melancholie

De reactie  van Leo (de meninggever) op het vorige logje  liet me even niet los.
Hij schreef; ” Jij leeft twee levens lijkt het wel”.
Daar  heeft hij  ook wel een beetje gelijk in denk ik , het is een vorm van overleven in de huidige situatie.
Hij schrijft verder; ” En dat je er dan zo vrolijk (..) in blijft staan is echt een groot compliment waardig!”

Dat compliment is niet helemáál verdiend,   inderdaad, het lukt me vaak wel om het een beetje gezellig te houden maar ik héb natuurlijk ook m’n dipjes.
Dagen dat boosheid niet helemaal te onderdrukken is en  verdriet en melancholie liggen ook regelmatig  op de loer.
Dan weet ik nog steeds dat ik daar niets mee opschiet maar ben ik even niet consequent, ook niet in mijn muziekkeuze .

Ik houd niet van “gil wijven” .( sopranen en zo}
Ik  heb niet zoveel met Strauss.
Ik heb niets met geloof en nonnen.
………Maar dan kan ik helemaal wegduiken in bijvoorbeeld…….

( gewoon niét aanklikken als je ook niet van al die dingen houdt en  niét melancholiek bent)