kunst

Zeg ik toch, op het gebied van kunst en cultuur  ben ik een onderontwikkeld gebied.
Maar dat belet me niet zo af en toe “te doen alsof”,  in het bijzonder wanneer er ergens iets in de richting  art “mijn niveau” te zien is  ga ik daar likkebaardend op af.
Ook dit keer was het Haagse gemeentemuseum de trekpleister en dankzij twee onwijs lieve meiden (de één bleef bij Henk en de ander vergezelde mij heel gezellig) kon ik daar m’n hart op halen.
Dan is het wel even doorbijten vóór je binnen bent, mooi gebouw, prachtige tuin, heerlijke  met vijvers  maar dan…..

……. slaat de moderne kunst  toe in de vijver, ik heb géén idee wat dit monsterlijke kreng  moet verbeelden, zeker van dichtbij is het reuze schrikken……….
eh…. misschien is de riolering  aangelegd door een verwarde man  die dacht dat een kruisje maken hem zou helpen?

Kijk, zelfs de vijver schildpad trekt het niet en neemt de kuierlatten!

Maar oke, eenmaal binnen hebben we genoten van héél veel moois en werden reuze hebberig, tof bankje toch?

Nee erop zitten mocht niet, is misschien maar goed ook want  hoe mooi ook, volgens mij is het zitcomfort zwaar onder  “nul”.
Ik hoop ook dat ik nergens vlekken op gemaakt heb, want bij dit kamerscherm met prachtig fijn borduurwerk heb ik waarschijnlijk ongegeneerd staan kwijlen.

Ja wéét ik, de foto doet er geen rechtaan, moet je maar zelf gaan kijken hoor.
Best jammer dat we tegenwoordig geen kamerschermen meer gebruiken, het waren prima objecten om kunst op te etaleren. Deze is minder verfijnd maar nog steeds “om te hebben”

In een onbewaakt ogenblik kan ik de verleiding toch niet weerstaan, wil ik toch even uitproberen hoe het voelt om achter zo’n kamerscherm te staan. Er stond gelukkig een krukje achter.  Maar ja, de suppoost vond het niet grappig dus van al het prachtige aardewerk kan ik jullie niets laten zien.  Volgende keer beter, beloofd!