kanjers!

Wéét je toch, ik zet m’n lezers graag een tikkie op het verkeerde been.
Je zou zweren dat kleindochter Jennifer haar opa een rollator aangesmeerd heeft!
Oke, het is een beetje vreemde rollator maar je weet in zorg moet nou eenmaal bezuinigd worden dus moet je maar roeien eh….,  rollen met de hulpmiddelen die je aangeboden worden.

Jennifer had wel gelijk, Opa lijkt ook een beetje wiebelig op de benen te staan als je even vluchtig kijkt zoals op deze foto wel te zien is.
Maar ja, mijn lezers zijn slim en zien nog nét het puntje van een gele bal rechts op de foto en hebben wel door dat het weer nét even anders is dan het lijkt.
Precies, als kleindochter Jennifer vraagt of me mee willen om met haar een baantje te gaan bowlen zeggen wij geen nee!
Zeker niet als ook de kleintjes Amber en Levi mee gaan want dat is altijd een feestje.

Voor de kleintjes zijn er tegenwoordig heel handige stalen constructies om de bowlingbal “te lanceren”  en dát is het apparaat dat Henk even aansleepte toen de kleintjes aan de beurt waren.
Met de hekjes langs de baan omhoog, zodat de bal niet in de goot terecht kon komen  zetten die dondersteentjes mij volledig in m’n hemd, nee daar is geen foto van, wél van de stand toen het spelletje bijna afgelopen was.
Daar sta ik dan, met een schamele 56 puntjes tegenover Amber met 109 punten, ik schaam me diep! Het enige excuus dat ik aan kan dragen is dat de kleintjes me afgeleid hebben, ze vonden het hélemaal geweldig dat bowlen.
Kunnen ze wel  die donderstenen, een oude overgrootmoeder  af troeven. Tjssss,  ik heb héus wel gezien dat ze stiekem een beetje hulp hadden bij het tillen van de bowlingballen.

Advertentie