orde op zaken

Tja, autobiografisch bloggen heeft het voordeel dat je nooit om onderwerpen verlegen zit.
Maar het heeft ook één nadeel. Hoewel ik natuurlijk niet te diep in de levens  duik van de mensen die deel uitmaken van ons leven komen ze zo af en toe wel voorbij.
Dan is sóms een summiere uitleg nodig.  De oplettende lezer  zou gemerkt kunnen hebben  dat de moeder van Sebastian de laatste 2 jaar wel érg weinig in de verhalen opduikt, en  de lezer met  plakkerige  voelsprieten zegt nu “de moeder van Sebastian? ” eh….  niet je schoondochter?
Precies, dat wás ze ,  maar al een tijdje  niet meer!

Het is één van de redenen ( wij zijn de andere)  dat zoon Ruud de laatste anderhalf jaar vaker in Nederland was temeer omdat Sebastian nu, net als zijn halfbroer destijds, een jaar naar school gaat in Colombia. dat was al de afspraak en de ouders stellen  uiteraard zijn belang  voorop.
Spaans is een belangrijke wereldtaal en  aan Sebastians Spaans moet nog wel gewerkt worden. Dat ging dus gewoon door  en voor Sebastian is het fijn dat ook zijn moeder  en halfbroer nu in Colombia wonen.

Voor Ruud was Colombia geen optie, het is zelfs niet onmogelijk dat hij  tussen “nu en later” weer kiest voor wonen in Nederland, dáár zouden wij dan weer helemaal niets op tegen hebben.
Met Sebastian gaat het goed, hij was eigenlijk altijd al gewend dat hij niet iedereen waar hij van houdt  tegelijk om zich heen heeft, zijn halfbroer zag hij ook echt maar de helft van het jaar, en van zijn ouders was er vrijwel altijd wel één onderweg. Grootouders, tantes, ooms neven en nichten, hij moet er altijd maar weer voor lange tijd afscheid van nemen  en hij wéét dus eigenlijk niet beter.

Nog steeds niet leuk maar het maakt dit soort moeilijk dingen toch iets draaglijker, én hij heeft zijn muziek want ook daarmee is rekening gehouden bij de keuze van de school.
Natuurlijk is zijn trompet mee en heeft hij een vervangend “iets” voor zijn piano maar ik zou me toch voor kunnen stellen dat hij de school waar hij het vorige seizoen op zat qua muziek wel zal missen.
Ze hadden er een grote band en bij de laatste  regionale wedstrijden van scholen wonnen ze op alle onderdelen. Volgens mij ook helemaal terecht, maar ja, ik zal wel weer bevooroordeeld zijn.

Het filmpje is te veraf om Sebastian te herkennen, volgens mij zit hij op de laatste rij zesde van links……

Advertentie