Had misschien best een goed plan geweest om de logjes domweg te nummeren. Dan had ik niet 2015 x een titel, die toch meestal nergens op slaat, te hoeven verzinnen. Heel af en toe zie ik m’n statistieken bewuster dan alleen in het voorbijgaan.
Zo zag ik dat dit logje nummer 2015 is , tjongejonge, wie had dát gedacht toen ik ergens in 2005 een bescheiden aantal logjes schreef op mijn “space”.(de voorganger van wordpress maar dat ontdekte is pas véél later)
In december 2005 ging ik het serieuzer aanpakken bij web-log. Ja klopt, “goede voornemens maken” is niet mijn ding , waarom wachten tot 1 januari als je ook direct kunt doen wat je wilt doen, maar dit terzijde.
Ik was toch weer verrast dat het al zóveel logjes zijn maar wat me altijd nog meer verbaasd is het aantal landen waar Rietepietz blijkbaar met enige regelmaat in beeld is.
Van een paar landen is het wel verklaarbaar , in België wonen meerdere trouwe lezers , Verenigde staten ook niet vreemd en Mozambique snap ik ook. Maar Frankrijk….? Griekenland….? enz enz ik neem maar aan dat er daar wel eens vakantiegangers of expats al googelend per abuis bij mij terecht komen.
139 volgers zie ik staan….oeps die reageren dus niet allemaal en dat is maar goed ook, ik zou nergens meer aan toe komen als ik 139 reacties allemaal van een tegenreactie zou moeten voorzien. Nou ja, dat móet van niemand maar dat vind ik wél de leukste manier van bloggen. Het is soms een halve chatroom hier.
Ik ben echt heel blij met mijn leuke groep min of meer vaste lezers maar heb niets tegen “lurkers”. Uiteindelijk krijgt ook een schrijver niet van iedere lezer feedback, waarmee ik mezelf geen schrijfster wil noemen!
Maar als ik zie staan dat er in 2018, wat nog niet eens afgelopen is, al ruim 14.000 bezoekers “over de vloer kwamen” ben ik toch wel blij dat die niet allemaal koffie willen!
Eigenlijk moet ik nodig mijn linkjes bijwerken, in de vakantietijd is het rustig en wordt de door bloggende Rietepietz soms door nieuwe lezers gevonden. Maar ik vind het lastig inactieve sites te verwijderen, zelfs als de beheerder overleden is, aan de andere kant wil ik het aantal sites dat ik in ieder blogrondje bezoek ook niet ál te groot laten worden want het moet wel “te behappen” blijven.
Bovendien wil ik als ik een link op mijn linken pagina zet het gevoel hebben dat ik de mens achter de site een beetje ken. Dat gaat bij de een sneller dan bij de ander.
Luxe probleem natuurlijk want ik moét niets, ik mag alleen genieten van iedereen die moeite neemt een reactie te schrijven en natuurlijk breng ik dan een tegen bezoekje. Dus tot gauw hé;-)
van koninklijk tot knettergek 
Leuk dat je reageert, dankjewel!