schrikbarend?

Wanneer je eigenlijk al tot de doelgroep behoort is het wel even schrikken als je dit in de krant leest.

“Amsterdam – Uit de vijftig meest recente inspectierapporten over thuiszorgorganisaties blijkt dat er maar liefst 48 niet aan de voorwaarden voldoen voor goede en veilige zorg.

Gesignaleerde misstanden zijn bijvoorbeeld mantelzorgers die in dienst worden genomen, het gebruik van vastbindende verpleegdekens en personeel dat deuren voor cliënten op slot doet.”

Of het in dienst nemen van een mantelzorger nou héél slecht voor de patiënt is hangt er vanaf, je hebt mantelzorgers die niét bij de patiënt wonen én inwonende partners die mantelzorger zijn.
In het eerste geval zal het meestal een kind zijn dat, naast het eigen gezin  een wisselend aantal uren “zorgt” voor een ouder.  Een zorgende partner neemt vaak  24/7 de zorg waar.

Het werd niet vermeld maar ik néém aan dat er ook sprake is van dementerende patiënten,
Bij mensen die niet dement zijn lijken “vastbindende verpleegdekens” en “afgesloten deuren” me niet van toepassing.
Nee natuurlijk, ook bij demente mensen wil je dat niet  maar helaas  worden deze middelen dus toch gebruikt en érgens begrijp ik dat het soms niet anders kan omdat er vrijwel nooit voldoende zorgende zijn  om het leven van zo’n patiënt nog een  beetje menswaardig te laten zijn.

Al is de toestand in tehuizen, met  te weinig verzorgende voor zulke aandacht “vrétende” zieken, niet ideaal maar…,
… een dementie patiënt kán gewoon niet alleen thuis blijven wonen.
Niet alleen is het gevaarlijk maar de patiënt loopt ook de hele dag rond in verwarring en onzekerheid . Hij/zij heeft geen bezigheid, geen structuur en kan niemand om hulp vragen, en hulp heeft hij nou juist bij  zelfs de simpelste dingen nodig!

Dat kan ik laten zien met een stukje van mijn prive site over Henk.

“Hij blijft proberen mij te helpen wat meestal averechts werkt, als hij al duidelijk kan maken wat hij wil doen reageert hij meestal niet, of verkeert, op mijn aanwijzingen.
Hij trekt div laden open,”wat zoek je vraag ik”, “dat kleurtje” zegt hij. Om te schillen heeft hij het aardappelschilmesje nodig, dat is groen dus dat kan ik herleiden, maar soms is is dat een stuk lastiger.

Hij schilt de aardappels terwijl ik de schnitzels paneer, doet zoekend de pannenkast open om zijn schillen weg te gooien.
Ik doe de kast dicht, en zeg , “in de bak onder de gootsteen” waarna hij de pannenkast wéér opentrekt.

 “Alle pannen die we nodig hebben staan al op het aanrecht”, ik doe de kast dicht en zeg dat die ook dicht moet blijven.
Ik maak mijn handen schoon , help hem van de schillen af en vraag hem de yoghurt in de schaaltjes te doen, de schaaltjes zet ik klaar voor hem.
Hij doet de pannenkast open haalt er een pan uit en zegt verontwaardigd dat die veel te groot is. Ik zet de pan terug, wijs hem op de schaaltjes en vraag hem de yoghurt uit de koelkast te pakken waarna hij met een pak jus ‘d orange de schaaltjes wil vullen……

Dit is dan ongeveer een half uur  mantelzorgdag,  er zijn betere  uurtjes, er zijn slechtere uurtjes ….” een zorgdienstverband aan gaan? Toch maar liever niet, maar zou Henk er slechter mee af zijn dan met de professionele  thuiszorg?