vroegah…..

Met dit soort warme dagen moet ik wel eens aan “vroegah”denken.
Zolang ik op de lagere school zat  was er geen sprake van vakantie. Naar het strand gaan was een bijzonder uitje, m’n vader vond in een badpak op strand zitten “not done” dus áls we gingen was dat alleen met m’n moeder en op de heenweg moest er 5 km gelopen worden want de tram was duur.
Alleen terug  kon de tram er af want met moegespeelde kinderen terug lopen was een beproeving.

Als kind moest je je in die tijd maar zien te vermaken met buiten spelen of logeerpartijtjes bij familie die voor mij, met m’n heimwee, al helemaal geen succes waren. En ik was óók al niet zo’n “buitenspeelkind”.
De beste herinneringen heb ik eigenlijk  de paar keer dat ik met m’n vader mee mocht naar “zijn werk”.

Hij werkte toenmaals  in de Haagse duinen waar in die tijd een gemeentelijke vuilstort was. Vooral “groot vuil” dat door de reinigingsdienst opgehaald werd kwam daar terecht. Aan de éne kant smerig  maar aan de andere kant ook soort “luilekkerland” want er werden héél wat bruikbare  spullen gedumpt.

Alles dat brandbaar was werd verbrand zodra de wind goed stond, de rest werd met aarde bedekt en resulteerde na jaren in  een kunstmatige duintop.  De Duindorpers  uit het aangrenzende woongebied maken zich met vlagen nóg zorgen over wat dit met hun gezondheid gedaan kan hebben.
Misschien hebben ze wel een punt, ik herinner me vooral de penetrante brand en rooklucht die er op het terrein hing  maar gek genoeg vond ik die geur eigenlijk wel een soort van “lekker”. Dat is het ook dat ik me vooral herinner.

Maar waarom het voor mij een soort luilekkerland was had een andere reden. Eén van de gemeentelijke “keten” functioneerde als  opslagruimte voor een jeugdvereniging (zal iets als de  padvinderij geweest zijn) in de buurt. Er stond een mega grote kist met jeugdboeken, een feestje , want thuis  was de enige boekenaanvoer  het stichtelijke boek dat we met Kerstmis  op de zondagsschool cadeau kregen.

Heerlijk in het zonnetje verslond ik  er menig boek dat uiteraard ná lezing weer keurig in de kist terug ging.
Daarna heb ik thuis heel lang gezeurd en mocht ik naar de bibliotheek, lezen is gewoon een heerlijke bezigheid. Zucht…… toch een béétje jammer dat ik er door het bloggen niet meer aan toe kom….
Ik maak nog hoogstens zélf een boek in PSP als ik dat nodig heb voor een logje……..