(hope-)hulpeloos

We krijgen al ruim een jaar zo om de zes weken bezoek van een casemanager ,”kees” die de “de zorg” vertegenwoordigd.  Zij houdt een oogje in het zeil óf er hulp nodig is, en zo ja wélke hulp er moet komen. Heel veel heil verwachtte  ik niet van deze stap  maar dochterlief had een goed argument;
“áls er iets met jou gebeurt is papa niet bij de zorg bekend en hij  kan écht  niet meer zelfstandig functioneren.”

In de opgestelde zorgovereenkomst  staat; ” mevrouw  neemt de zorg op zich ” dat de medicatie ( 1 pilletje p.d.) tijdig in huis is, en  op tijd aan hem verstrekt wordt”, en mevrouw “ondersteunt” meneer.
“That’s it” , volgens de papieren, …. eh…. de  onontbeerlijke hulp bij wassen, aankleden, toiletbezoek, nachtzorg,  rolstoel duwen  enz enz, niet terug te vinden.
Terugkerende raad van Kees aan mij;  “zorg goed voor Uzelf mevrouw”  aarzel niet om hulp te vragen, daar zijn we voor.

optie 1. Leert  dat  dagopvang weinig te bieden heeft, misschien omdat Henk verwend is, je weet wel, 24/7  één op één opvang. Hij heeft ook wat specifieke problemen die extra zorg vragen , 2 zorgverleners op 25 patiënten? .  Maar al zou hij willen, er is een flinke wachtlijst.

“Lossen we op” zegt Kees, “doen we   een vrijwilliger thuis, een paar uurtje in de week. Roept U maar als U dat graag wilt”.  Maar zodrá ik roep blijkt na 6 weken  nóg niemand beschikbaar, nog tien wachtende voor me.
Maar Kees weet raad, een zorgkracht….. moet kunnen, zelfs beter wegens zijn lastige sanitaire probleem. Op welke middag zou ik dat willen?
Middag? In de middag slaapt Henk, dán heb ik geen hulp nodig.
’s morgens…..dát kan niet,  beroepskrachten zijn ’s morgens  op pad, mensen wassen, prikken, kousen aantrekken  en medicijnen uitdelen. Maar in de middag is dat klaar.

Zucht……  hij slaapt de laatste tijd vaak al in de ochtend een uurtje op de bank, dan moeten we maar wat proberen te schuiven
Dan maar van 1 tot 3 drie uur  Kees ?  Maar nu zegt Kees, ” éérst maar eens vragen óf er wel een beroepskracht beschikbaar is, dat is  blijkbaar ineens niet meer zeker.   Aanvragen als er niemand voor handen is heeft geen zin…… “zegt Kees…….!
Hulp vragen moet blijkbaar wél in de zorg passen.

Tja,  ik vraag me ondertussen  af of welke hulp  dan ook vragen zin heeft, heel veel blabla over wat er allemaal mogelijk is maar zodra áls je ergens om vraagt is de hulp niet voorhanden,  zijn er wachtlijsten  en is er niéts te regelen op tijden waar ik het meest mee geholpen zou zijn, in de ochtend, en bijv. af en toe in de nacht want 2 tot 4 x p.n. zorg verlenen is niet niks.
Ik red me overdag aardig  met hem,  maar na een paar slechte nachten (en die zijn er nogal vaak) is m’n geduld wel eens op!
Maar…..,  nachthulp kan uitsluitend als de levensverwachting niet meer dan een week of zes is.

Ja, ja Kees, zeg het maar, “ik moet goed voor mezelf zorgen”, én voor hem, want de “papieren” zorg zal het (g)een zorg zijn, Ik begrijp dat zinnetje ineens helemaal! Nog niets gehoord van Kees over beschikbaarheid…….