018 @ 17:45:50
Iedereen zal wel ups en downs kennen denk ik, tranen en lachen.
dec 22, 2018 @ 17:47:50
Zonder downs geen ups natuurlijk en muziek kan heel helend werken. Mijn muzieksmaak hangt ook sterk af van mijn stemming.
dec 22, 2018 @ 17:25:59
Niemand leeft op enkel vrolijkheid en happy zijn.
Zouden we geluk nog waarderen als we nooit een dip kennen?
Melancholie, een prachtig woord en (h)eerlijk gevoel, ook in jouw muziek.
Ik houd nochtans wel van Strauss :-), straks weer dat zalige nieuwjaarsconcert.
dec 22, 2018 @ 17:35:30
Dat staat hier ook altijd aan hoor, hoort er gewoon bij en om op te walsen heerlijk natuurlijk. Maar ik zoek zelden echt naar een wals van Strauss. Maar hier kun je in verdrinken.
dec 22, 2018 @ 17:37:00
Zijn muziek stoort me niet hoor, maar meestal vind ik het een beetje te gladjes;-)
dec 22, 2018 @ 17:45:22
Een gladde jongen, die Strauss 🙂
dec 22, 2018 @ 17:46:28
Wringt zich ieder jaar toch weer hier stiekem de kamer in. 😉