gender fiets

Het lijkt wel iets met elkaar te maken te hebben, de gender neutrale discussie én  de in ongenade gevallen herenfiets met stang. Ach, misschien ook wel een logisch gevolg, toch een beetje knullig wanneer je gevochten hebt om niet meer als meneer aangesproken te worden en je door je fiets  “verraden” wordt!

Nooit zo bij nagedacht, toch  eigenlijk al die jaren  een soort minachting voor  de “vrouw”  geweest,  het heren frame mét stang maakt de fiets stabieler en dus veiliger. De smoes dat een vrouwenrok de boosdoener is om de stang te laten vervallen  gaat in ieder geval nú niet meer op.
Nu blijkt ineens ook de herenfiets gevaren te kennen en wel  bij het omvallen, dan blijkt een damesfiets weer minder gevaarlijk door hoe je terecht komt. Nee dat ga ik niet uitleggen want die uitleg is gewoon té vaag   om door vrouwen als ik begrepen te worden.

Ook een kindje achterop blijkt menigmaal voor het hoofd geschopt te worden als paps het been nét even niet hoog genoeg op kan zwaaien, dáár kan ik me wel iets bij voorstellen!
Eerlijk gezegd heb ik die stang op een herenfiets nooit zo begrepen, ja dat ligt aan mij dat snap ik.
Ik fiets niet zeker genoeg om met zo’n royale zwaar  op de fiets te springen, ben al blij dat ik er niet al te zwabberend  mee weg  kan komen  als ik me  aan de stoeprand op het zadel heb laten zakken.

Henk  is wel eens meer zijn tijd ver vooruit geweest,  zo ook met de gender neutrale fiets. Al 15 jaar geleden ging  “de fiets met stang”  voorgoed de stalling in al had dát dan wel een praktische reden.
Na een zware buikoperatie om wat kwaadaardige tumoren het leven zuur te maken herstelde niet alle inwendige pezen en spieren voldoende om de zwaai te kunnen maken.
De chirurg deed echt z’n best, het gerommel in de  snee van het onderste borstbeen tot net boven het schaambeen  loste  het tumoren probleem tot grote tevredenheid op. Alles weer aan elkaar plakken ging in de kleine onderdelen waarschijnlijk met wat rafeltjes gepaard waardoor sommige pezen en/of spieren  ook op de langer termijn minder “beweeglijk” waren.

Gelukkig heeft Henk er nooit een probleem mee gehad en stapte moeiteloos over op een damesfiets. Uiteindelijk was hij zo  toch nog een stuk beweeglijker dan hij na korte tijd geweest zou  zónder die operatie!
Maar wat mij betreft…. vrijheid blijheid, kies de fiets die bij jou én je omstandigheden past, mij hoor je niet zeuren hoor!
Op Terschelling koos Ruud voor de herenfiets mét stang en versnellingen (maar reed tijdens zijn verblijf hier nét zo makkelijk op een geleende gammele damesfiets) Inge voor een damesfiets met elektrische helper, hartstikke makkelijk als je even af wilt stappen voor een foto!

Advertentie